Ik pieker mezelf suf

Ik ben er weer met een ander probleem. Ik heb het hier al met m’n moeder over gehad, en met mijn vader zal ik het er ook nog wel eens over hebben. Op een ander forum waren ze van mening dat ik autistisch was. Maargoed, komt 'ie:

Ik denk teveel. Dat vind ik zelf en dat is ook zo. Mijn moeder had nog nooit van dit probleem gehoord. Het zit namelijk zo. *schraapt keel* Veel dingen waar ik aan denk, moeten voor mij nog een keer, of twee, of drie vier vijf zes keer bevestigd worden. Deze bevestiging herken ik aan een soort “klik” in mijn hoofd. Niet dat ik die hoor, maar ik voel hem. Dan pas kan ik de gedachte loslaten. Deze gedachte kan vanalles zijn, VB: “mijn benen zijn lekker glad van het scheren” of “mijn vriend gaat een paar dagen weg”. Bij die laatste moet ik in gedachten ook al die dagen dag voor dag afgaan, tot hij terugkomt, en dan pas laat ik het los. Maar de kans is groot dat de gedachte weer terugkomt en ik het proces opnieuw moet uitvoeren.
Dit heb echt met totally random dingen. Zo moet ik soms ook 10 keer voor mezelf bevestigen dat iets pijn doet door deze pijnlijke plek aan te raken. Ik heb dit ook met veel andere dingen. Een ander voorbeeld is dat ik heel vaak aan bijv. het lekkere parfum van mijn vriend moet ruiken wat op een stukje papier zit, voordat ik voor mezelf kan bevestigen dat het ook daadwerkelijk naar hem ruikt, wat ik allang weet.
Ook heb ik dit met bijv. “het is gezellig hier”. Dat weet ik dan allang, maar dan moet ik nog 98521 keer de ruimte doorkijken en observeren voordat het voor mij bevestigd is.
Dit verschijnsel begint echt een groot probleem te worden, omdat ik soms echt uren over 1 ding kan piekeren wat ik maar niet kan afsluiten voor mezelf. Ik kan dan wel andere dingen gaan doen, maar de gedachte heeft de overhand en blijft maar zeuren.
Dit hele verhaal klinkt raar, ik weet het. Ik weet niet of er mensen zijn met hetzelfde, of mensen die weten wat het kan zijn. Reacties zou ik heel fijn vinden :flushed:

Ik heb niet hetzelfde probleem, maar ik snap wel dat je je daar zorgen om maakt, maar dat ligt toch vaak aan het level van autisme (weet niet zeker)?

Zelf zou ik er met de huisarts over praten, want dit klinkt als een lichte vorm van autisme… Maar ik zoek vaak ook bevestiging oor mijn acties, maar dat betekent ook niet dat ik gelijk autisme heb. Ik moet bijvoorbeeld altijd dat bepaalde plek aanraken of vermijden. Ik mag er echt niet aanzitten… Maar volgens mij is dat iets met ehm… Ik weet het eigenlijk niet. En soms doe ik dezelfde dingen als jij daarboven opnoemde, maar voor mijn gevoel heb ik niet gelijk autisme en ik maak me er eerlijk gezegd ook niet zorgen om…

ik heb dit ook ongeveer, maar vooral bij dingen die gebeurt zijn. S’ avonds ga ik altijd de dag na over wat er is gebeurd wat ik er van vond en hoe ik mij voelde. Bij problemen kan ik er nog jaren overnadenken, ik kan bijna niks afsluiten die ooit zijn gebeurd. Heb ongeveer 8 jaar geleden een leraar beledigd (per ongeluk) en daar schaam/voel ik me nog steeds voor. En dat is nog maar een klein klein dingetje.
Er is bij mij een lichte vorm van asperger en ook ADD geconstateerd. Ik weet niet of ik dit echt heb, gebruik ook geen medicijnen of iets. Ik hou zelf niet van zn etiket krijgen, zeker als het echt een lichte vorm etc is.
Maar misschien is het voor jou handig om in die sector te kijken?

Je hebt toch ook van die mensen die 5x de deurklink op en neer doen voordat ze echt naar binnen gaan iets met dwangmatig …

hier vind ik het meer van weg hebben maar dan met je gedachte.

@TheWoman
Dat met plekken aanraken of vermijden heb ik juist totaal niet, dingen hoeven van mij ook niet op een bepaalde volgorde te staan of wat dan ook. Het punt is dat ik me er wèl zorgen over maak, omdat het voor mij ook daadwerkelijk een probleem vormt.

@Somersault
Dingen die gebeurd zijn ga ik ook wel eens na, inderdaad ook hoe ik me erbij voelde enz. Maar ik heb dit lang niet altijd, maar vooral bij dagen die afwijken van de rest. Dan moet ik van mezelf inderdaad nagaan hoe ik me erbij voelde en kan ik het pas laten rusten als ik dit weer heb geconcludeerd. Daar herken ik me ook heel erg in.

@Flappie
Klopt, daar kun je het wel een beetje mee vergelijken, al heb ik daar weer totaal geen last van :stuck_out_tongue:

Ik denk eerlijk gezegd ook dat het een vorm van autisme is. Ik begrijp je verhaal wel, in sommige dingen herken ik mezelf zelfs in, dus niet denken dat je ongewoon bent hoor! :stuck_out_tongue: En wat Flappie zegt; zo iets is iets wat ik heb, dat ik sommige dingen móét doen van mezelf. Ook een soort van perfectionisme, volgens mij. Maar iig; ik zou ermee naar de huisarts gaan, of naar een ander professioneel iemand waar je mee kan praten.