Ik mis hem zo (lange-afstandsrelatie)

Liefde & Boys
#1

Hey girls

ik ben een meisje van 20 en ongeveer al 3 maanden samen met een heel lieve jongen.
We wonen wel niet zo dicht bij elkaar… Het is ongeveer 2 uur reizen met de trein. Daardoor kunnen we elkaar niet altijd zo veel zien. Meestal één keer in twee weken of één keer in een maand. In tussentijds skypen we wel enzo en chatten we veel, maar dat is nog niet hetzelfde. Soms mis ik hem echt zo hard… Dan luister ik meestal triestige muziek en ween ik tranen met tuiten. Soms weet ik gewoonweg niet op voorhand wanneer ik hem terugzie. Wat moet ik doen als ik hem zo erg mis? We zien elkaar beiden enorm graag en vinden de afstand allebei geen belemmering dat tussen onze liefde kan komen, maar het hem missen doet zo’n pijn… Soms wordt ik er echt down van en telkens ik moet afscheid nemen wordt ik ook erg down. Hebben jullie tips wat ik kan doen aan het gemis?
Alvast bedankt

#2

ahh vervelend.
De enige oplossing is gewoon elk weekend afspreken, of bij elkaar (in de buurt) wonen. Verder is er niks denk ik…
(waarom 1x per maand eigenlijk? 2 uur in de ochtend treinen en 2 uur in de avond treinen lijkt me te doen)

#3

Ik snap je precies want ik zit in exact dezelfde situatie! Je staat er dus niet alleen voor :slightly_smiling_face:

Het beste wat je kan doen is inderdaad gewoon veel chatten en Skypen. Het is niet hetzelfde, maar zo is het toch nog alsof jullie even bij elkaar zijn. Heel cliché, maar je kan ook de volgende keer als je hem ziet een shirt van hem stelen (of netjes vragen of je hem mee mag nemen) met zijn geurtje erop. Dan lijkt het toch als je je ogen dicht doet alsof hij dichtbij is.

#4

Stel je niet zo aan, als je elkaar elke dag kunt spreken, vaak skyped en chat en als de reisafstand maar 2 uur is noem ik dit niet eens een lange afstandsrelatie :’)
Ga dan ook geen trieste muziek luisteren en de hele dag lopen huilen, ga leuke dingen doen, spreek af met vrienden/familie en hou jezelf bezig in plaats van zo zielig te zitten doen. Geniet van de momenten dat je hem wel ziet/spreekt in plaats van te gaan zitten jammeren om de momenten dat dat niet kan en vul die momenten in met andere leuke dingen zonder hem.

#5

Dit vind ik echt een hele nare opmerking. Beetje last van eigen frustraties? Iets wat voor jou niks is, kan voor iemand anders heel moeilijk zijn. Ze heeft echt precies niks aan deze opmerking, dus hou het voortaan even voor je aub.

#6

^ M’n tweede en derde zin zijn puur advies, iets waar ze dus hopelijk wel iets aan heeft. En waarom is het wel oké voor jou om te zeggen dat het inderdaad heel erg en vervelend is, en voor mij niet dat ze zich aanstelt? Waarom altijd die ‘regel’ dat je het alleen met iemand eens mag zijn en geen kritiek mag hebben,? En als je wel kritiek hebt ben je wel weer jaloers of gefrustreerd, zo typisch :’)
Jouw advies is doorgaan hoe ze nu bezig is en een t shirt van hem meenemen, mijn advies is het beste maken van de tijd die ze met hem doorbrengt en ook genieten van de tijd dat ze alleen is, wat naar mijn mening ook prima moet kunnen als je niet totaal afhankelijk bent van je vriend, iets wat in mijn ogen niet helemaal gezond is.

#7

Ik zeg niet dat je het er niet mee oneens mag zijn, maar om dat dan op zo’n manier te verwoorden naar iemand die zich heel rot voelt vind ik gewoon naar, maar goed. dat zal dan wel persoonlijk zijn. Het is verder ook niet mijn bedoeling om dit om te dopen tot een rant-topic, dus ik zal er maar niet nog verder op in gaan.

#8
#9
#10

Dat is maar net hoe jij het interpreteert. Het is internet en geschreven tekst. Je kan het ook heel zorgzaam in je hoofd lezen, komt het al heel anders over dan als je denkt dat het boos gezegd wordt.

#11

Haha, ja daarom zeg ik: het zal dan wel persoonlijk zijn en wil er verder ook geen probleem van maken. Inderdaad gewoon verkeerd geïnterpreteerd. :slightly_smiling_face:

#12

2 uur reizen is echt nog perfect haalbaar om elk weekend te doen. Als je de vrijdagavond/zaterdagochtend vertrekt en de zondagavond terugkeert. Zelfs 4u op één dag is nog haalbaar als je vroeg vertrekt en 's avonds de trein terug neemt. Waar een wil is, is een weg.

#13

Hey,
bedankt allemaal voor jullie reacties! En ik begrijp de ene reactie ook hoor, niet erg. Ik probeer me zeker niet aan te stellen en er zijn zeker ook nog dingen die me gelukkig maken buiten m’n vriend hoor :flushed: Zo luister ik bijvoorbeeld graag Balkanmuziek, dat maakt me behoorlijk vrolijk of spreek ik graag es met vrienden af! Diaphanous, jij zult me dan idd wel goed begrijpen als je in dezelfde situatie zit, bedankt voor de tips alvast!

#14

Ik zou dit inderdaad ook niet echt een lange-afstandsrelatie noemen maar ik begrijp wel dat het vervelend is. Waarom spreken jullie niet vaker af? Hebben jullie er geen tijd voor of geen geld? Omdat je zelf aangeeft dat jullie je niet willen laten belemmeren moeten jullie misschien meer tijd voor elkaar vrijmaken? Zoals al eerder gezegd is dit zelfs op één dag nog makkelijk te doen. (Mijn vriend woont 3,5 uur met de trein van mij vandaan maar het voordeel is wel dat wij allebei nog studeren en dus een studenten-ov hebben en hierdoor elkaar wel ieder weekend kunnen zien, als we iedere keer zouden moeten betalen voor de trein zouden we misschien ook wel minder vaak af kunnen spreken).

#15

Ik zit ongeveer in dezelfde situatie inderdaad. Het is iets minder dan twee uur maar ik kan alleen in weekenden en mijn vriend werkt vaak in weekenden. Het is gewoon niet anders en we praten gewoon veel via app en spelen samen games. Hoe kut het ook is om elkaar een lange tijd niet te zien het is gewoon niet anders. Mijn vriend en ik sturen elkaar een selfie of the day. Oftewel gewoon elke dag een selfie sturen zodat we elkaar toch nog ‘‘zien’’. En voor de rest gewoon er naar uit kijken dat je elkaar weer gaat zien.