Het klinkt misschien raar, maar ik verwaarloos mezelf een soort van
(Misschien stel ik me wel aan ofzo en moet ik niet zo zeuren).
-Ik doe al de hele vakantie (6 weken) niets. ik ben lui, zit alleen maar achter de computer en tv. Ik had van alles gepland: kamer verven, hardlopen, boeken lezen, tekenen, enz. Maar dat doe ik allemaal dus niet.
Ik probeer m’n dag te ordenen dmv to-do lijstjes, maar dan sta ik 's morgens op en dan denk ik: nah, geen zin. Dan zit ik weer de hele dag achter de computer.
-Ik eet en drink onregelmatig: de ene dag eet ik alleen maar chocolade, chips, tosti’s met mayo en nog meer van dat soort dingen, de andere dag eet ik bijna niets. Ik drink ook te weinig, waardoor ik vaak hoofdpijn heb
-Ik ga om 12 uur naar bed en slaap dan pas om 2 uur. dan sta ik de ene dag om 10 uur op en de andere dag om 7 uur. dus m’n bioritme is ook aardig in de war. Overdag ben ik dan moe en 's avonds te hyper om te slapen
-Ik heb vorig jaar niks gedaan aan school. ik haalde veel onvoldoendes en deed nooit m’n huiswerk. Gelukkig ben ik op het nippertje over. Ik heb mezelf nu voorgenomen om volgend schooljaar huiserwerk te maken en goed m’n best te doen. Maar ik weet zeker dat ik na 1 week weer niks doe.
-M’n kamer is 1 grote zooi en ik wil 'm opruimen maar doe het niet, omdat ik dan in paniek raak, omdat ik niet weet waar ik moet beginnen.
Kortom: M’n dagelijks leven is dus 1 grote zooi. Ik ben lui, kom nergens aan toe en eet, drink en slaap niet goed.
Ik maak wel to-do lijstjes, maar er komt gewoon niets van.
En ik weet heel goed dat het moet veranderen, maar iets in mijn hoofd zegt gewoon: “neeee, doe ik morgen wel.”
En ik probeer die gedachte opzij te drukken, maar mijn luie kant overheerst gewoon.
Stel ik me aan , of herkent iemand zich hierin.
en hoe kom ik hieruit?
Thanks als je alles hebt gelezen.