Ik kan niet huilen

Lifestyle
#1

Hee lieve meiden,

Ik zit eigenlijk al een behoorlijke tijd met dit probleem. Gisteren had ik er met mijn oom over, dat ik dus eigenlijk helemaal geen emoties kan tonen. Ik kan bijvoorbeeld niet laten blijken dat ik boos op een persoon ben en ik kan ook niet huilen. De laatste keer dat ik gehuild heb moet echt een paar jaar geleden zijn…

Ik onderdruk dus mijn gevoelens en elke keer als ik echt boos op iemand ben of juist heel verdrietig word, word ik ziek. Gewoon lichamelijk ziek en ik denk dus dat dat komt doordat ik het allemaal onderdruk.

Kennen jullie dit? Misschien weten jullie wat ik zou kunnen doen?

Laatst bijvoorbeeld… Iemand kwetste mij echt behoorlijk hard en ik voelde me daar zo klote over, maar ik onderdrukte het meteen en toen hij vroeg aan me of er iets was zei ik meteen nee joh ik ben niet zo’n aansteller.

Het klinkt misschien niet als een erg probleem, maar al mijn gevoelens zijn zich aan het opstapelen en het wordt steeds erger, maar ik sluit mezelf daardoor alleen maar meer af.

Denken jullie dat ik hier iets aan kan doen?

#2

maak een dagboek erover en schrijf hierin al je emoties van je af, je bent ze dan iig kwijt, en misschien kun je ze uiteindelijk wel uiten doordat je jezelf er meer in traint om het te verwoorden.

#3

Ik heb al vaker het geprobeerd om het in een dagboek te schrijven, alleen dat lukt me zelfs niet. Ik krijg het gewoon niet op papier hoe ik me voel. Dus dan schrijf ik alleen maar dat het goed gaat en dat ik gelukkig ben.

Toch bedankt (:

#4

je schrijft hier dus dat het slecht gaat en dat je je gevoelens opkropt, moet je dat ook in je dagboek schrijven, en iedere keer dat je boos of verdrietig bent ook opschrijven. Dus wat er is gebeurt enzo.

#5

[i]Ik ben zelf ook best wel een binnenvetter. Ofja weetje ik uit het wel als ik boos of verdrietig ben, ik kan mijn gevoel alleen niet precies uiten.

Het is wel een erg probleem, zowel geestelijk als lichamelijk. En idd, daardoor ga je je ook steeds meer afsluiten. Ik denk dat je het gevoel dat je je gevoel niet mag uiten juist moet onderdrukken, maar hoe… Misschien kun je een keer naar een psycholoog gaan (klinkt erger dan het is hoor) maar misschien is het makkelijker om het met iemand die je niet zo goed kent erover te praten. Dan ga je je vanzelf ook sneller uiten, want erover praten helpt echt. En diegene kan je dan helpen hoe je je probleem zou kunnen aanpakken. Misschien kun je je ook afvragen waarom je je gevoel onderdrukt, helpt vaak ook. Want als je weet waarom je iets doet, kun je er ook sneller iets tegen doen.[/i]

#6

Ja dat is ook zo. Ik kan het wel weer een keer proberen. Misschien leer ik daardoor verwoorden hoe ik me voel.

Maar ik heb het gevoel dat het ergens anders aan ligt. Ik denk gewoon dat ik aan iedereen wil laten zien hoe sterk ik ben en dat niemand mij kan kwetsen.

#7

Ja oke, maar weetje je bent sterker als je juist wel je gevoelens durt te tonen. Het hoeft ook niet te betekenen dat je bij elk klein dingetje hoort te huilen ofzo hoor ;p maar idd zodat je kunt verwoorden hoe je je voelt.

#8

net als die ene keer bij malcolm in the middle toen malcolm zijn gevoelens niet wou uiten en uiteindelijk een maagbloeding had door de stress.

#9

Ja ik had er gisteren soort van met mijn oom erover. Hij zei ook al dat ik gewoon heel onzeker over mezelf ben en dat ik daardoor die gevoelens probeer af te sluiten.

Ook heb ik als ik te vertrouwt met iemand raak, dat ik dan “vlucht” zeg maar. Dan sluit ik me helemaal af van diegene.

Ik vind het trouwens al wat dat ik zo tegen jullie over mijn gevoelens kan praten! Is echt heel erg lang geleden voor me.

#10

Dus eigenlijk ben je ook bang om teleurgesteld te worden, waardoor je dus vlucht… Is er ooit iets gebeurt ofzo dat je dat doet? Ik vind het ook knap van je dat je het hier wel kan zeggen, terwijl je zegt dat je er bijvoorbeeld in je dagboek niet over kan schrijven. Nouja misschien komt dat ook wel omdat je dagboek toch niet terug kan praten :’)

#11

dat had die ene vrouw uit ‘the holiday’ ook; maar toen moest ze huilen omdat JUDEEE achterbleef (aa).
Wordt verliefd meid :’)
oké dit was natuurlijk een flauw grapje. ( al is dat van the holiday echt waar ;p )

OT : PSYCHOLOOG! (:
Hoef je je niet voor te schamen, & het zal zéker helpen.

#12

ik had een vriendin die dat ook had
haar zusje was overleden en ze kon maar niet huilen
en haar gevoelens uitdrukken
ze is daarvoor in therapie gegaan en het gaat nu veel beter met der.

#13

misschien heb je autisme ? maar heeel veel succes met je probleeem k weet eve geen oplossing .

#14

Nou ik weet zeker dat ik niet autistisch ben, want ik ben behoorlijk sociaal! Voor de rest heb ik geen moeite om blij/gelukkige gevoelens te uiten.

@splendour, ik ben nog nooit echt verliefd geweest. Wel heb ik een hele tijd een jongen leuk gevonden en die heeft me vorige week soort van afgewezen. Hoe graag ik het ook wil, het lukt me niet om te huilen. :stuck_out_tongue:

Maar toch echt super bedankt dat jullie de moeite doen om me te helpen!

#15

ik laat eigelijk nooit emoties zien, alleen geluk en lachen enz.
ik vind eigelijk dat je dat voor je zelf moet houden.
als er iets gebeurd ( moet wel wat heel ergs zijn want ik ben niet zo gevoellig) dan stop ik mijn gevoelens ergens weg en dan laat ik ze los als ik ergens alleen ben :slightly_smiling_face:
is helemaal niks mis mee hoor.

#16

^ Dat heb ik ook wel, maar ik laat ze ook niet los als ik alleen ben. Ik zeg de heletijd tegen mezelf stel je niet aan joh. En daardoor word ik juist ziek… :s

#17

Het komt me heel bekend voor.

Ik kan wel huilen dan, maar niet boos worden, hoe erg iemand me ook kwetst. Verder lijk ik ook nooit werkelijk blij. En ik bescherm mezelf door mensen niet helemaal door te laten dringen.

Maar als je er echt problemen mee krijgt is het misschien slim om naar een psycholoog te gaan.

Is er toevallig in je jeugd iets gebeurd wat dit veroorzaakt kan hebben?

#18
#19

Ik zou soms juist willen dat ik mijn gehuil kon onderdrukken.
Ik heb opeens 3 dagen achter elkaar huilbuien :frowning_face: Dat lijkt me ook niet goed

#20

Er is nooit wat ergs in mijn jeugd gebeurt. Ik ben alleen op de basisschool en de middelbare school behoorlijk gepest geweest. Maar wij hebben thuis ook nooit ruzie ofzo, dus het kan dat ik daardoor nooit heb geleerd om er mee om te gaan.