Wat de titel al zegt: ik kan niet alleen zijn. Afgelopen zondag heeft mijn vriend het uitgemaakt na 2,5 jaar. Het ging al een hele hele lange tijd niet goed tussen ons. Vaak ruzie, irritaties, discussies en grote meningsverschillen. We hebben ook een compleet ander karakter. Hij wou op de bank liggen, film kijken en gamen, terwijl ik er juist op uit wou gaan.
Anyway, het is dus uit en ik ben er behoorlijk kapot van. Ik weet dat het beter zo is, maar ik kan gewoon niet alleen zijn… Ik voel me niet ‘‘compleet’’, om maar even zo te zeggen. Het is voor mij gewoon het idee dat er altijd iemand is en van me houd. Dat ik bij iemand hoor en iemand bij mij hoort.
Ik heb ook gewoon geen vrienden/vriendinnen meer. Dat heb ik ook wel deels aan mijzelf te danken. (teveel gestort op mijn relatie) Maar ik sta er nu letterlijk alleen voor. Ik probeer al een wat langere tijd vrienden en vriendinnen te maken, op school en via internet, maar het lukt op één of andere manier niet… Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.