3.5 maand geleden ging het uit met mijn ex. we hadden langer dan een jaar.
hij heeft mij in de verkering heel erg veel gekwetst (hij hield nog van zijn ex, mij uitschelden, etc) en toen heb ik het uiteindelijk uitgemaakt. ik weet dat ik beter af ben zonder hem. toch was ik gehecht aan hem geraakt en ik heb het er moeilijk mee gehad. hij stalkte mij maar ik negeerde hem. ik dacht dat ik over hem heen was. de laatste tijd gaat het toch wel iets beter. ik ben alleen zo gekwetst dat ik op een of andere manier bang ben dat jongens mij niet zien staan. hij heeft me echt een laag zelfbeeld aangepraat.
de laatste tijd ging het beter, tot vandaag. ik sprak hem weer en hij vertelde dat hij nu een ander meisje leuk vind. ik vind het wel leuk voor hem maar toch kan ik het totaal niet uitstaan, ik merk aan mezelf dat ik er jaloers op ben dat hij een leuk iemand heeft ontmoet. hij heeft mij zo veel zeer gedaan, ik vind dat IK het verdien om een leuke jongen tegen te komen, en niet hij, hij moet pijn voelen, omdat ik ook zoveel heb moeten doorstaan de laatste tijd. ik moest net gewoon huilen omdat ik het zo erg vond. ik voel me nu al helemaal kansloos, omdat het die eikel wel lukt om door te gaan met zijn leven en mij niet. ik kan het niet loslaten
het is niet zo dat ik hem mis, ik wil hem echt niet terug. maar het is meer dat ik het gevoel kwijt ben dat er iemand is die van mij houdt. ik mis dat gevoel gewoon. het is alsof mijn plaats nu ingenomen is. het is een eikel en hij is helemaal over mij heen en daarom kan ik het gewoon totaal niet uitstaan, dat dat mij nu niet lukt.
sinds hem ben ik gewoon onzeker geworden over de liefde en nu is het alleen maar erger
ik kan het gewoon niet uitstaan dat hij mij inruilt voor iemand anders, ik vind dat IK degene ben die dat moet doen, dat het nu mijn tijd zou moeten worden…
gelukkig heb ik een stel goede vrienden en ik hoop echt dat dit snel voorbij is
iemand die dit herkent, en tips heeft?