Ik kan hem niet vergeten.

Liefde & Boys
#1

Hee meiden,

Na 1,5 jaar een relatie te hebben gehad heeft mijn vriend gister via de telefoon verteld dat hij er geen zin meer in heeft. Ik ben hier zo kapot van en ik heb echt jullie steun nodig.

Dit is het verhaal:

Mijn vriend en ik waren super gelukkig samen. We deden alles samen, spraken bijna elke dag af, gingen veel met elkaars familie om, elk weekend sliepen we bij elkaar, op bezoek met mijn ouders bij zijn opa in Duitsland, samen met zijn zusjes naar een concert van ons idool. We hadden gewoon een super goede band. Hij was heel erg onzeker en wou mij nooit kwijt en hij was altijd bang dat het uit zou gaan. Hij was altijd heel beschermend en soms wel een beetje jaloers. Wat ik helemaal niet erg vond, ik vond het juist fijn want ik wou hem ook nooit meer kwijt. Ik zag echt een toekomst in hem, voor mijn gevoel was hij de ware. Totdat een maand geleden ik ontdekte dat hij met een meisje appte. Een meisje die hij niet in het echt kende en had ontmoet in een game. Ik was helemaal van slag, want zo kende ik mijn lieve vriendje helemaal niet! Hij was altijd juist zo bang dat ik een ander vond en met een ander appte. Ik ben hierdoor verward naar huis toe gefietst en was boos, verdrietig, teleurgesteld en ik wist niet goed wat ik er mee moest. Ik heb het uit opwinding en adrenaline uitgemaakt. Wat een hele domme fout was, maar op dat moment was ik helemaal van slag.

En toen begon het gezeur. Toen wou hij me weer terug en had ik er geen zin in, en dan wou ik hem weer heel graag terug en had hij er geen zin in. In die periode is hij ook voor het eerst een paar keer uit geweest en heeft hij met meerdere meisjes gepraat. Ook hebben we heel veel gepraat en afgesproken. Maar telkens werd ik weer boos op hem dat hij nu al met andere bezig was. Hij gaf aan dat het alleen maar vriendschappelijk was. Hij vertelde me dat hij van me hield en me ook niet kwijt wou. Hij wou even rust zei hij. We hebben 1 dag niet gepraat en dat was meteen de verschrikkelijkste dag van mijn hele leven. Ik kan niet zonder hem. Toen hebben we afgesproken en zijn we wezen zwemmen, uit eten geweest, wezen shoppen, met de trein ergens naartoe geweest. Het voelde allemaal weer perfect. Hij beloofde de meisjes te blokkeren en te verwijderen en hij wou zich focussen op mij. We kregen weer een relatie, en we waren dolgelukkig. Toen ging hij uit (waar ik het al heel moeilijk mee had) en vertelde hij de volgende dag dat hij zijn nummer had weggegeven aan een meisje. Hij wist niet waarom hij dat had gedaan. Als ik vroeg vind je haar leuk ? Dan antwoordde hij; Het is wel een leuk meisje om te zien ja. Dit deed me gewoon heel veel pijn en hierdoor is het weer uit gegaan. Ook werd hij gestalkt door de vriendinnen van een meisje waar hij mee had gepraat end ie hij nu geblokkeerd had voor mij. Die meisjes appen hem steeds met vervelende berichten etc. We hadden afgesproken dat hij me een screenshot van het gesprek zou sturen en me vertellen als het weer gebeurden. Ik huilde elke avond ook al was ik boos op hem. Hij wou mij heel graag terug en we spraken weer af. Toen kregen we weer wat. Mijn moeder vertelde ik niets wat zo’n stoplicht relatie komt best dom over… Hij daar in tegen heeft wel alles verteld aan zijn ouders, die zeiden dus ook; laat het gewoon want dit kan zo niet langer. Dat was heel erg pijnlijk voor mij…

Vorig weekend sliep ik voor het eerst weer bij hem. Het was super, wauw wat ben ik verliefd op die knappe jongen van me. Die ochtend bleven we nog even heerlijk knuffelend samen in bed liggen. Hij was foto’s aan het kijken op zijn mobiel en ik keek mee. We kwamen bij het mapje Whatsapp Pictures en toen zag ik ineens dat er 3 foto’s van hem stonden. Ik keek naar de datum dat ze verstuurd waren en het was een paar dagen geleden gebeurt. Ik vroeg; ‘Naar wie heb je die foto’s gestuurd’? Hij bleef zeggen dat een van die meisjes dat naar hem had gestuurd ofso, het was heel vaag want het waren foto’s van hem die hij zelf had gemaakt. Nu bleek dus dat hij nog wel contact had gehad met die meisjes waarvan hij had belooft het tegen mij te zeggen als ze weer wat zeiden of stalkten. En volgendsmij had hij die foto’s gewoon zelf gestuurd… terwijl we weer een relatie hadden!

Ik ben met m’n domme kop boos naar huis gegaan en heb het weer uitgemaakt. Ik weet het het is heel dom maar op dat moment krijg je gewoon een zwarte waas voor je ogen en weet je niet wat je in zo’n situatie moet doen. Ik was op een bankje gaan zitten dicht bij zijn huis om even alles te verwerken. Ik besefte dat ik nog een concert kaartje bij hem had liggen, want ik zou over een paar weken met zijn zusjes naar een concert gaan. Ik vroeg aan hem of hij die even wou komen brengen, en hij kwam. Ik was boos en zei, ja nu mag je wel weer weg gaan hoor als je niets te zeggen hebt. Toen is hij weg gegaan en nog na geschreeuwd : ‘Kijk maar in de envelop van het concert kaartje…’ Nou ik dus kijken. Zat er een notitie in met daar op; ‘Ik hou van je, wil je weer terug xxx.’ Ik besteedde er geen aandacht aan want ik was boos en er vol van overtuigd dat ik hem niet terug wou na alles. Nouja… na dat was hij er klaar mee zei hij, en vond hij het nergens meer op slaan en hij vond alles te ver gaan wat ik steeds dee enzo. Nu snap ik dat volkomen… maar toen niet. Ik wou hem weer heel graag terug, want hij was mijn alles, mijn leven, mijn aller liefste vriendje en ik miste alles zo erg. Ik hield nog zo erg van hem. Hij appte me heel erg veel en we hadden best vaak ruzies op WhatsApp. Ik vind het veel fijner om te bellen want dan hoor je iemands emoties. Elke keer als ik hem belde was hij chaggerijnig met dat ik hem te vaak belde enzo. Ik was elke keer zo verdrietig aan de telefoon en moest super vaak huilen. Dan zei hij dat ik niet zo dom moest doen en niet zo moest hijgen en half stikken aan de telefoon. Ik was gewoon heel erg verdrietig… Elke keer als ik belde werd hij bozer en bozer… Dit deed me nog veel meer pijn.

Eergister kon ik er niet meer tegen, ik moest mijn liever vriendje zien want ik miste hem zo erg. Hij betekend gewoon alles voor mij, echt alles. Om 7:00 in de ochtend melde ik me ziek van stage omdat
ik me zo kut voelde over hem. Vanaf 7:00 tot 8:00 heb ik hem alleen maar geprobeerd te bellen, ik wou hem zo graag spreken… Op een gegeven moment nam hij op, super boos dus omdat ik hem 50 keer had geprobeerd te bellen ofso… (tuurlijk snap ik dit maar hij moet ook snappen dat ik dit niet zomaar kan los laten, hij is me alles). Hij vertelde dat hij geen tijd had en dat hij ging aankleden en naar school ging. Toen heb ik opgehangen en heb ik me heel erg snel aangekleed. Ik moest en zou hem zien. Ik kon zo niet langer meer zonder hem. Ik ben op de fiets gestapt en naar de winkel gefietst waar hij langs moest als hij naar het station gaat. (Fiets ongeveer 30 minuten naar zijn huis). Onderweg vloog natuurlijk net op dat moment mijn ketting er af. Ik heb mijn kettingkast er af gerukt, m’n hele handen opengehaald, allemaal sneeën en bloed. Maar ik moest en zou hem zien voor hij naar school zou gaan. Ik ben naar die winkel gefietst en heb hem opgebeld waar hij was. (Hij wist niet dat ik daar was trouwens). Hij zei dat hij helemaal geen zin had en dat hij geen tijd had en dat hij naar school moest. (Maarja dat boeide mij niets ik wou mijn lieverd zien). Ik vroeg hem of hij een pleister kwam brengen voor mijn sneeën aan m’n hand. Even later kwam hij aangefietst en damn wat gaf dat een goed gevoel. Hij wou me een zoen geven maar ik had dat niet door want ik was met die pleister bezig. Toen zei hij dat hij weg moest en dat hij me appte als hij op school was. Hij zij ’ Ik hou van je '. Toen fietste hij weg naar het station. Ik ben achter hem aan gefietst en heb hem nog na gekeken toen de trein weg reed… Hij gaf me een knipoog…

Omdat mijn ketting er steeds afvloog ben ik 3 uur lang naar huis gelopen. Huilend. Ik had hem ge appt dat ik hem nu zijn rust zou geven omdat hij echt gek van me werd steeds en ik het alleen maar erger maakte. Ik heb hem de hele dag geen bericht gestuurd. Hij stuurde mij nog wel berichtjes. Waar ik was. Dat hij echt mij wou en mij ook niet kwijt wou. Dat hij van me hield en dat het allemaal goed zou komen. Hier heb ik niet op gereageerd omdat ik hem zijn rust wou geven. Tot die avond. Ik appte hem hoe het ging en hij was heel droog en kortaf… Hij vertelde; ‘Het voelde echt zo goed een dag rust’… Ik ging kapot om dat te horen. Waar was mijn lieve schat gebleven, hoe kan hij nou in zo’n korte tijd zo veranderen, waar is die zorgzame onzekere lieve soms jaloerse jongen gebleven ? M’n lieve vriendje…

Hij appte me dat hij het fijn vond die rust en dat hij met z’n vader had gepraat en die ook had gezegd dat hij hier niet meer door moest gaan. Ik belde hem van streek en huilend op (wat hij natuurlijk weer super irritant vond en dat ook liet merken). Ik vertelde hem dat ik alleen hem wou en niemand anders en dat ik hem nooit meer kwijt wil maar dat ik hem nu kwijt ben en dat het super veel pijn doet. Hij zei dat hij niet meer verliefd was en niet meer van me hield. Hierdoor moest ik nog harder huilen, het deed me zo veel pijn. Hoe kon hij nou 2 dagen geleden nog zeggen dat hij van me hield en me terug wou etc. Hij had zelfs nog op die notitie van dat concert kaartje geschreven dat hij van me hield en me echt terug wou !

Die dag er na had s’ochtends stage. Ik had hem die avond daar voor nog een heel lang berichtje gestuurd met dat ik van hem hield en hem terug wou en al onze mooie herinneringen en foto’s etc. En dat hij me nog een kans moest geven en dat ik wou bewijzen dat ik weer de oude wordt en niet meer zo veel zeur en overal op let en zo veel bel enzo. Ik beloofde hem die dag er na weer de oude te zijn. Nou, dus die middag appte ik hem gewoon weer met hartjes enzo, en was ik heel vrolijk. (Hij stuurde zelfs een kus smiley terug) Mijn dag kon niet meer stuk ! Hij vertelde dat ik wel kon komen die avond als zijn vriend weg was. Dus nouja, ik appte hem om half 8 of ik kon komen. Nee want hij mocht niet weg van z’n pa omdat hij te luidruchtig was geweest met het bellen met mij en dat dat niet kon zo laat in de avond nog… Dus ja hij had geen tijd zei hij en hij zei dat ik die dag er na wel mocht komen na zijn werk (vanavond dus). Ik kon er niet meer tegen en wou met hem praten, gewoon uitpraten, ik kan dit niet afsluiten zonder een gesprek te hebben gehad…

Ik belde hem op en vertelde dat we het echt moesten uitpraten. Hij werd boos met dat hij niet kon en of ik scheel was dat ik dat niet kon lezen ofso en dat we nu toch ook al praatte via de telefoon. Hij was echt woest. (Wat wel heel grappig was want hij noemde me nog steeds schat, waarschijnlijk wel per ongeluk omdat dat gewenning was, maar het was wel cute). Hij vertelde me dat hij niks meer met me wou en nu vrijheid had en single was en doen kon laten wat hij wou. Ik wou gewoon naar hem toe fietsen op dat moment en aanbellen en tegen z’n vader zeggen dat we gewoon MOESTEN praten. Dit kon zo niet langer, die spanningen tussen ons moesten weg. En dat kan alleen door een keer goed te praten.

Nouja ik had een brief geschreven van 3 a-4tjes. Ik had er een paar foto’s van ons bij gedaan en mijn geurtje er over heen gespoten. Ook heb ik die notitie die hij aan mij had gegeven waar op stond ‘Ik hou van je, ik wil je terug xxx’ er bij gedaan maar ik had er zelf nog bij geschreven ‘Ik wil jou ook terug xxx <3’.

Dus ik fietste naar hem toe, belde aan met me goeie moed, doet er niemand open. Er was niemand thuis. Ik hem een paar keer bellen. Neemt niet op. Okay, ik doe de brief wel in de brievenbus en ben weer naar huis gefietst, weer huilend. In de brief had ik ook geschreven: ‘Zoek alleen contact met me op als je me terug wilt of als je een gesprek wilt anders niet, want dan wordt ik weer verliefder terwijl ik je moet loslaten’. Ik appte hem dat als hij thuis was in zijn brievenbus moest kijken. Toen heb ik mijn mobiel uit gezet en nu net pas weer aan gedaan.

Dit waren de berichtjes die hij stuurde:

  • Ben er.
  • Okee is goed.
  • Heerlijk jou geurtje :smiling_face_with_three_hearts:

Toen heeft mij me zelfs nog gebeld. Maar ik had mijn telefoon uit staan.

Ik had in de brief gezet dat hij alleen contact moest zoeken als hij me terug wou of een gesprek wilde… Hij appte me gewoon nog door en zelfs met een hartjes smiley. Dus ik appte hem; ‘Zoek alleen contact met me als je me terug wil of als je een gesprek wil’ Toen zei hij; Okeee, doeii’ En nu heeft hij me dus geblokkeerd… Ik keek op z’n insta en ik zag dat hij al weer 3 andere onbekende meisjes volgde en onder hun foto’s van die duimpjes omhoog en hartjes ogen zette. Dit doet me gewoon zo veel pijn, die meisjes kent hij niet eens, wonen niet eens in de buurt en zijn 14 jaar oud, terwijl hij bijna 18 is. Daarom voelt het ook niet als een bedreiging dat hij wat met ze krijgt maar gewoon het gevoel dat hij zo iets onder hun foto’s zet.

Dit heb ik hem net ge smst:

  1. Het spijt me lieverd, ik hou van je. Ik kan je niet los laten. Je bent mijn leven. Mijn leven is nu weg en kapot. Ik wil je terug, zo graag. Ik doe er alles aan. Ik mis je. Kom bij me terug, alsjeblieft. Maak mijn hart weer, lijm hem weer aan elkaar. Alleen jij kan dat. Want ik hou van je. Zielsveel.

  2. Schat het maakt niet uit dat je met meisjes praatn. Ik wordt niet meer boos, ik zeur niet meer. Het maakt me niet uit dat je uit gaat. Het enige wat ik wil is jou terug. Ik kan je niet los laten. Ik kan het niet. We hebben al veel te veel mee gemaakt om dit zomaar los te laten. Doe wat je wil, net zoals vroeger. Maar kom bij me terug, alsjeblieft. Deblokkeer me op app. Alsjeblieftm ik geef te veel om je x

  3. Ik ben niet gelukkig zonder jou. Ik wil niemand anders meer alleen jou. Ik wil nooit meer een ander echt. Want jij bent perfect, echt perfect. Ik knok voor jou tot ik er bij neer van. Wij zijn voor elkaar gemaakt.Ik geef je alle rust en ruimte net als vroeger, maar wel in een relatie. Want ik wil jou. Echt.

  4. Kom bij me terug schat. Ik smeek het je. Die verliefdheid moet weer terug komen. Want het is er geweest. Ik doe er alles aan, echt alles! Ik vecht voor je boef.

  5. Het maakt me helemaal niets meer uit wat je uitvreet met andere. Het boeit me niks. Ik wil jou. En ik moet en zal je terug krijgen.

  6. Al die pijn, die andere, die kutdingen, ik vergeet en vergeef ze en kijk er langs heen. Jij bent de enige die me gelukkig maakt en het spijt me van alles.

  7. Net zoals in het begin van onze ontmoeting. Ik negeerde je, en je boeide me niets, ik vond je irritant en vervelend. Totdat ik na een week besefte hoeveel je om me gaf. En wat ik ook deed en zei je gaf niet op. Nou schat, ik geef ook niet op. Nooit niet. Ik blijf voor je vechten tot ik je terug heb.

(Toen ik hem leerde kennen was ik nog niet over m’n ex heen. Ik ontmoette hem via Tinder en hij bleef me maar berichtjes sturen met hoe leuk en hoe mooi ik wel niet was terwijl ik hem gewoon negeerde want ik dacht dat ik mijn ex nog kon terug krijgen. Hij bleef voor me gaan ook al negeerde ik hem dagen lang, hij bleef vol houden, hij bleef rustig en lief.)

  1. Ik hou van je :slightly_smiling_face:

Het klinkt allemaal zo wanhopig ik weet het… Maar ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. Ik kan het nog niet vergeten en achter me laten. 1,5 jaar alleen maar bij elkaar en dan ineens niet meer. Dat kan ik niet beseffen. En verliefdheid dat binnen een paar dagen weg is kan ik ook niet beseffen. Dat kan gewoon niet. Het moet terug komen en ik wil dat de verliefdheid bij hem zo graag terug komt. Ik geloof echt dat dat kan… Ik weet alleen echt niet meer wat ik moet doen nu, hij reageert niet op mijn sms’jes want hij heeft geen beltegoed. Hij heeft me nog niet geblokkeerd op WhatsApp maar hij is ook werken dus het kan zijn dat hij er geen tijd voor heeft…

Het voelt gewoon nog echt alsof hij m’n vriendje is, en ik wil en kan hem echt niet los laten. Ik doe er alles aan om hem weer terug te krijgen, echt alles.

Weet iemand wat ik moet doen?

Sorry voor het lange verhaal maar ik moest hem ergens kwijt…

xx Een radeloos meisje.

#2

wauw… heb dit echt met verbazing zitten lezen. Dit is niet gezond, echt niet. Ik kan me van zijn kant heel goed voorstellen dat hij gek van je word, sorry. Je moet hem echt laten gaan, en je zet jezelf alleen maar voor schut als je hiermee doorgaat. Ik begrijp dat je ontzettend verlief op hem bent en van hem houd, maar als ik dit zo lees dan heeft hij er echt geen behoefte meer aan… Wat ik ook erg apart van hem vind is dat hij steeds contact zoekt met andere meiden, want als je echt van je vriendin houd doe je zoiets niet, punt uit. Mijn advies… laat hem gaan en laat hem met rust.

#3

Dat is gewoon heel erg moeilijk, ik hou van hem. Hij is niet zo. Een paar dagen geleden hebben we nog een super leuke tijd gehad en was hij nog helemaal hoteldebotel verliefd…

#4

Ik ga echt door hetzelfde ongeveer. Mijn vriend wil even nadenken en tijd zonder mij, terwijl hij gister tegen me zei dat het wel echt goed zou komen maar dat hij gewoon even tijd nodig had. Ik had hem nog een paar keer geappt en het ging tot aan ‘ik hou van je’ en ‘lieverd en schat’. Ik denk dat je hem moet vergeten en dat je gewoon super veel leuke dingen met je vriendinnen moet gaan doen. Je moet zorgen dat hij JOU gaat missen en gaat inzien; wat een topvriendin is dat. Je moet zorgen dat hij niet over jou kan gaan zeggen bij z’n vrienden; echt een kutwijf! Werd zo gek van d’r en het leek alsof ze me niet eens vertrouwde! Zorg dat hij kan zeggen over je; echt een geweldige meid, jammer dat het niks is geworden. Echt heel veel sterkte toegewenst, ik spreek uit ervaring. Ik hoop dat het goedkomt, maar laat nu iig zien dat jij zonder hem kan EN LAAT HEM JOU MISSEN! en achja, hoe hard het ook klinkt (ook voor mezelf) keep movin’ forward girl! plenty of fish in thé sea. :slightly_smiling_face:

#5

Ahw dankje, het enige wat ik nu kan denken is dat ik hem terug wil en dat ik niemand anders meer hoef… En hem met rust laten kan ik al helemaal niet ! Want een rot periode is dit zeg… Jij ook heel veel sterkte trouwens !

#6

Jeetje, wat een verhaal. Ik heb niet alles gelezen, maar onthoud alsjeblieft dat jij niet zijn gevoelens kan sturen. Jij wil hem terug, wil hij dat niet houdt het gewoon op. Dit kan je niet controleren, probeer dat ook niet. Laat hem zijn eigen keuzes maken en ik heb niet echt het idee dat de aanpak die je nu gebruikt serieus gaat werken. Het klinkt bijna alsof hij bij je terug moet komen omdat jij heel zielig en ongelukkig bent zonder hem. Dat is best egoïstisch toch, vind je niet?
Verplaats je eens in hem, zou jij zo bij iemand terugwillen die je zo probeert te pushen terwijl hij/zij je niet eens vraagt wat jij van bepaalde dingen vindt? Je bent op dit moment ook echt obsessief bezig en dat zal hem ook wel afschrikken, althans, ik zou compleet gestoord worden.

Een relatie is van twee personen, niet van een die per sé iets wil. Zo werkt het niet. Deze jongen maakt zijn eigen beslissingen en jouw gepush werkt alleen maar averechts. Daarnaast deed je bij je ex precies hetzelfde zeg je. Ik zou echt aan jezelf gaan werken hoor, want zo gaat je relatie niet standhouden. Iets meer bezig zijn met een ander, wat hij denkt/voelt/vindt, zou hier denk ik wel op zijn plaats zijn. :slightly_smiling_face:

#7

Dat snap ik allemaal heel goed… het enige probleem is dat het zomaar binnen 2 dagen zo is. Dus ik kan me nu nog echt niet voorstellen dat hij ineens niets meer wilt ? Dat kan je toch niet even in 2 dagen bedenken …

#8

Ehm, het is toch pas 2 dagen uit en jullie zijn toch al tijden bezig met een knipperlichtrelatie of niet? Dan komt dit toch niet uit de lucht vallen, in je verhaal staat dat het al tig keer aan en uit is geweest?
Misschien heeft je ex eindelijk ingezien dat het zo gewoon echt niet verder kan en hij het beter hierbij kan laten? Wat ik ook best begrijp, want het is allemaal enorm dramatisch gelopen als ik dit lees dat het ook een keer afgelopen moet zijn. Een relatie moet leuk zijn en fijn en niet dat er constant overal ruzie of gedoe over is. Daarnaast belooft hij je dingen die hij al een paar keer niet nagekomen is, maar dat lijk je te vergeten in je stuk? Je wil hem alleen maar terug, maar zo’n leuke jongen lijkt het me ook niet als hij zijn beloftes niet nakomt.

Maar even, ik zou wel echt aan jezelf gaan werken meid. Het is echt niet zo gezond dat je je zo aan iemand vastklampt. Je berichten klinken heel dramatisch en meestal werkt het averechts. Dat het uit is, is vervelend, maar je bent nu zo obsessief bezig, je zult je toch eens bij dingen neer moeten leggen. Het klinkt heel erg alsof je er heel veel moeite mee hebt om bepaalde dingen niet zelf in de hand te hebben, klopt dat (bijv ook bij andere dingen?) ? Ik bedoel dit niet lullig ofzo, maar het is verstandig om dat wel zelf in te zien als het zo is en er iets aan te doen. Zoals ik al zei, 2 mensen, dus 2 meningen/gedachten/gevoelens. Over een relatie kan je dus niet meer dan 50% controle hebben, sommige dingen moet je gewoon naast je neer leren leggen, hoe lastig dat ook is.

Sterkte in ieder geval! :slightly_smiling_face:

#9

Mee eens… ik heb ook een ex gehad die nadat ik het had uitgemaakt, allemaal van zulk soort dingen stuurde en me maar bleef stalken en niet willen loslaten voor een half jaar lang. En met elk berichtje wat hij stuurde werd ik bozer en bozer. Ik ergerde me dood aan hem. Als hij me gewoon met rust had gelaten had ik hem misschien nog gemogen, maar nu verkoop ik hem het liefst een klap als ik hem tegen kom. Dus mijn advies is ook echt om hem met rust te laten, daar bereik je veel meer mee dan met van die smsjes.

#10

Hee Peanut, ik herken heel veel in je verhaal. Ik heb een soortgelijk iets meegemaakt. Inmiddels al weer een halfjaar geleden, en ik heb nog steeds contact met die jongen, maar gelukkig voel ik me niet meer zoals eerst en daar heb ik echt heel veel hulp voor gehad. En nog steeds. Ik herken me volledig in je gedrag, en het gevoel van paniek en angst die je zo opslokt op het moment dat hij verder afstand van je neemt. Heel eerlijk gezegd ben ik het deels eens met wat de anderen zeggen. Het is niet gezond. Niet voor jou. Het gaat me helemaal niet om je ex-vriend, want hij heeft je heel shit behandelt en dat moet jij ook proberen in te zien. De jongen waar het bij mij over gaat, zei ook opeens dat zijn gevoel weg was, terwijl twee dagen daarvoor alles nog perfect was. Ik geloofde niet dat dat mogelijk was, en nog steeds ben ik me ervan bewust dat dat niet mogelijk is. Ik geloof niet dat dat in twee dagen kan gebeuren, maar dat betekent dus dat zijn gevoelens al eerder verminderd is. Het was natuurlijk niet de beste optie om het telkens uit te maken, maar ik ken dat wanhopige gevoel. Ik heb ook heel veel gedaan en me zo obsessief gedragen, waar ik nu van denk: waar was je in godsnaam mee bezig? Waar was je waardigheid? Ik deed al die dingen, zei dat ik hem zo verlaten en geen contact met hem wilde in de hoop dat hij zou zeggen dat hij me zou missen, dat hij me niet kwijt wilde. En dat deed hij de eerste keer, maar hoe vaker ik met hetzelfde dreigde, hoe vaker hij dacht: ze komt toch wel weer terug. En hij had gelijk. Ik kwam altijd terug. Hij nooit. En ik voelde me zo shit, waarom kon hij wel zonder mij en ik niet zonder hem? Waarom kon ik hem niet gewoon met rust laten en verder gaan met mijn leven net zoals hij deed? Hoe kan hij me na al die tijd, na alles wat ik voor hem gedaan had me zomaar uit zijn leven bannen van de ene op de andere dag? Ik had zoveel vragen. En de grond van al die vragen, lagen bij mij. Ik hield niet genoeg van mezelf, daarom had ik iemand anders nodig om me geliefd te voelen. Ik klampte me zo aan hem vast, ik raakte in paniek om hem los te laten want het voelde alsof ik mezelf losliet. Alsof ik mezelf verloor. De eerste paar dagen, zulke momenten waar je nu in verkeerd, ze zijn verschrikkelijk, ik weet het. En het lijkt alsof niks helpt of je beter laat voelen, behalve hij. En dat is ook de reden waarom je zo obsessief naar hem opzoek gaat denk ik. Maar niemand kan jou redden, zolang je dat deel in jezelf mist. 1.5 jaar is een lange relatie. Maar je bent nog jong, en dit is niet wat je nu wilt horen, ik wilde het ook nooit horen. Het is alleen wel de enige waarheid. Je moet eerst van jezelf houden, zodat als iemand jou weg doet, zoals hij heeft gedaan, dat jij sterk genoeg bent om hem los te laten. Omdat je ondanks alles weet, dat je het wel redt, want je bent sterk genoeg. Ik zal je niet zeggen hem compleet los te laten, dat is mij nog steeds niet gelukt, dus het zou hypocriet zijn om jou dat te vertellen om te doen. Hoewel het misschien wel het meest effectief is, ik snap hoe je je voelt, en dat je dat voor jouw gevoel nu nog niet kan. Maar alsjeblieft, verlies jezelf hier niet in. Ik snap dat je van hem houdt, maar boven alles, jij en alleen jijzelf, zou het belangrijkste voor jou moeten zijn. Hoe onmogelijk het ook lijkt, je kunt zonder hem en er komt een moment dat je hem kan loslaten. Laat hem voor nu met rust, je hebt je zegje gedaan. Probeer nu vooral aan jezelf te denken en te kijken hoe jij je voelt en waarom. Je voelt verdriet en je wilt die verdriet zo snel mogelijk weghebben, door hem zo snel mogelijk weer dichtbij je te hebben. Maar waarom doe je dat? Je kan pas iets verwerken, door het verdriet te voelen, ook al wil je het zo ver mogelijk wegstoppen en het liefst iets vinden om je beter te voelen, ofwel ‘hem’. Dat is niet de oplossing. Hij wilt blijkbaar vrij zijn en hij denkt op dit moment alleen aan zichzelf, wat zijn goed recht ook is. Uiteindelijk gaat iedereen voor zichzelf. En dat zou jij ook moeten doen, ga voor jezelf. Hou van jezelf en het juiste zal volgen. Heel veel sterkte en ik hoop oprecht dat je er snel overheen komt. Alles gebeurt om een reden Peanut, hoe moeilijk het leven soms ook is, je leert je lessen en je komt er altijd sterker uit. Ik geloof in je. Liefs MilkSilk.

#11

Dit is gewoon niet normaal. Wat voor contact had hij met die meiden? Ging het te ver of was het gewoon vriendschappelijk? Ik heb namelijk niet het idee dat hij te ver ging, maar meer het idee dat jij helemaal flipte om niks. Vervolgens is het 100x aan/uit geweest en stalk jij hem met miljoen hopeloze berichtjes. Ik vind het echt niet gek dat hij jou niet terug wilt. Ik denk dat je eerst aan jezelf moet werken en normaal moet gaan doen (niet stalken, niet wanhopig doen, niet meteen overal wat achter zoeken, niet hem zo claimen) voordat het misschien nog goed kan komen.

#12

Is dit een grap :’)

Maar oke. Ik zou meteen stoppen met hem zo te stalken (ja dit is echt stalken) want ik snap op deze manier heel goed dat hij je niet terug wilt. Ik zou eerlijk gezegd hem laten gaan en aan jezelf werken, want dit is niet echt gezond. Je leeft nog steeds voor jezelf, niet voor iemand anders. Hij is niet je eigendom.

#13

ik denk dat de meiden die hier zeggen ‘is dit een grap’ of iets, het niet helemaal begrijpen.
het is inderdaad niet goed, maar ik weet hoe het is. als je zo erg van iemand houdt dan stort je wereld in als degene zegt dat die je niet meer wilt. het vertrouwen over dat hij met andere meisjes praat enzo snap ik ook heel goed, ik zou dan ook wantrouwen krijgen. misschien is het goed om naar een psycholoog te gaan, dat heeft tot nu toe bij mij ook geholpen. ik ben nogsteeds samen met mijn vriend, maar ik vertrouw zijn vrienden niet en hem ook niet. (door gebeurtenissen in het verleden). daar moet je uiteindelijk wel mee leren om te gaan, en als hij écht eerlijk was tegen je over die vriendinnen, moest je dat ook geloven.

ik snap heel goed waar je door heen gaat, maar zoek zoveel mogelijk afleiding en praat met je ouders erover! of als je broers of zussen hebt. dat heeft bij mij heel goed geholpen. maar werk er aan, want je maakt jezelf alleen maar kapot zo, en ik vind eigenlijk dat je vriend ook moet begrijpen waarom jij nu zo obsessief gedrag vertoont. hij is degene die eerst zegt ik hou van je en ik wil je niet kwijt, en vervolgens het tegenovergestelde zegt. dat lijkt me heel frustrerend en gek makend inderdaad.

wat mij nu het beste lijkt, is nog één keer aan hem te vragen of hij er voor wilt vechten of dat hij het wilt laten gaan. wilt hij het laten gaan, moet je hem ook dit keer écht laten gaan. wie weet levert dat meer op dan wat je nu doet.

#14

Hoi dames,

Hartelijk dank voor jullie berichten en begrip.
Het voelt fijn dat ik niet de enige ben met dit kloote gevoel.

Ik heb hem nu 2 dagen helemaal niet meer gesproken. Wel heb ik uit nieuwschierigheid op zijn instagram profiel gekeken… Hij volgt ongeveer 7 nieuwe meisjes. Ook zet hij onder hun foto’s dat ze lekker zijn en hartjes ogen etc… Ik wordt hier zo verdrietig van. Ik snap gewoon niet dat hij mij zo simpel kan vergeten na alles wat we samen hebben mee gemaakt.

@SimpleGirl
Nou die gesprekken met die meisjes waren dus wel erg… Het ging over seks en dat hij ze graag wou neuken en al die dingen… Dit zei hij tegen ze terwijl ik een relatie met hem had toen. Toen ik er achter kwam zei hij dat het auwehoeren was en die meisjes toch nooit in het echt zou zien…

Ook heeft hij tegen mijn oude beste vriendin (die mij heel erg heeft gekwetst en daarom geen beste vriendin meer is) gezegd dat hij het wel eens met haar zou willen doen… Ze ging er gelukkig niet op in want ze vond het zelf ook raar zei ze toen ze de screenshot liet zien. Ze kende elkaar niet eens en hebben elkaar nog nooit ontmoet! Mijn ex wist dat ze me heel veel pijn had gedaan en dan gaat hij zo iets tegen haar zeggen… Hij zei dat het een grapje was en hij het niet meende en dat hij in de war was van alles wat er tussen hem en mij was gebeurt.

Nou mij deed het dus wel heel erg veel pijn…

Ik was een beetje aan het kijken op Hot or Not gister avond en toen kwam hij ook voorbij. Ik likde hem natuurlijk want ja hij is super hot haha. Paar minuten later had ik een match met hem… :upside_down_face: Hij had mij dus ook geliked :grinning: Maarja natuurlijk ook veel meer andere meisjes… Maar toch voelde het ergens goed dat hij me toch nog leuk vond op die app dan haha.

Ik ga hem gewoon lekker met rust laten en wachten tot hij ooit op een dag hopelijk weer contact zoekt. Want voorlopig kan ik die jongen echt nog niet vergeten.

10 mei ga ik samen met zijn zusjes naar een concert dus daar ben ik wel heel blij mee dat ze mij nog wel mogen haha. Hopelijk kan ik hem dan nog even zien ofso… Mis hem zo erg…

#15

Echt wat je hier beschrijft zo voel ik me precies…
Het is zo kut, het is zo kloote, het liefst schiet ik een kogel door me kop op dit moment…
Mijn omgeving steunt me gelukkig heel erg, maar het enige wat ik wil is hem.
Ik kan hem maar niet uit m’n hoofd zetten. Elke ochtend als ik wakker wordt heb ik super veel (spannings)buikpijn en denk ik aan hem en wat hij aan het doen is, en of hij al een ander heeft etc… Ik mis zijn liefde, ik mis zijn warmte, zijn geur alles. Het liefst zet ik de tijd terug, dan zou ik nooit zo dom hebben gedaan en hebben genoten van de tijd samen met hem zonder gezeur en gezeik…

Heel erg bedankt voor je lieve berichtje, ik waardeer het heel erg. Ik zit zo in de put nu en om dan een berichtje te lezen van iemand die precies beschrijft hoe ik me voel voelt gewoon heel erg goed.

Ook al heeft hij me als shit behandeld ik wil hem terug ,no matter what. Echt wat geef ik om die jongen… Hij is inderdaad 100000x belangrijker dan mijn leven, voor mijn gevoel dan… Ik moet leren van mezelf te houden maar dat doe ik niet. Constant denk ik aan hem en dat ik bij hem wil zijn lekker veilig in zijn armen. Pff… Hopelijk is deze rot fase van hem snel voorbij en wordt hij snel weer de oude zoals 2 weken geleden…

Fuck de tijd en veranderingen :rage:

#16

Mm ja, ik ken je gevoel. Ik voelde me ook echt zo depressief soms. Maar eigenlijk achteraf denk ik wel, waarvoor precies? Voor mij is het heel duidelijk dat ik nooit verliefd was op de jongen zelf. Ik hield van het gevoel dat ik had. We hadden in principe bijna altijd ruzie, ik vertrouwde hem ook niet en ik heb op het moment redenen genoeg dat mijn gevoel klopte. Hij is in het begin van zijn nieuwe relatie heel vaak vreemdgegaan met mij. Ik weet hoe slecht het van me is en hoe ziek. Maar dat was het enige wat ik nog had om hem bij me te houden. Ik dacht toen nog dat ik gevoelens voor hém had en niet zonder hem kon. Terwijl het eigenlijk altijd alleen dat gevoel is geweest. Hij heeft me veel te veel pijn gedaan, ik zou hem nooit kunnen vertrouwen en ik zal gewoon niet kunnen vergeten wat er allemaal is gebeurt. Ik heb heel vaak op het punt gestaan dat ik gewoon wilde opgeven, ik kon niet meer. En ik snap dat mensen denken, dat echt alleen voor een jongen?! In mijn geval was hoe hij mij behandelde en het gevoel dat ik ervan kreeg de druppel. Er was vooraf veel meer gebeurt en ook mijn jeugd was niet altijd even leuk. Daar komt ook mijn drang vandaan, dat ik altijd goed genoeg gevonden wil worden, ik kan er absoluut niet tegen als mensen me wegdoen of verlaten of nog erger inwisselen. Omdat ik dan altijd zo sterk het gevoel heb dat ik niks waard, niet genoeg ben of gefaald heb. Terwijl dat eigenlijk helemaal niet zo is. Ik vertel je dit, omdat het kan zijn dat er bij jou ook meer speelt dan je in eerste instantie denkt. Dit hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar ik vond wel dat het iets is om over na te denken. Het is wel super fijn dat je zo gesteund wordt door je omgeving! Dat is denk ik wel het gene dat je door zulke zware periodes heen kunnen helpen. Ik denk dat je nu echt voor jezelf moet gaan muppet, ik weet dat het heel lastig is en dat je hem het liefst wilt terughalen. Maar heel eerlijk, ik denk niet dat hij terug gaat veranderen. En als dat wel gebeurt, is dat alleen maar fijn. Ik zou er alleen niet op hopen. In mijn geval wilde ik ook dat die jongen weer veranderde in de jongen zoals hij eerst was. Maar dat kan niet, het is niet dat hij verandert is, het is dat zijn masker is weggevallen. Dít is hoe hij is. Ik ging alles voor die jongen doen om hem terug te krijgen. Ik deed letterlijk alles voor hem. Van sollicitaties voor hem zoeken tot van alles voor hem te kopen. In de hoop dat hij terug veranderde of dat hij me liet merken dat hij me waardeerde. Dat is nooit gebeurt. Je kan iemand niet afdwingen van je te houden of je leuk te vinden. Dat is wel de grootste les die ik hem meegekregen. Je kan nog zo je best doen, je kan de wereld voor die persoon op je rug dragen. Als iemand jou niet kan waarderen, als iemand niet ziet hoe super jij wel niet al als persoon zelf bent zonder ook maar iets voor die persoon te doen, dan weet je dat je je energie verspilt aan de verkeerde persoon. Ik vind het echt heel knap van je dat je hem voor even met rust hebt gelaten. Je zou nooit moeten vechten om iemand zijn aandacht, je zou diegene er niet op attent maken dat je er ook nog bent. Als je belangrijk bent voor die persoon, weet diegene dat je er bent. Gun hem zijn tijd, als hij terug komt weet je wat je voor hem betekent. Als hij niet terug komt, dan weet je dat je veel meer waard bent. Hoe moeilijk ook om nu te beseffen en in te zien. Je verdient het beste, zoals elk ander. Ik heb heel lang gehoopt tot die jongen waar ik mee zat zijn verdiende karma zou krijgen. Ik hoopte dat zijn relatie uitging en dat hij zou voelen wat ik had meegemaakt. Maar door dat alles zo graag te willen, was ik juist degene die steeds pijn had. Ik bleef aan hem denken en het frustreerde me dat hij zijn verdiende loon niet kreeg. Ik werd er serieus gek van. Ik besef me nu dat ik me minder moet bezighouden met andermans leven. Ook a heeft hij me zoveel pijn gedaan, uiteindelijk ben ik er sterker door geworden en weet ik wat ik absoluut nooit meer wil. Ik snap heel goed dat je op dit moment alleen hem nog wilt, en niks anders. Ook je spanningsbuikpijn herken ik heel goed, ik heb altijd als ik met iets zit (onbewust dan wel niet bewust) of bang ben dat het in mijn buik gaat zitten. Een enorme knoop in mijn buik, en die knoop haalt mijn humeur nog verder naar beneden omdat ik daardoor constant erop gewezen word waar ik nu mee zit. Ik vind het alleen jammer dat je niet inziet dat jij er ook mag zijn. Ik snap als geen ander hoe moeilijk het is om hem los te laten en niet zo op hem te focussen. Maar je verdient beter. Veel beter. Want stel hij neemt je terug, wil je dan echt met iemand zijn die seks getinte berichtjes stuurt naar andere meisjes? Hoe kun je hem weer vertrouwen? Mensen hebben een tweede kans nodig ja, maar jij hebt hem die kans al vaker als twee keer gegeven. En hij had er niet van geleerd. Hij ziet niet in hoe waardevol jij bent, hoe wilt hij dan ooit dat jij je ‘‘normaal’’ gedraagt? Know your worth, girl. You deserve so much more. Als je ooit even wilt praten of als je er doorheen zit, kan je me altijd een berichtje sturen! Heel veel sterkte, en pas op jezelf! :kissing:

#17

Dit is toch niet serieus?
Op het eerste deel wilde ik wel een nuttige reactie geven, maar hoe verder ik las, hoe ongeloofwaardiger het werd. Als dit wel echt zo is zou ik maar snel in therapie gaan ofzo.

#18

Je verdient echt beter dan dit. Als je relatie goed zit is hij niet eens bezig met andere meisjes. Ik heb dit ook meegemaakt, van het weekeind heb ik het uitgemaakt want geloof me: hij veranderd niet zomaar 1,2,3. Keer op keer beloofde hij het weer, dat hij echt voor mij zou gaan. Niet dus. Je verdient iemand die helemaal voor je gaat. Ze zeggen altijd “je weet pas wat je had, als je het kwijt bent”. Laat hem hier achterkomen, en als hij niet zijn ass afwerkt om je terug te krijgen is hij het niet waard.

Ik snap dat je je nu kut voelt, ik heb ook constant de neiging om hem te appen, of te bellen. Maar ik hou me in. Je moet je echt realiseren dat dit niet gezond is, je hebt zelf ook eigenwaarde. Als je een jongen laat zien dat je er niet kapot aangaat dat het uit is, willen ze je juist vaker sneller terug dan dat je maar achter ze aan blijft lopen. Ik hoop dat het je gelukt is geen contact op te zoeken met hem! Ga leuke dingen doen en zoek vooral veel afleiding. Neem een nieuw kapsel, ga winkelen, filmavond met vrienden, bevrijdingsfestival. Je leven stopt niet zonder hem, al voelt het misschien wel zo (ik voel het zelf ook, ik sleep mezelf echt overal naartoe, maar uiteindelijk voel ik me wel beter).

Sterkte!

#19

Dankje voor je reactie !

Ik heb dus uiteindelijk na 4 dagen wel contact met hem opgezocht… Was niet zo slim want hij werd alweer gek van me vertelde hij terwijl ik hem alleen maar vertelde wat ik voelde en waar ik mee zat. Dusja nu moet ik hem weer met rust laten want hij vond me irritant omdat ik tegen hem zei dat hij ook moest accepteren dat ik het er heel moeilijk mee had en hem echt heel erg mis en een relatie van 1,5 jaar niet zomaar ineens kan loslaten… Maarja… Het probleem is dat ik bij elk dingetje aan hem denk. Dus bijvoorbeeld een blikje cola op straat dan denk ik aan die leuke filmavonden en dat hij altijd graag cola dronk. Dat heb ik echt bij elk ding. Zo irritant want zo kan ik hem nooit vergeten… :hammer:

#20

Sorry, maar nogmaals de tip, denk een beetje vanuit hem. Je bent hem aan het berichten om te laten weten wat jij wil/vindt/wel en niet kan/voelt etc. Hij begrijpt inmiddels heus wel dat je het niet wil opgeven en hem nog leuk vindt, echter vraag ik me af of jij begrijpt wat hij wil, namelijk niet met je door. Heel hard gezegd, hij heeft geen behoefte aan je, althans niet nu en niet op deze manier.

En je kan hem heus wel vergeten, alleen niet in 4 dagen. Maar dan moet je wel de knop omzetten dat het niets meer wordt, inzien dat hij je niet meer wil en verder gaan met je leven. Dus niet meer appen/berichten maar je op jezelf focussen en afleiding zoeken. Liefdesverdriet doet altijd pijn en duurt een tijd, maar je moet natuurlijk ook over hem heen wíllen komen en door die hoop te houden en het niet op te willen geven, doe je dat niet. :slightly_smiling_face: