Hooihooi,
Ik heb ontzettend snel medelijden met mensen waardoor ik gewoon mijn hele dag kan laten verpesten omdat mijn gedachten het niet meer kunnen los laten.
Voorbeelden:
- Iemand die alleen eenzaam in een restaurant zit en je gewoon weet dat diegene waarschijnlijk ook niemand thuis heeft die op hem/haar wacht.
- Iemand die best wel lelijk is en dat waarschijnlijk ook gewoon van zichzelf weet. (Oke dat klinkt misschien lullig)
- Ik was uiteten en de man runde het restaurant met zijn ouders en het was echt een chaos dus best wel mislukt, in plaats van dat ik ‘boos’ werd dat dingen niet kwamen/verkeerd gingen kreeg ik juist medelijden met die man. Hij heeft geen vrouw/kinderen en woont alleen met zijn hoogbejaarden ouders bij dat restaurant.
- En een voorbeeld van gister op tv, ik keek boer zoekt vrouw en daar waren 2 broers boeren (tweeling) ze kregen dus brieven van vrouwen die geïnteresseerd in ze waren. De ene kreeg 17 brieven (is al weinig) en de andere maar 3. Ik vond het echt ontzettend zielig omdat hij daarna ook echt bedrukt was en niet zo vrolijk als daarvoor. Ik had bijna zin om een brief naar boer zoekt vrouw te schrijven waarin ik die man een beetje een oppeppertje wilde geven.
Ik heb hier echt dagelijks mee te maken en de gedachten blijven vervolgens de hele dag bij me, ik zou zo graag iets voor die mensen waarmee ik medelijden heb dan iets willen doen. Vaak glimlach ik eventjes maar het liefst zou ik gewoon bij ze gaan zitten.
Ik wil zo graag van dit gevoel af, niet meer snel medelijden hebben met mensen en me gewoon niet meer om alles zorgen maken, maar hoe ? HEeft iemand dit ook?