Oké ik heb al best vaak over dit onderwerp gepost op het forum maar dat waren vaak kleine stukjes waar ik hulp bij nodig had. Ik veranderende soms wat aan het verhaal om niet zo stom over te komen maar nu is het eens tijd voor het hele echte verhaal en ik kan jullie advies goed gebruiken.
Het begon ongeveer een half jaar geleden. Een jongen waar ik al een tijdje bevriend mee was zei tegen mij dat hij me leuk vond. Ik vond hem toendertijd ook leuk dus zei ik dat tegen hem. Hij vroeg gelijk om verkering en ik zei ja.
Nadat ik ja had gezegd kreeg ik een vreemd gevoel, alsof het niet goed was, het was een verschrikkelijk gevoel en ik werd er bang van. Na 2 dagen heb ik het uitgemaakt (ik weet nog steeds niet wat dat gevoel was). Hij was er best wel verdrietig van.
Een paar weken later zijn we erg goede vrienden geworden samen met mijn beste vriendin en zijn beste vriend zijn we best hecht geworden.
Ik zag dat als we afspraken hij erg over mijn vriendin heen hing. Hij probeerde het ook bij mij maar zag al snel dat ik dat niet fijn vond. Ik wist niet zo goed of ik nog wat voor hem voelde en was erg in de war.
Ongeveer 2 weken geleden kreeg ik een telefoontje van mijn beste vriendin die zei dat zij met de jongen had gezoend en ze nu een relatie hadden.
Ik moet zeggen dat dat best een raar gevoel was. Ik was niet boos, verdrietig of blij. Ik voelde niks. Deze laatste 2 weken waren ook anders. De twee hangen om elkaar en zoenen voor mijn gezicht. De vriend van de jongen heeft er geen last van. Ik wel? Ik weet het dus niet zo goed. Ik vind het duidelijk niet leuk maar ook niet verschrikkelijk erg ofzo. Het steekt dat hij over me heen is en ik voel me enorm een derde wiel aan de wagen.
Ik heb al duidelijk aangegeven dat ik het niet fijn vindt als ze voor mijn gezicht zoenen maar het is niet verandert.
Ik weet echt niet of ik wat voor hem voel en wat ik moet doen