Ik durf niks met een jongen te beginnen..

Dit is een probleem waar ik al een hele tijd mee zit. Ik ben 16 jaar en ik heb nooit een vriendje gehad. Ook ben ik al een hele tijd niet meer verliefd geweest, dus het gevoel ‘verliefdheid’ herken ik ook niet meer bij mezelf. Ik voel om één of andere manier ook een druk, veel vriendinnen vragen aan mij waarom ik nog geen vriendje heb. Ik weet daar niet echt een antwoord op, ik zeg altijd dat ik de ‘ware’ nog niet heb gevonden. Maar bij mij is het ook zo dat het liefst pas een vriendje wil als ik er echt verliefd op ben, dus niet dat ik diegene aan het lijntje houd en dat hij uieindelijk toch niet zo leuk is, ook houd ik er niet van om mensen te gebruiken.

Er zijn natuurlijk wel jongens die mij leuk hebben gevonden, maar ik hield dan altijd afstand als ik erachter kwam. Ik kreeg daar altijd een zwaar ongemakkelijk gevoel bij en gaf ze nooit de kans om het iniedergeval te proberen. Ik wilde niet eens proberen om verliefd op ze te worden. Dit komt ook doordat heel onzeker ben over mezelf. Die onzekerheid heeft er altijd al ingezeten, maar werd pas heel erg toen ik 15 jaar was. Ik was erg ontevreden over mezelf omdat mijn lichaam niet mee verandere met mijn denk wijze, ik dacht zo van: ‘waarom krijgt elk meisje borsten en wordt ongesteld, het is gewoon niet eerlijk!’ (ik heb nu trwns nog steeds niet) Ik vond mezelf ook heel lelijk en had het gevoel alsof geen een jongen mij zag staan. Daardoor bouwde ik een eetstoornis op, waardoor ik een half jaar voor naar de psycholoog moest en naar de dieetiste.

Nu ben ik wel ‘genezen’ daarvan, maar nog steeds voel ik me onzeker en dat gaat ook niet snel over. Op een of andere manier denk ik ook heel snel dat een jongen mij leuk vind, zelfs als hij aardig doet en intresse toont denk ik meteen dat het ‘seksueel’ is, ipv dat hij gewoon een aardige jongen is. In mijn hoofd is het gewoon een warboel en ik snap niet dat mijn hoofd nog niet ontploft is.

Ik vraag me nu alleen nog af waarom ik nooit verliefd wordt/iemand snel in mijn leven toelaat. Ik heb er al verschillende redenen op bedacht, bijv; Doordat ik mezelf lelijk vind en omdat nog niet zo ver ben met mijn ‘ontwikkeling’ vind ik dat jongens mij niet leuk mogen/kunnen vinden, waardoor ik nooit verliefd wordt/iets durf te beginnen met een jongen. Ook dacht dat het misschien doordat ik een vorm van bindingsangst heb. Ik had er wat gelezen over op internet en de symptomen komen vrij overheen. Ik hoop dat echt dat jullie antwoorden geven, of dat er iemand is die hetzelfde heeft meegemaakt/ mee maakt.

Bedankt dat jullie dit lange verhaal hebben gelezen!!

xxxxxxxxxxxx

Het is onmogelijk om van iemand anders te houden, als je niet van jezelf houd meid!
ik snap dat het heel vervelend is voor je en dat je je onzeker voelt.
ik zou je aanraden om zelf eens aan de slag te gaan om gewoon leuke dingen te doen en aan je zelfvertrouwen te werken, maar probeer ook een over je eigen grenzen te gaan (doe dingen die je anders nooit zou doen) zodat je ook wat over je bindingsangst heen komt.

als dit zelf niet lukt, raad ik aan om weer naar een psycholoog te gaan,
deze kan je laten omgaan met de moeilijkheden die jij ondervind.
heel veel succes meis, komt allemaal goed :slightly_smiling_face:
je bent sowieso ook nog jong dus maak je vooral niet te druk omdat je nog geen vriendje gehad hebt.

Ik herken heel veel in je verhaal. Ik ben 17, heb nog nooit een vriendje gehad, ben erg onzeker en heb ook op mijn 11e een eetstoornis ontwikkeld. Van die eetstoornis kan ik sinds een tijdje zeggen dat ik er zo goed als van af ben, maar het heeft zeker zijn afdrukken achter gelaten.
Op dit moment vind een jongen mij ook leuk, ik weet ook echt niet wat ik er mee aan moet omdat ik denk dat ik niet toe ben aan een vriendje. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat iemand mij leuk zou vinden met hoe ik er uit zie en hoe ik ben, en dan qua uiterlijk vooral in vergelijking met leeftijdsgenoten.
Ook de gedachte dat ik dan iemand zijn vriendin ben schrikt me enorm af. Ik ben ook bang voor hoge verwachtingen van anderen op dat gebied, die ik uiteraard niet kan waarmaken in mijn ogen.
Ik denk niet dat je er plotseling van af kan komen, dit heeft zeker tijd nodig. Voel je je wel eens aangetrokken tot een jongen? En dan bedoel ik niet gelijk verliefd… Je zou dan kunnen afspreken, en kijken waar het op uit komt. De jongen waar ik nu mee afspreek die begrijpt het van mij kant ook, hij houdt rekening met mijn gevoelens daarover en dat is heel fijn want zo stelt hij mij gerust.

Aan dit heb je niks, dus beschouw het maar als een upje.

Ga je nog steeds naar die psycholoog? Ik zou je willen aanraden weer naar een psycholoog te gaan.

En je hoeft echt niet per se een vriendje te krijgen op je 16e. Er is geen leeftijd om vriendjes te krijgen of seks te hebben of wat dan ook, je mag het ook rustig in je eigen tempo doen. Het is echt geen probleem nog even niet met jongens bezig te zijn.
Maar je geeft ook aan heel onzeker te zijn, daar kan een psycholoog dus bij helpen. Als je zo onzeker bent heb je verkeerde ideeën over jongens, of je moet echt bindingsangst hebben. Maar goed, mijn conclusie: ga naar een psycholoog.

Meisje ik snap je precies, ik heb iets wat je ermee kan vergelijken. Ik heb een ex en die heeft mij heel erg veel pijn gedaan en daarmee diep gekwetst. Ik ben over hem heen en alles maar toch kan ik nu geen jongens meer vertrouwen. Ik geef ze op een of andere manier nieteens de kans, ben echt een gesloten boek geworden. Maar houd er vertrouwen in meid, er komt echt wel een jongen die je zo leuk vind dat het wel goed komt! Als je wil praten kan je me noten xxx

Heeel erg bedankt voor jullie advies!

xxx

Je moet je niet raar voelen, je bent nog maar 16.
Het is niet omdat al je vriendinnen al een vriendje hebben (gehad), dat jij dan ineens raar bent als je nog geen vriendje heb gehad.
Ze zeggen altijd; je kunt maar eerst van iemand houden, als je van jezelf houdt.
En dat is waar, daar zal je eerst aan moeten werken denk ik.

Ik ben ook 17 en ik heb nog nooit een serieuze relatie gehad.
Zolang jij nog niet over je eigen “problemen” heen bent, kan je ook geen relatie beginnen. En zoals er inderdaad al is gezegd, dat je pas van iemand anders kan houden als je van jezelf houdt. Accepteer zoals je bent.

Bij mij is het meer van dat ik snel geen relatie kan beginnen omdat ik maar weinig mensen écht vertrouw. Elke keer als ik een blauwtje oploop, of iemand mij ontzettend kwets zakt mijn vertrouwen in jongens naar beneden. Ik krijg dan een soort van afschuw op jongens waardoor ik periodes jongens kan haten. Ik ben vroeger erg gepest door jongens…
Maar toch geef ik elke jongen de kans om te laten zien wat hij in huis heeft voor mij.

Stel jezelf open, hou van jezelf, wees sociaal en dan komt er echt wel een jongen op je pad waar je een lange en een leuke relatie mee zal krijgen :slightly_smiling_face:.

Én blijf altijd positief! :slightly_smiling_face: