[b]hallo mensen.
jullie zitten hier bast niet op de wachten , maar aub lees dit !
ik ben bijna 12 jaar. ( bijna 13 ) en ik durf niet te huilen.
is het raar , als je niet durft te huilen ?
ik heb namelijk een probleem.
mijn opa is 1 jaar geleden overleden , hij was dement en zat in een speciaal tehuis. hij heeft daar 4 jaar gezeten , en ik had altijd veel lol met hem want ging elke week naar hem toe niet alleen hoor , wel met mn oma en me moeder en soms me vader en broer. daar was een restaurant en gingen we altijd wat eten zondags. toen 4 jaar later overleed hij . ik kan me nog herinneren dat het de laatste paar nachten niet goed met hem ging , hij wou niet meer eten! toen hebben we daar dag en nacht gezeten en ik ging ook niet naar school. hij lag in een soort van coma . en doordat hij niet at en dronk gebeurde der iets in zn maag ofso en dat ging borrelen … het leek net alsof je met een rietje in en glas water blaaste . dat geluid dus … toen 3 dagen en nachten daar geweest te zijn, ging ik naar huis . ik was KAPOT. echt , ik was helemaal dood ! ik ging dus naar huis slapen enzo en de volgende dag kwam het bericht . mijn opa was overleden . diezelfde nacht vlak voordat hij dood ging was alleen mijn moeder nog bij hem . de rest was naar huis. blijkbaar net nadat mijn moeder weg was ging hij dood . hij heeft dus gewacht tot iedereen weg ging . zodat hij in rust kon overlijden. 2 dagen later de crematie . de dag kwam , de dag om goodbye tegen mn enige opa te zeggen. ( de ander heb ik NOOIT gezien& gekent , ging vlak voor mn geboorte dood) maar het verhaal is nog niet klaar. de dag kwam , en de dag was voorbij . ik kon het niet verwerken . 2 dagen na de crematie gingen ze nog even naar zn plek in de muur waar zn pot staat. ik ging niet mee , was echt gewoon ziek er van. ik dacht dat het allemaal wel goed zo komen , dat mn leven gewoon verder zou gaan. & ja dat gaat aardig. maar ik huil dus nooit . ik heb het nooit goed kunnen verwerken , nu 1 jaar later nog niet ! ik ben sinds de crematie niet meer geweest. ik durf het niet , ik kan gewoon niet huilen! ben er te zwak voor , ik moet altijd lol hebben ! ookal ga ik kapot van binnen , der moet een glimlach op mn gezicht staan . het ligt niet aan me ouders of iets. het ligt allemaal aan mijzelf. heeft iemand misschien tips voor mij , om het toch te verwerken. & ik kan niet zomaar even naar m toe want dat is 15 km verder. that’s the problem.
-
tips zou ik fijn vinden .
x hopeloos meisje. [/b]
