Ik blijf maar twijfelen aan mijn relatie

Liefde & Boys
#1

Dag allemaal,

Ik heb al een dikke twee jaar een relatie met een superlieve jongen. Als in: ontzettend aardig, heeft mij nog nooit bewust slecht behandeld, serieus met zijn toekomst bezig… kortom een perfecte kandidaat op lange termijn. Toch zijn er een aantal dingen die me al heel erg lang dwarszitten en waardoor ik al een jaar hard twijfel of dit HET wel is voor me. Zo kan hij erg moeilijk met me praten over dingen, begrijpt hij me vaak emotioneel niet en vind ik onze relatie nogal saai. Ik vermoed dat dit ook komt omdat hij autistisch is, maar ik kan er dus moeilijk mee omgaan. Soms denk ik dat hij me gewoon te graag ziet omdat hij me dus nooit eens op mijn plek zet of me uitdaagt.

Zo’n drie weken geleden was ik het plots echt beu, de bom was gebarsten en ik heb het uitgemaakt. Hoewel hij het schijnbaar jammer vond, accepteerde hij het wel. Ik bleef ondertussen wel met hem praten, vriendschappelijk. Uiteindelijk heb ik uit hem gesleurd dat hij nooit wou dat het uit was gegaan. Hier schrok ik wel wat van omdat ik dacht dat hij het wel oké vond als vrijgezel. Ook had ik zoiets van ‘Als je echt van me hield, waarom heb je toen niet voor me gevochten?’

Ondertussen genoot ik van het leven als vrijgezel, iets waar ik echt naar verlangde, en heb ik voor de eerste keer in mijn leven een andere jongen gekust. Ik voelde me opeens terug vrouw en was gevleid door de aandacht. Die spanning had ik echt nodig op de één of andere manier. Toch kon ik mijn ex niet helemaal vergeten en besloot ik met hem af te spreken.

Hij kwam bij me langs en we zijn samen in bed beland waarna we besloten het opnieuw te proberen, niet zo slim, ik weet het. Nu amper een paar dagen later ben ik opnieuw aan het twijfelen. Ik voel me namelijk verstikt in mijn relatie en ik kan er met hem niet over praten aangezien hij ‘alles wel prima vindt’. Als ik hem zeg dat ik me ongelukkig voel, krijg ik dan ook weinig interesse of begrip langs zijn kant

Ik sta nu opnieuw op het punt om het gedaan te maken, maar ik kan echt niet meer twijfelen. Ik wil mezelf namelijk geen pijn doen en hem al helemaal niet. Ik weet dat ik nu definitief moet beslissen, maar het valt me zo zwaar. Ik gooi namelijk een hele stabiele toekomst weg met iemand die me onvoorwaardelijk graag zou zien voor die drang naar avontuur en de vrijheid waar ik zo naar snak.

Wat moet ik doen? Hoe kan ik stoppen met twijfelen?

Bedankt voor jullie adviezen! :slightly_smiling_face:

#2

Vraag je af waarom je echt twijfelt. Is het om bepaalde dingen aan hem die je irriteert? Bijvoorbeeld wat je zei dat hij niet goed met je kon praten.

Dan denk je kan hier verandering in gebracht worden? Zal hij op langer termijn dit wel gaan doen. (Let op, je moet hem niet opdringerig gaan veranderen dit moet uit zichzelf komen).

Twijfels komen niet zomaar, want het lijkt dat je nogsteeds om hem geeft maar bepaalde dingen je irriteren. Je komt ook niet zomaar terug bij hem.

Laatste wat ik je nog als advies wil geven. Geef je nog om hem? Heb je nog gevoelens? Dat zul je in deze tijd na de break up beter merken dan ooit. Als je nog om hem geeft, vecht dan voor hem.

Ik hoop dat ik je hier wat fijn advies mee heb kunnen geven.

#3

Ik denk dat we gewoon een fundamentele emotionele connectie missen en ik vrees dat deze er nooit zal komen. Ik ben altijd dominant geweest in onze relatie en ik vind het jammer dat hij dat mannelijke aspect ontbreekt. Ik heb hem daar al zo vaak over aangesproken, maar er verandert niks. Hij blijft even onzelfstandig en gebrekkig communicatief. Ik geef inderdaad nog echt om hem, maar ik zit niet meer op die roze wolk van in het begin. Ik moet inderdaad afscheid van hem nemen om volledig te kunnen beslissen denk ik.

Bedankt voor je antwoord!

#4

Ik zou het dan uitmaken, je bent echt niet blij met je relatie!
Als hij autistisch is, kan ik me voorstellen dat hij moeite heeft met communicatie en emoties en dat gaat denk ik ook niet veranderen.

#5

Hoe goed hij ook voor je is, als jij de klik niet meer voelt en geen voldoening krijgt uit je relatie, moet je ermee stoppen. Een relatie moet je gelukkig maken :slightly_smiling_face:

#6

Ik zou het uitmaken. Hij maakt je misschien gelukkig als gewone vriend, maar voor een relatie is er meer nodig. Jij stelt andere eisen aan een relatie dan hem. Jullie hebben een prachtige tijd gehad samen, maar mensen veranderen, helemaal op deze leeftijd. Jullie levens en wensen komen niet langer overeen en dan is het beter om elk je eigen weg te gaan, dan ongelukkig bij elkaar te blijven.

#7

Meid volgens mij is het beter als je uitmaakt. Hij kan dan wel een serieuze toekomst hebben maar als jij dan bepaalde dingen mist in je relatie en het gewoon niet goed voelt dan hoef je je zelf niet te dwingen. En je zult in de toekomst zeker wel weer iemand ontmoeten waarmee je ook een serieuze toekomst mee kan hebben.

#8

Zo te horen ben je in de bloei van je leven en dat betekent dat je nog alle tijd van de wereld hebt. Meid, hoe moeilijk het ook is om het uit te maken, ik denk zelf dat dit het beste voor je is. Volgens mij heb je nu de vrijheid nodig om dingen te ontdekken en om van het avontuur van andere jongens/mannen te genieten. Je komt echt nog wel iemand tegen waarmee je de rest van je leven wilt doorbrengen en met wie je gelukkig zal worden. Succes!

#9

Dank jullie wel dames! Het doet ontzettend veel pijn om afscheid te nemen, zeker omdat we zoveel gemeenschappelijke vrienden hebben en ik het dus een tijdje alleen zal moeten redden, maar het is beter zo :slightly_smiling_face:

#10

Ik vind het echt dapper van je dat je deze beslissing hebt durven nemen, maar ik denk en hoop wel dat het beter is zo. Ik vind het goed van je :slightly_smiling_face: