Ik ben zo bang

Ik weet echt niet meer wat ik moet, ik ben zo bang voor heel veel dingen.
*Ik durf niet te zeggen wat ik denk. Ben bang voor wat mensen over me denken.
*Ik ben bang voor de telefoon, gewoon dat ik krijg te horen dat iets ergs is gebeurd. Laast kreeg ik de politie om half zeven ‘s ochtend aan de telefoon: ‘Niet schrikken, maar je opa is weggelopen’ Of je tante, om te zeggen dat je beppe is overleden. Ik ben ook bang om onbekende mensen te bellen, altijd de vraag: "wat denken ze van me’
*Als mn moeder huilt en verdrietig is, ben ik bang dat ze zelfmoord pleegt ofsoo.

Ik schaam me ervoor en durf er met niemand over te praten. Ik ga wel naar een homeopaat maar het helpt niet veel.

Kunnen jullie mij please helpen? Herkent iemand dit? Zou een grote opaluchting voor me zijn… :confused: :flushed:

Praten over je gevoelens. Dat is denk ik het beste wat je kunt doen. Ik weet niet hoe oud je bent of dat er ooit iets heftigs is gebeurt binnen het gezin of familie wat een rol zou kunnen spelen.

Ik denk ook dat jij niet zo snel mensen kan vertrouwen, of wel?

Ik ben 13 jaar Vrijdag moet ik weer naar de homeopaat misschien ga ik er over praten…
Heb geen idee, mijn ouders kregen allebei ontslag, beppe en opa allebei overleden totaal onverwacht in korte tijd na elkaar.

Het durrt inderdaad lang voordat ik weet of ik mensen echt kan vertrouwen, de laatste tijd hebben een aantal vriendinnen ineens heel raar tegen me gedaan, nu is het gelukkig weer goed, maar je vertrouwen in vriendinnen zakt steeds meer…

Mn vrienden zijn mn alle, ze staan zelfs boven mijn ouders en families, op hun kan ik echt vertrouwen. Daar ben ik blij mee, maar zelf aan hun durf ik het niet te vertellen. x

ik heb dit ook, zie maar als upje x

Als je hier echt zo bang voor bent, dan zou ik iemand in vertrouwen nemen waar je je verhaal serieus bij kwijt kunt. Omdat het moeilijk is voor jou om iemand te vertrouwen, zou ik een afspraak maken met een sociaal agoog. Die mensen zijn er om jou te helpen, al is het maar dat jij je verhaal kwijt kunt.

-

Ten eerste, wat vervelend dat je die dingen in zo’n korte tijd hebt moeten meemaken. En ten tweede, ik vind het goed dat je je verhaal kwijt wil op een forum als Girlscene… Dat lucht altijd op! Maar zoals de meiden hiervoor al zeiden. Een vriend of vriendin, familielid of professioneel therapeut kan je het beste helpen met je problemen. Maar houd het vooral niet voor jezelf!

Het klinkt als of jij er zo veel last van hebt, dat het je levenstijl beinvloedt… in dat geval zou ik aanraden om professionele hulp te zoeken… het lijkt als of je het zelf niet onder controle hebt namelijk en ik denk dat je het zelf ook niet bepaald fijn vind… ik zeg niet dat je ‘‘gek’’ ofzo bent, maar ik denk wel dat alleen over je gevoelens praten het niet alleen zal kunnen oplossen…