Lieve allemaal,
De laatste weken voel ik me een soort van depressief, ik weet gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet en daarom heb ik jullie hulp nodig…
Na een half jaar het liefste vriendje van de wereld te hebben gehad, maakte hij het uit. Ik was er helemaal kapot van, hij zei dat hij het te druk zou krijgen met school en dat hij vrij wou zijn. De geruchten gingen toen al rond dat hij achter een ander meisje aan zat. Maar goed, ik wou het afsluiten, en besloot me er niet verder in te verdiepen, het zou me alleen maar verdrietiger maken (dat is ook helemaal niks geworden, dat meisje wou niets).
Iedere keer als ik op stap ging, kwam ik hem ook tegen. De vonk sprong dan gewoon weer over, bij ons beiden. Maar daar bleef het bij.
Anderhalve maand nadat het uit was, deed hij weer een liefdesverklaring bij mij, op stap; ik was alles voor hem, zijn meisje, hij kon niet zonder mij, hij zou altijd weer bij mij belanden. Natuurlijk geloofde ik hem eerst niet! Maar de woorden klonken zó goed, ik wou zó graag dat het weer werd zoals het was… en dus zoenden we. De volgende dag, belt hij mij op met dat hij niet van gedachten is veranderd. Ik stuur hem s’avonds een lief smsje en krijg een beetje een vaag bericht terug.
De volgende morgen, in de klas, krijg ik een berichtje, van hem. ‘Sorry, maar dit kan niet, ik wil vrij zijn, ik wil helemaal geen relatie. Vergeet het maar.’ Dus, daar zit je dan. In de klas, hopeloos, proberen niet in tranen uit te barsten.
Ik ben ontzettend boos op hem geworden en heb hem uitgescholden voor alles en nog wat, wat dacht hij wel niet wie hij was?!
Hij heeft me duizend keer zn excuses aangeboden en natuurlijk, had ik hem al lang vergeven.
Weer een maand later, zit ik in de taxi naar huis toe, na een avondje stappen. Stuurt hij weer een smsje met ik wil je terug en ik beland toch altijd weer bij jou. Volgende dag belt hij me weer om te zeggen, sorry dit word niks , ik ben een klootzak, sorry het spijt me BLABLABLA.
Okee… dus na heel wat gedoe is het nu inmiddels vier maanden uit.
Ik vind een andere jongen leuk, en hij merkt dat, een paar weken niets van zich laten horen, en nu ik eindelijk een andere jongen leuk vind, probeert hij alle aandacht te krijgen.
Ik ben in de war, ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil het afsluiten en hem achter me laten, maar het lukt me niet! Ik verlang naar hoe het eerst was, ik verlang naar echte liefde… maar wat moet ik in godsnaam doen.