Ik ben afhankelijk van hem.

Ik heb sinds een half jaar een vriend
Ik word heel erg snel afhankelijk van iemand. Mijn geluk hangt van hem af, door hem word ik down, door hem word ik blij. Mijn leven draait zo ongeveer om hem. Dat weet ik van mezelf.
Doe ik dingen zonder hem, dan mis ik hem, voelt het leeg…
Ben ik bij hem, wil ik zoveel mogelijk dingen doen,
Mja, nu ik het zo overlees, klinkt het nogal zwak, hopeloos, maar ik word hier ook niet goed van.

Hoe kan ik mezelf niet zo afhankelijk van iemand maken? Want ik weet dat is dit meer word, dat hij er ook gek van word. En dat is het niet waard.

~ Alvast bedankt

Ik ken het wel. Maar je moet zelfstandig worden. Eerst van jezelf houden en dan van een ander.

Dat is makkelijker gezegt dan gedaan haha. Bij alles wat ik doe denk ik aan hem. Ik wil heel graag zelfstandiger worden, mijn eigen keuze’s maken zonder te denken ‘hoe zou hij hierover denken’ maar het lukt me niet. En het maakt me gek, ik wil hem niet kwijt. Maar hierdoor komt er afstand tussen ons, & dat willen we allebei niet. asdfjhdlsk.

Herkenbaard… Het is bij mij nu wel iets minder omdat ik mezelf er gewoon toe drong om ook mn vriendinnen leven bij te houden en gewoon dingen van mezelf moest proberen te combineren. Zoals bijvoorbeeld: Ik en mijn vriend gaan elke week naar dezelfde discotheek, in het begin hadden we de neiging om gewoon de hele avond bij elkaar op schoot te zitten etc, maar nu ga ik gewoon af en toe even naar hem toe of andersom en andere tijd maak ik plezier met vriendinnen. Ik weet niet hoe het bij jou ligt, maar wat bij mij helpt is mezelf er gewoon constant aan blijven herinneren dat liefde niet alles is of hoeft te zijn. Hoeveel je ook van hem houd etc, vriendinnen blijven uiteindelijk altijd. Probeer te accepteren dat hij niet zomaar al een half jaar bij je is, plus iedereen het wel leuk vind als zijn vriend/vriendin ook nog zijn/haar eigen hobbys en mensen etc heeft

Ja je hebt inderdaad gelijk, het is alleen wel dat zijn vrienden nou ook mijn vrienden zijn. Ik ga meer met hun om dan met mijn eigen vriendinnen. Maar ik denk ook niet dat dat zou veranderen als het uit zou gaan. Verder zit hij bij me in de klas en zien we elkaar elke dag, waardoor ik dus het liefst de hele tijd bij hem zit enzo. En dit wil ik dus niet meer, en hij ook niet. Ik wil zelfstandiger worden en niet afhankelijk van hem zijn. Maar hoe.

Als het op dit moment uit zou gaan, zou er niet veel van mij over blijven. Hij is namelijk mijn hele leven voor me. En ik weet dat dit niet goed is, ik weet het zo goed. Maar het gebeurt gewoon vanzelf, ik kan het niet tegenhouden ofzo?

@Skippybal

Hij heeft een paar dagen geleden het iniatief genomen en gezegt dat hij me minder wil zien. Ik snapte er toen nog niks van, hield hij minder van me? Doe ik iets verkeerd? Is hij er klaar mee. Ik werd er zo onzeker van. Nog steeds trouwens hoor. Maar nu begin ik langzaam pas goed te beseffen dat hij alleen maar goed bedoeld. Vind het inderdaad echt moeilijk nu het begin. Ik mis hem gewoon enzo, mis hem elke seconde. Wil telkens met hem praten via Whatsapp. Maar ik moet het niet doen, ik moet hem ruimte geven, en mezelf ook. Ik zit hier echt gewoon met tranen in mn ogen haha, gewoon omdat ik ook het gevoel wil hebben zoals hij heeft. Ik wil het wel, maar het lukt me gewoon niet.

Ik denk wel dat hij de juiste beslissing heeft gemaakt. Doordat je hem minder ziet, kan je je eigen leven weer ‘opbouwen’
Ga eens iets leuks doen met vriendinnen, die mag je zeker niet verwaarlozen!