Hee hallo,
Ik wil even mijn gevoelens op een rijtje krijgen en dat ga ik hier uitschrijven want jullie zijn altijd heel erg lief. Here’s the thing. Ik ben bijna 20 jaar oud en heb een aantal chaotische jaren achter de rug. Ik heb voor mijn gevoel heel snel volwassen moeten worden maar heb heel veel geleerd over mezelf waar ik uiteindelijk heel erg blij mee ben. Ik kon me nooit binden, had geen echte gevoelens voor jongens… althans… ik wilde ze zo graag hebben dat ik dacht dat ik ze had maar dat bleek uiteindelijk nooit echt zo te zijn. Waar ik achter ben geworden is dat de jongens waar ik wél echte gevoelens voor heb, heel wat ouder zijn. Ik heb een klein jaar geleden een jongen van 28 leren kennen, een van de eerste jongens die ik miste als hij niet bij me was. Het ging veel te snel, ik leerde hem kennen en vanaf dat moment zagen we elkaar zo’n 5/6x per week omdat hij 5 minuten van mij vandaan woonde. We bleven niet alleen bij elkaar slapen maar gingen ook uiteten, naar de dierentuin en musea dus het draaide niet alleen om de seks. Uiteindelijk hebben we er een punt achter gezet omdat onze levens gewoon niet bij elkaar pasten.
Nu een paar maanden later heb ik in een bar een jongen leren kennen van… hou je vast… 34. Hij kwam naar me toe en we hebben ontzettend lang gesprek gehad over van alles… politiek, voetbal, kunst, literatuur etc. We hebben nummers uitgewisseld en vorige week vroeg hij of ik met 'm mee wilde eten. Ik had niets te doen dus ik ben naar hem toegegaan en we hadden echt een instant klik. Vanaf het moment dat we elkaar zagen was die spanning er en het is ook niet weggegaan. Hij had voor me gekookt en de wijntjes vloeiden. Begeven moment staat hij op van tafel loopt naar me toe en zoent me echt vol. En nouja… the rest is history. Dat was heftig en intens (gevoel was wederzijds).
Nu zijn we een week verder en hij appt me regelmatig. Dat hij niet had verwacht dat het zou zijn zoals het was en al de dingen die hij nog wilt doen… Naar het Stedelijk Museum in Amsterdam, StarWars kijken (haha) etc… Maar ik zit nogal met mezelf in de knoop. Het leeftijdsverschil is enorm en ik had niet achter mezelf gezocht dat ik ooit op deze manier contact zou hebben met een jongen die 34 is, laat staan dat er ook nog intense gevoelens bij komen kijken.
Ik ben vaak op date geweest met jongens van rond de 23 en dat was dan ook heel gezellig maar meer dan dat voelde ik meestal niet… En ik kan ook maar niet begrijpen hoe dat kan.
Vraag me af wat jullie hierover te zeggen hebben, niet alleen over deze jongen maar uberhaubt over het leeftijdsverschil.
ALVAST BEDANKT!!!
)
Het leeftijdsverschil van 14 jaar vind ik wel groot klinken maar in deze levensfase gaat het er denk ik meer om of je op intellectueel vlak bij elkaar past. Daarnaast geeft je aan zelf al snel volwassen te zijn geworden.