Hebben jullie wel is iets gebroken? En hoe?
Ik zelf twee keer op hele lullige manieren…
[i]Stel je voor. Je zit in groep 7 en gaat bij vriendinnetjes thuis spelen. Voetballen en dan op de trampoline. Heel leuk, tenzij je zo scheef als ik ben en jezelf van de trampoline af lanceert… BOEM, keihard op de grond.
Ik riep: " Help me omhoog, help me omhoog", maar zodra ik bewoog bedacht ik me. “Nee, laat me maar liggen.”
Uiteindelijk opgestaan, mama gebeld. “Zal wel meevallen, loop maar naar huis.”
Ik met mn fiets aan de hand naar huis, na 50 meter ging het niet meer. Vriendinnetjes naar huis rennen en mn moeder/stiefvader halen… Kom k thuis, zitten m’n oom en tante er. “Vast een spiertje verrekt, ga maar even platliggen.”
Het gebeurde op vrijdag en op maandag vond ik dat ik wel weer genoeg platgelegen had, dus ik ging maar naar de dokter. Bleek dat mijn sleutelbeen gebroken was en er een flink gat ruimte zat tussen de 2 botten… Kreeg ook nog een verkeerde mitella en ben nu scheef.[/i]
Daarnaast brak ik mijn arm een keer:
Met vriendinnetje naar haar papa gefietst en bij de puppy’s gekeken. Onderweg terug schaafde mijn fietsband tegen de stoeprand en toen lag ik op de grond. Ik keek naar mijn pols. Daar zat een fikse bocht in. “Wil je even ergens aanbellen?” adviseerde ik mijn vriendin. Zij in paniek, de man waar we aanbelden in paniek. Snel langs mijn mama gereden, zij in paniek. Ja hoor, ik brak mijn pols. De arts schrok van de bocht die er in zat en wilde hem terug duwen. “Dit gaat even pijn doen. 4…3…*KRAK*” Die eikel duwde eerder dan verwacht! Dus ik barstte daar uit… in gelach. De pijn viel me zo mee dat ik er om kon lachen… Maar wel weer 8 weken 't gips in.