Ik ga beginnen aan een nieuw verhaal.
reacties vind ik heeeel fijn, just let me know!
Nadat Julie haar VWO-diploma heeft gehaald, besluit ze er een jaar tussenuit te gaan. Ze komt uit bij een hotel in Frankrijk aan zee, ‘Hotel de la Mer’. Hier vindt ze zichzelf en ontmoet ze inspirerende mensen.
Beleef het verhaal van een onzeker en bijzonder meisje dat in de loop der tijd er achter komt wie ze eigenlijk is en wat het doel is van het leven, en pik zelf ook een beetje geluk mee!
http://aff.bstatic.com/images/hotel/org/162/1621936.jpg
Hotel de la Mer
“Kom snel helpen bij de bar, er staan klanten te wachten!” Snel rende ik de trap af met mijn gammele zwarte hakjes waar ik nog steeds niet op kon lopen. Ik trok mijn schoonmaakschort af die ik net had gebruikt bij het schoonmaken van de kamers, en hing hem op aan de personeelskapstok. Ik streek mijn uniform recht en zuchtte. Morgen zou mijn eerste vrije dag zijn sinds dat ik hier in Normandië was. Ik zou gaan surfen, of zeilen, net waar ik zin in had. En over het strand wandelen, van de zonsondergang genieten… Met die gedachte stapte ik naar de eerste klant.
Inmiddels zag ik de zon al lager staan. Ik kreeg het frisjes. Ik stond nog steeds buiten aan de bar bij het zwembad. En de laatste keer dat ik had gegeten was acht uur geleden. Ik begon dus al aardig hongerig te worden. Toen ik aan het begin van deze week hier aankwam, was het eerste dat ik te horen kreeg: ‘Ah, Julie, eindelijk ben je er. Ik zal je vertellen wat je moet doen. Om half zeven moet je opstaan om alles klaar te zetten voor het ontbijt, waarbij je rondgaat met thee en koffie. Daarna moeten de tafels afgeruimd worden. Hierna heb je even de tijd om zelf te ontbijten, tenzij je ingeroosterd bent voor het schoonmaken van de kamers. In dat geval zal je van te voren al gegeten moeten hebben. In de middag moet je assisteren bij het koud buffet, waarna je in de namiddag drankjes serveert bij het zwembad. In de avond heb je de ene keer dienst in het restaurant, de andere keer bij de bar. Kom je me nu helpen bij de balie, er komen nieuwe klanten.’ Ik wist niet wat ik hoorde. Moest ik dat een heel jaar volhouden? Ik hield van het werk hoor. Ik hield ervan om mensen tot dienst te zijn. Vooral als het in zo’n mooie locatie als dit was. Maar dit was wel heel veel werk…
“Hé, meiske, nog een biertje graag!” Ik schrok op en snel schonk ik nog een glas in. Nog een half uurtje, dan kon ik eindelijk eten, dacht ik terwijl ik de duizeligheid van me afzette. En morgen zou het fantastisch weer worden.
Na het avondeten had ik weer energie. Ik mocht vanavond bij de bar staan, dat vond ik leuk. Met goede moed liep ik door de hotelgangen naar de bar op de begane grond. Er waren al wat mensen. Snel ging ik achter de bar staan om klanten tot dienst te zijn.
“Mag ik een whiskey, juffrouwtje?” Een oude man boog naar me toe en gaf me een knipoog. Snel keek ik naar beneden en gaf de man een bodempje. “Dus schatje, tot hoe laat moet je nog werken?” Nu keek ik hem boos aan.
“Het is mij geheel onbekend dat ik jou schatje zou zijn” Na deze woorden gezegd te hebben liep naar een andere klant. In de afgelopen tijd dat ik hier had gewerkt durfde ik wat meer voor mezelf op te komen, hoewel ik er nog maar een week werkte. Al leek het wel een maand geleden dat ik afscheid had genomen van mijn ouders en op het vliegtuig was gestapt.
“Mag ik een watertje?” Een jonge blondine keek me vriendelijk aan. “Heb je daar wel vaker last van, van die vieze mannetjes?” Ik lachte.
“Oh, dat valt wel mee. En het hoort erbij.”
“Nou, niet iedereen heeft dat hoor! Je bent een mooi meisje.” Ik bloosde en snel keek ik weg. “Maar goed dat je ze op hun plaats zet, anders blijven ze doorgaan. Oh, ik ben trouwens Ana, ik werk hier ook maar ik heb net een weekje vrij gehad. Morgen begin ik weer.” Ik schudde haar de hand.
“Ik ben Julie,” zei ik verlegen. “Dit is mijn eerste week hier.”
“En, bevalt het? Het is zwaar werken hè!”
“Ja, zeker, maar wel leuk werk, hoor. En morgen heb ik een dagje vrij.”
“Oké, geniet ervan! Dan zie ik je maandag wel weer, dan werk ik ook.” De vrouw stond op met haar water en liep weg. Ze leek me aardig. Met een gelukkig gevoel ging ik naar de volgende.
Aangezien het zaterdagavond was, bleven de mensen extra lang bij de bar hangen. Gelukkig zat er een limiet op van 2 uur 's nachts. Toen ik iedereen de deur uit had gezet sloot ik de boel af en liep slaapdronken naar mijn kamer in de personeelsgang. Dit was wel een hele zware dag. Maar morgen ging ik surfen. Even voelde ik de wind en waterdruppels op mijn gezicht en met dat gevoel viel ik in slaap.
