Hoi allemaal,
Ik heb nu ongeveer zeven maanden een hele lieve en leuke vriend waar ik dol op ben. In het begin van de relatie hadden we continue seks, bijna iedere dag wel en ik vond het fantastisch. Ik ben een seksueel persoon, zou in principe iedere dag wel seks kunnen hebben en ik geniet ontzettend in bed en vind het ook leuk om mijn vriend volop te laten genieten. Hij zegt ook dat ik de beste bedpartner ben die hij ooit heeft gehad.
Echter is er wat veranderd sinds drie maanden. Het begon geleidelijk, hij wees me steeds vaker af als ik initiatief nam, zei dat hij moe was, teveel had gegeten, dat soort zaken. Zes keer in de week seks, werd vier keer, vier keer werd een keer. En daar zitten we nu dus op, een keer seks in de week. Nu weet ik dat ik âblijâ mag zijn dat ik een keer in de week seks heb, maar voor mij heeft alle afwijzing en desinteresse in mijn lichaam me erg onzeker gemaakt. Ik kan me de laatste keer niet herinneren dat ik hem heb kunnen opwinden. Ik wil er echt mijn best voor doen, en ik raak hem buiten dat ook nog op een lieve manier aan (aaien, kriebelen, masseren), en de lieve aanraking krijg ik ook terug. Maar als ik dan eens in de week weer eens moed heb verzameld om initiatief te nemen, dan zegt ie dat hij moe ie.
Zo ook gisternacht, hebben nu vijf dagen geen seks gehad en ik dacht: zou ik het proberen vnv? Hij had een rustige dag gehad, had niet te veel gegeten, we hadden lekker een filmpje gekeken met een fles wijn terwijl ik zn rug de hele avond had gekriebeld. Perfecte setting dacht ik zelf. Dus ik maak er werk van, en probeer, all naked, boven op hem te gaan zitten en zijn buik te kussen. Enige wat hij zegt: je zit op een spiertje, dat doet pijn. Dus ik ga weer van hem af, en hij slaakt een zucht van opluchting lijkt het bijna. Nou ik kan je vertellen, het doet zo gruwelijk veel pijn als je vriend het een opluchting vindt als jij eindelijk eens stopt met het opwinden van hem.
Ik heb het al vaker aangekaart, dat ik het pijnlijk vind om steeds afgewezen te worden en dat ik meer behoefte heb aan intimiteit. Toen kwam hij zelf met de oplossing dat hij mij dan af en toe eens bevredigt met zijn hand als ik heel opgewonden ben. Deze oplossing is ongeveer anderhalve maand geleden bedacht, en tot nu toe heeft hij dat twee keer gedaan, want hij heeft niet zo vaak zin om dat te doen.
De afwijzing heeft mij onzeker gemaakt, en ik ben eigenlijk in de veronderstelling dat hij me niet meer aantrekkelijk genoeg vindt (ook al zegt hij zelf van wel). Als we seks hebben durf ik me niet meer te laten gaan, en ben ik bang dat hij het eigenlijk helemaal niet leuk vindt om seks met me te hebben. En als mijn vriend me voor de zoveelste keer afwijst, kan ik eigenlijk mijn tranen niet meer bedwingen.
Heeft iemand misschien ervaring met zoân situatie? Ik weet niet meer wat ik moet.
