Hoeveel investeren in een vriendschap als je weinig terugkrijgt?

Ik heb een vriendin waarmee ik nu zo’n 6 jaar bevriend ben (ik ben nu 22). In die tijd ben ik haar als mijn beste vriendin gaan zien, andersom misschien niet helemaal maar ik ben/was wel belangrijk voor haar, dat heeft ze heel vaak aangegeven. Het probleem is alleen een beetje dat ik het idee heb dat alle initiatief van mij uit moet komen. Dat idee heb ik wel vaker gehad, meestal ging dat met periodes en lag het ook aan mijn onzekerheid. Maar nu (de laatste maanden) komt er gewoon écht niets van haar uit.
Drie maanden geleden heb ik daar wat gezegd (en niet voor het eerst, als ik in eerdere periodes onzeker was over ons contact vertelde ik dat ook), dat ik dat jammer vond en er mee zat. Ze heeft toen gezegd dat ze dat heel goed begreep, haar excuses aangeboden, en gezegd dat ze dat andersom ook heel naar zou vinden. Daarna heeft ze een paar keer uit zichzelf initiatief getoond. Dat was, volgens mij, niet slechts om mij tevreden te houden maar echt omdat ze het zelf ook wou: we hebben goede gesprekken gehad en zij wilde dan zelf ook graag weer snel afspreken en dan was het weer leuk.

Maar nu ligt het weer helemaal stil van haar kant. Het lijkt misschien een beetje alsof ze niet zo’n behoefte meer heeft aan ons contact, maar dat heeft ze 3 maanden geleden overtuigend tegengesproken en het lijkt me niet dat dat na 6 jaar in 3 maanden ineens omslaat. Dus dat geloof ik niet echt. Ik denk meer dat het gewoon in haar persoonlijkheid zit dat ze niet echt initiatief neemt.

Voor mij is het nu alleen heel lastig dat ik elke keer mijn best doe, maar weinig terug krijg. Ik wil er eigenlijk niet weer wat van zeggen, want als het goed is weet ze nu wel hoe ik erover denk. Bovendien kun je iemand niet veranderen…
Dus ik heb eigenlijk nog 2 opties: accepteren dat zij geen initiatiefnemer is, veel moeite blijven doen en blij zijn met alles wat ze me wel kan geven (en dat is ook best veel hoor, ze is echt een lieve, leuke vriendin), of zelf ook geen initiatief meer nemen met het risico dat er weinig overblijft van onze vriendschap.
Wat zouden jullie doen?

Ik zou accepteren dat zij geen initiatiefnemer is. Het is zonde om de vriendschap te laten verwateren om deze reden. Goede vrienden zijn tegenwoordig best moeilijk te vinden. Iedereen heeft sterke/zwakke kanten, haar zwakke kant is nou eenmaal dat ze niet zoveel initiatief neemt. In je verhaal komt ook duidelijk naar voren dat ze wel degelijk vriendinnen met je wilt zijn, dus ik denk niet dat ze het ‘expres’ doet. En als jullie bij elkaar zijn en jullie hebben het gezellig, dat maakt het uiteindelijk toch niet echt uit wie het initiatief heeft genomen? Daarbij heeft ze wel geprobeerd om initiatief te tonen, dus ze doet wel moeite voor jullie vriendschap!

Ja, ik heb hetzelfde met een vriendschap van 10 jaar. Maar ik heb persoonlijk ook een redelijke periode gehad vroeger dat ik weinig/niet initiatief nam dus kan het ergens nog wel begrijpen maar wanneer het te lang duurt wordt het inderdaad vervelend.
Zelf probeer ik het maar gewoon te accepteren en hopen dat wanneer ze meer tijd heeft weer initiatief neemt maar dat weet je nooit.

Maar als je er mee blijft zitten zou ik het er toch met haar over blijven hebben, haar vragen waarom ze geen initiatief neemt, of ze dit ook met andere dingen heeft en of je haar er mee kan helpen o.i.d.
Als je dit alles nog niet gedaan hebt.

Ja, dat is wel waar, ik zou het ook heel zonde vinden. En als we afspreken enzo terwijl het telkens van mij uitkomt is dat ook niet erg. Maar ik vind het vooral lastig dat ik ook vaak vraag wanneer ze niet kan, en dat ze dan geen tegenvoorstellen doet. En dat ze nooit uit zichzelf eens vraagt van Goh hoe gaat het nou met jou (alleen als ik begin).
Maar je hebt wel gelijk, ik denk dat ik het maar ga proberen te accepteren.

Denk dat ik het inderdaad maar ga proberen te accepteren :slightly_smiling_face: ik weet wel dat ze met andere vriendinnen inderdaad ook niet heel veel initiatief neemt.