Hoe zorg ik ervoor dat me broertje me niet meer nadoet.

Lifestyle
#1

Hallo,

Ik zit echt met een groot probleem. Mijn broertje was vroeger altijd best stil en best een nerd. Nu wil hij veranderen. Geen probleem.
Maar nou gaat hij mij nadoen. Ik zou samen met me vriend op vakantie een aangezien me broertje thuis wou blijven is er plek voor me vriend :grinning: Maar nee… me broertje wou opeens toch mee. Toen zei ik oke ga ik met mijn vriend wel weekendje weg in Nederland. Nu gaat me broertje ook weer niet op vakantie.

Wanneer ik samen met me vriend een dagje Walibi plen moet mijn broertje ook opeens persee mee met een vriendje. Anders vinden me ouders het zielig voor hem dat hij weer eens niks heeft. Prima dat hij mee wil, hij kan best meerijden in de auto. Maar dan gaat hij een vriend van mij vragen… die mij ontzettend leuk vind. Belt me broertje zijn vriend op, die vriend keek al raar op maar zei vind je zus het ook goed. Me broertje heeft ja gezegd. Nou lekker hoor… denk ik lekker weg te zijn met mijn vriendje… Zit ik met twee op scheeptouw die me de hele dag achter na lopen.

Zo was ik vanmiddag lekker te winkelen met me moeder. Leuke kleren gekocht, ook nog een leuk shirt en bloesje voor me vriend gekocht.
Komt me broertje zo uit school… ziet de kleren liggen die ik had gekocht. En vraagt meteen ow mam… is het voor mij? Ik zo nee… die zijn voor J mijn vriend. Vliegt die idioot meteen ook naar de winkel om exact hetzelfde te kopen :S Nou lekker nu hebben mijn vriend en me vervelende broertje dezelfde kleren :S:S

Ik ben er nu echt wel eens een beetje klaar mee… Hij moet mij niet altijd na-apen. Maar hoe krijg ik dit voor elkaar? Ik kan amper iets tegen hem zeggen omdat hij er ruzie van maakt, en aangezien ik de oudste ben ik van me ouders op me kop krijg. Hij moet zijn eigen leven zoeken!!

Hebben jullie misschien tips voor mij??

ps. Me broertje is al 18 :S:S ik vind het zoo kinderachtig.

#2

[i]ik denk dat hij je juist als een voorbeeld ziet,
misschien moet je daar op inspelen?

ipv boos worden dat hij dezelfde kleding als je vriend koopt,
aanbieden om een dagje mee te gaan shoppen en advies te geven? [/i]

#3

Ik vind dat je je wat aanstelt, je hoeft toch ook niet altijd te melden als je weggaat met je vriend? Misdadigen wil je broer gewoon leuke dingen met je doen?

#4

Dat is het probleem. Ik ben vorige week met hem wezen winkelen…
Hem advies gegeven, niks aan de hand.

Hij heeft toen genoeg kleren gekocht,
Maar op een of andere manier moet hij dit ook weer hebben

#5

vraag het hem anders?
"ja waarom wil je dezelfde kleding als mijn vriend, terwijl er zoveel andere dingen te koop zijn? "

#6

Ik moet toch vragen om de auto mee van me ouders.
Ik ben zelf 19… maar met zulke uitjes wil hij gewoon persee mee.
Dit zijn nog maar een paar voorbeelden. Ik vind het gewoon ontzettend irritant dat hij me overal achter na loopt.

#7

Ik heb hem gevraagd… maar hij geeft geen antwoord.

#8

Hij heeft nog geen eigen mening ziet jou als een voorbeeld

#9

ik zag idd ook een ‘klein’ broertje voor me xD maar zeg gewoon eerlijk tegen hem wat je ervan vind!

#10

probeer anders wat afspraken te maken,
van dat hij wel mee mag als jij en je vriend weggaan,
maar dat hij dan ook iemand mee moet nemen,
zodat jullie ook kunnen opsplitsen soms?!

#11

Misschien moet je hem meer aandacht geven. Hij aapt jou niet na, hij wilt zoals je vriendje zijn zodat jij ook aandacht aan hem geeft.

#12

@ Ik begrijp wel dat hij misschien onzeker is.

Maar dan moet hij toch een eigen vriendenclubje zien te vinden, en niet altijd bij mij gaan zitten als ik iemand hier heb uitgenodigd. Bepaalde vrienden van mij vinden dan soms ook vervelend dat hij altijd mee film gaat kijken. De enige optie is dan om weg te gaan ergens te drinken of bij een ander af te spreken.

Ik loop er al ontzettend lang mee dat ik het vervelend vind me broertje op sleeptouw te moeten nemen. Hij is vorig jaar naar andere school gedaan, dus had gehoopt dat hij daar mensen zou ontmoeten. Maar nee, hij zoekt niet echt contact met anderen. Maar mij loopt het soms wel over de schoenen.

Soms denk ik wel ga uit huis, dan weet hij niks voor mij. Maarja dat vind ik geen fijne reden. Heb het op dit punt na thuis nog ontzettend naar me zin (kwa ouders enzo :stuck_out_tongue:)

#13

Mijn vriend werkt altijd 2 weken, in die tijd vraag ik vaak genoeg aan me broertje of hij wil winkelen of iets anders. Maar dan is het antwoord bijna altijd nee.
Zelf komt hij ook niet met een voorstel. Ik vind dat als hij 18 is dat best wel kan vragen.

En jemappelledenise @ Dat heb ik de vorige keer gezegt. Prima dat je mee gaat, maar met eigen vriendje. Hij kon niemand vinden en heeft toen een vriend van mij meevraagt en gezegt dat ik met 4 personen wou. Ik vind het nogal lullig om tegen mijn vriend te zeggen dat zich moet vermaken met alleen mijn broertje.

#14

Kun je er niet eens met je ouders goed over praten?
Eerst zonder je broertje erbij, dan kun je het rustig bespreken.
En misschien kunnen je ouders dan met hem gaan praten, mijn ervaring is dat broertjes/zusjes beter luisteren naar ouders dan naar broers/zussen… :stuck_out_tongue:

Hopelijk kom je er uit! Kan me voorstellen dat je het vervelend vindt ja!

#15

@ Crayon…
Ik heb het me ouders gezegd. Hij loopt nu bij de psycho, dat hebben me ouders voorgesteld. In de hoop dat hij idd meer zijn ‘eigen’ leven gaat leiden. Want later zal hij er vast problemen mee krijgen.

Hij is daar nu bijna een jaar. Maar in dat jaar wordt het eigenlijk alleen maar erger :frowning_face: De psycho zegt dan dat hij meer sociale contacten moet leggen. Maar dan gaat ie juist nog meer bij ‘ons’ zitten als ik een vriendin hier over de vloer heb :frowning_face:

Ben echt ten einde raad.

#16

Zusjes, en dus broertjes blijkbaar ook, zijn super irritant. Iedereen zegt altijd dat het meevalt, en dat de band tussen ons vanzelf beter wordt, en dat ik een voorbeeld voor haar ben en blablablabla. Maar ik lig soms te huilen in m’n bed omdat ik zo’n hekel aan haar heb, en dat vind ik erg. Ik kan haar niet uitstaan, we negeren elkaar volkomen. Als we samen thuis zijn, dan wordt er geen woord gezegd. Geen wóórd, terwijl we beide in de woonkamer zitten. Vreselijk. Ik ben de oudste, en ik ben de wijste, maar hier kan ik dus echt niet mee omgaan.

#17

Ik heb vanochtend weer met me ouders gepraat in de hoop dat zij me kunnen helpen. Me broertje was naar school en ik was vrij. Dus dat was een mooie gelegenheid.

Helaas heeft het niks uitgehaald :frowning_face: Ze zeggen steeds maar jaa… je broertje moet nog uit zijn schulp kruipen en dat probeert hij heus wel… veranderd misschien wel als het hem lukt…

#18

uhm…
Is heeft hij geen verstandelijke beperking?..
Niet om te beledigen ofso maar volgens mij moet die jongen hier echt al te oud voor zijn…
Heb je zelf al met hem gepraat?

#19

-

#20

Ik kan hem moeilijk gaan dwingen. Ik heb al heel vaak met hem gepraat maar hij geeft nooit echt antwoord. Het is altijd misschien wel. Ja, weet niet. Anders krijg ik er niks uit.

En nee hij heeft geen verstandelijke beperking :slightly_smiling_face: Niet voor zover ik weet.