Heee meiden, het is best een aardig verhaal geworden, dus bedankt als jullie de moeite willen doen om het te lezen
Het gaat op het moment even niet heel lekker tussen mij en mijn vriend. We weten beide eigenlijk niet zo goed wat er niet goed gaat, maar toch gaat het niet echt goed zeg maar.
Even een situatie schets: we zijn anderhalf jaar samen, eigenlijk altijd een super happy couple geweest. We wonen allebei aan een andere kant van het land, maar in het weekend zijn we bij onze ouders die wel in de zelfde provincie wonen en dan zien we elkaar meestal. We appen eigenlijk de hele dag aan ƩƩn stuk door als we niet bij elkaar zijn (dit al anderhalf jaar lang) en soms skypen/bellen we met elkaar.
We hebben de laatste tijd wat kleine irritaties over wat dingetjes en het is vooral dat ik ātekortkomingenā van hem vervelend vind. Het is niet dat ik wil dat hij perfect is. Maar het zijn van die dingen dat hij bijvoorbeeld niet checkt hoelang de reistijd tussen een afspraak en een afspraak met mij is, en dat hij dan een dag van te voren nog eens aankomt van āOh ja, dat red ik niet danā, waardoor dat met mij niet door kan gaan. Of dat hij -al meer dan een maand geleden- belooft om naar mij toe te komen om mee te gaan naar een avond op mijn school. Dat hij een paar dagen van te voren voor iets geweldigs wordt gevraagd, maar daar communiceren ze dan niet goed. Waardoor hij een paar uur van te voren toch mij moet afzeggen. En van die dingen als in slaap vallen tijdens het appen 's avonds, terwijl hij in mijn ogen ook gewoon kan zeggen dat hij moe is en wil slapen. Maar hij wil dan toch liever met me praten dan slapen en valt dan in slaap. Dan voel ik me weer kut.
Naja dat soort dingetjes gebeuren wel regelmatig, daardoor voel ik me dan kut. Ik laat hem nooit met zoiets zitten en vind het dan vervelend dat hij dat wel doet. We praten daar dan altijd over, en hij vindt zichzelf dan een kut vriend, terwijl hij dat helemaal niet is, want hij is verder echt super.
Mijn vriend heeft het nu erg druk met een project, waardoor we elkaar deze maand 2x even kort kunnen zien. Dus ik had gisteravond niks te doen, zat op Girlscene te lezen, las wat over praatanoniem en ging daar gewoon even praten. Puur uit verveling, zonder intenties. Uiteindelijk raakte ik met een jongen aan de praat, het klikte gewoon goed tussen ons. Ik heb tegen die jongen gezegd dat ik een vriend heb, dus dat ik niet op zoek was naar meer dan gewoon iemand om even gezellig mee te kletsen ofzo. Hij zei dat hij ook āeen chickā had en dat het dus geen probleem was. We hebben elkaar toegevoegd op app en nog even gepraat. (Gewoon over dingen als school enzo, ook geen flirterige ondertoon o.i.d.)
Ik heb gewoon eerlijk tegen mijn vriend gezegd dat ik toevallig op praatanoniem was gaan chatten en dat ik een jongen tegen was gekomen waarmee het wel klikte blablabla. Hetzelfde als wat ik hierboven hebt verteld. Mijn vriend vond het niet echt leuk. Waarop ik zei dat het toch niet perse iets slechts is, hij leert deze maand ook nieuwe mensen kennen en als ik dat ook doe, maar dan via internet, is het ineens verkeerd. Hij vond zelf toch ook wel dat ik eigenlijk niet echt iets verkeerds deed, maar dat het toch niet goed voelde. Toen ik vroeg of ik die jongen moest verwijderen/blokkeren, zei hij dat ik dat zelf moest weten, dat hij mij niks wil verbieden. Ik vroeg aan mijn vriend of hij bang was om mij kwijt te raken, daarop zei hij āJa, ik gedraag me de laatste tijd alleen maar kut tegenover jou. Ik ben bang dat ik je iets niet kan geven ofzo en dat je dat dan maar bij een andere jongen zoekt.ā
Daarna heb ik de rest van de avond/nacht eigenlijk alleen nog maar gehuild. We weten beide niet zo goed wat we moeten, omdat er gewoon van die domme dingen zijn die alleen maar mis lijken te gaan tussen ons. Het is eigenlijk bijna alleen maar via whatsapp als er dingen mis gaan. Als we gewoon samen zijn is er vrijwel nooit wat (kleine dingetjes die binnen een paar tellen uitgepraat zijn, heeft iedereen wel lijkt meā¦).
We zitten op het moment echt even met onze handen in het haar, we weten even niet wat we moeten. We hebben nu ƩƩn ding bedacht: bijna niet meer appen, maar al het contact dat we hebben gewoon via bellen/skype doen.
We houden echt heel erg veel van elkaar en we weten hƩƩl erg zeker dat we elkaar echt niet kwijt willen. Dus we moeten gewoon aan onszelf/onze relatie werken.
Hebben jullie ideeƫn, ervaringen, of wat dan ook?
Liefs