Wij zijn 2 meisjes van 17 jaar. Er is een jongen bij ons in de klas met wie wij omgaan sinds de tweede klas. Hij werd een beetje gepest en wij hebben het toen voor hem opgenomen. Hij heeft verder op school geen vrienden. Hij heeft een vorm van autisme, daarom is hij niet heel sociaal ingesteld. Hij kan zich moeilijk in anderen inleven en heeft moeite met vrienden maken. Na dat jaar is hij ons als zijn vrienden gaan zien en zit hij elke pauze bij ons. Hij verwacht van ons dat we tijdens de lessen naast hem zitten en opdrachten samen met hem maken.
Het probleem is: dat hij een aardige jongen is, dat wij hem niet als onze vriend zien en dat wij ons aan hem ergeren. Af en toe willen we gewoon zonder hem zijn. Hij is er gewoon ALTIJD. Je kan eigenlijk niet tegen hem zeggen dat hij weg moet gaan. Ook omdat hij geen andere vrienden heeft en wij hem dus eerst hebben geholpen, als wij dan zeggen dat hij weg moet gaan doen we een soort van hetzelfde als waarom we het voor hem hebben opgenomen.
Volgende week gaan we op werkweek en hij gaat ook mee. We zien er nu tegenop om dan een hele week bijna 24 uur per dag hem op sleeptouw te moeten nemen.
Hoe kunnen we hem duidelijk maken dat hij niet altijd met ons hoeft te zijn en dat wij ook weleens iets zonder hem willen doen of bespreken. En dat hij ziet dat onze relaties niet zo zijn zoals hij denkt dat ze zijn? Zonder gemeen te zijn.