Hoe moet dit nou verder?

Lifestyle
#1

Hi allemaal,
zoals mijn signature al zegt ben ik niet nieuw. Ik heb hier jaren een account gehad maar ik ben mijn wachtwoord kwijt daarvan omdat ik er ongeveer een half jaar niet op heb gezeten. Dus vandaar dit account waar ik af en toe op zit.

Mijn thuissituatie is niet erg fijn. Ik ben van een enorm huis, naar een rijtjeshuis gegaan en mijn ouders’ relatie is ook achter uit gegaan. Ze staan nu echt op het punt om te scheiden, ze hebben vrijwel elke avond ruzie als ik thuis kom.
Mijn broertje en ik proberen elke avond zo laat mogelijk thuis te komen. Soms ga ik door de weeks naar een café en kom ik pas om twee uur thuis en ga ik dan slapen. Het maakt mijn ouders niet eens meer uit hoelaat ik thuis kom.
Er is ook een periode geweest dat ik gewoon niet meer thuis kwam. Ik sliep of bij vriendinnen of ik zwierf rond op straat en kwam om een uur of zes weer thuis om te douchen, me op te maken en al die ochtendrituelen uit te voeren. Toen heb ik ook een eetstoornis gehad, maar die heb ik nu overwonnen. Ik voel me nu alleen weer te dik en ik wil het er weer af krijgen. Ik ben 1.75 en ik weeg 65 kg.
Ik heb twee jaar geleden een vriend gehad, waarmee ik me echt goed voelde en toen ben ik zwanger geraakt. Omdat ik 15 was en onvolwassen heb ik het kind laten weghalen, waardoor ik hem en mijn beste vriendin (zijn zusje) ben kwijt geraakt.

Ik ben nu 17, en al de dingen waar ik mee moet leven probeer ik te ontlopen. Mijn ouders zie ik amper, hooguit een keer in de ochtend of ik hoor ze 's avonds schreeuwen tegen elkaar waardoor ik ook helemaal pissed word en vanaf boven naar ze ga schreeuwen dat als ze niet ophouden, ik weg ga en ze nooit meer iets van me hoeven te horen. Ik heb nu weer een soort van vriend, die ontzettend lief is en waar ik mee ga samenwonen volgend jaar als mijn school klaar is. Het probleem is nu alleen dat ik vanaf mijn twaalfde ongeveer al werk voor mijn geld, en hij alles krijgt en zijn familie mij bij het gezin een soort van betrekt en hartstikke veel voor me wilt betalen. Voor mijn verjaardag heb ik ontzettend dure cadeau’s gekregen, die ik met schaamte heb aangenomen.
Nu ik dit typ ben ik bij mijn vriend. Ik ben vannacht niet thuis gekomen en heb een vrij rustige avond gehad. Eigenlijk de eerste avond dat ik gewoon op de bank zat bij mijn vriend en we een film keken en er geen gezeur was met een familielid van mij.

Het spijt me ontzettend voor dit lange verhaal, maar ik moest het even kwijt. Ik ben nu vrij gelukkig bij mijn vriend en ik wil mijn oude leven echt afsluiten. We hebben een huisje gevonden waar wij in gaan wonen volgend jaar. Ik heb mijn examens aan de HAVO nu gedaan en hoop dat alles goed is gegaan zodat ik met hem kan gaan samenwonen…

#2

Ik vind het erg naar voor je, wat er is gebeurd. Gelukkig gaat het nu wat beter idd.

alleen wat heeft dit te maken met wel of niet nieuw zijn? iemand die nieuw is mag ook haar problemen uiten toch?

#3

Ik dacht misschien denken ze weer zo’n nieuwe zeikerd…

#4

^wss omdat ze door heeft dat mensen het vaak verdacht vinden als iemand nieuw is. wat verder idd nergens op slaat.

Maar wat naar zeg! Ik hoop voor je dat je plannen gewoon doorgaan!

#5

Jeetje, heftig! Goed dat je je leven weer op de rails probeert te krijgen en wat structuur erin brengt. Heb je ooit eens met je ouders gepraat? Ik vind het erg onbeshoft dat ze niet meer naar jullie omkijken omdat ze alleen maar met zichzelf bezig zijn. En je broertje?

#6

Wat erg voor je !
Maar, hoe zit het met je broertje? Best wel erg van je ouders ook, zeg…

#7

Ik praat niet meer met mijn ouders. Op mijn veertiende ben ik al helemaal zelfstandig geworden. Ik had enkel alleen niet genoeg geld om op mezelf te wonen. Op mijn 15e ben ik dus zwanger geraakt, ik heb ze alleen verteld dat ik abortus heb gepleegd.
Min ouders, met name mijn moeder, was in shock en mijn vader heeft me het hele hoofd vol gescheldt. Hoe ik zo stom kon zijn, en hoe ik met mijn 15 jarige leeftijd al de hoer uit kon hangen, en hoe ik in vredes naam zijn kind kon zijn.
Op mijn zestiende ontmoette ik mijn huidige vriend. Door hem ging ik weer thuis slapen, kwam ik weer voor twaalf uur 's nachts thuis en heb ik een gesprek gehad met mijn moeder. Daar uit bleek dat ze uit eer niet wilde scheiden, maar bang was hoe het zou aflopen.
Nog steeds slaap ik slecht en laat. Van mijn ouders neem ik niks meer aan bijna, soms kom ik beneden om eten te pakken maar ik diner altijd alleen, bij vriendinnen of bij mijn vriend. Ik schaam me er dood voor dat de familie van mijn vriend zich zo verantwoordelijk voor mij voelt. Ze zijn te lief voor me, zoveel liefde heb ik van mijn eigen ouders nooit gehad. Ik probeer voor mijn vriend te verzwijgen dat ik nog steeds een slecht zelfbeeld heb en laat thuis kom. Ik ben niet moeders mooiste, maar toch houd hij van mij wat ik niet begrepen heb. Hij doet enorm zijn best voor mij en probeert samen met mij alles te overwinnen.
Zonder hem zou ik denk ik nu nog steeds niet thuiskomen.

#8

Mijn broertje is vrij stil geworden. Hij heeft als enige nog contact met mijn moeder, die nog steeds haar uiterste best probeert te doen maar wat niet meer lukt. Ik voel me soms ontzettend schuldig tegenover haar.
Hij heeft in de loop der jaren faalangst gekregen en is nu weer bezig met voetballen. Hij traint veel te vaak en veel te hard, soms zie ik hem om twaalf uur nog op het veld voor mijn huis oefenen.
Mijn vriend en ik wilde hem mee laten verhuizen, maar hij wilde niet omdat hij dacht dat hij in de weg zou staan.

#9

woow wat heftig!

#10

Het gaat gelukkig nu beter.
Mijn vriendinnen zijn hartstikke lief voor me, mijn vriend en zijn familie ook. Er zijn dingen gebeurt die niet meer ongedaan kunnen worden, maar wel vergeten.

#11

Jeetje, echt belachelijk zeg! Wel heel goed van je vriend en zijn familie, gelukkig zijn er ook nog normale en behulpzame mensen in de wereld. Sowieso wens ik je heel veel succes en geluk! (:

#12

Dankje wel!
Mijn moeder vindt de situatie erg rot, en dat merk ik aan alles bij haar. Ze doet echt haar best en dat hoor ik ook van mijn broertje, maar ik ben te trots om nog met haar te praten.

#13

Ik zou trouwens geen flauw idee hebben hoe het nu zou zijn, zonder mijn vriend.
Hij heeft voorgesteld dat ik een jaar vrij neem, op de kosten van hem. Hoe graag ik dit ook wilde, om alles op een rij te zetten, heb ik het niet aangenomen en ben ik nu bezig met de voorbereiding van mijn studie.
Ik heb echt te veel geluk met hem. Hij heeft alles geregeld; een geweldig appartement, de stad, mijn universiteit…

#14

Ja ik snap dat je nu nog niet zoveel zin hebt om met haar te praten. Misschien komt dat nog wel, wanneer je alles een beetje op een rijtje hebt gezet, maar ik zou eerst aan jezelf denken. En inderdaad vreemt om te denken hoe alles opeens zo kan lopen, maar ik zou er niet teveel bij stilstaan en zoveel mogelijk genieten van je leven!

#15

Ga met je broertje in dat appartement wonen?

#16

Mijn vriend en ik hebben dit hem voorgesteld, maar hij zei dat hij het prima had en het niet wilde verpesten. Laatst heb ik het hem nog gevraagd, maar hij hoefde écht niet zei hij.
Natuurlijk, nu ik uit huis ga ben ik bezorgd om hem. Maar ik weet dat ik hem niet kan dwingen en mijn moeder hem gaat proberen te beschermen.

#17

Je hebt dit jaar Havo-examen gedaan en gaat volgend jaar naar de universiteit? Dat lijkt me stug. Verder vind ik het wel heel rot voor jou en je broertje. Je mag jezelf wel echt gelukkig prijzen met je vriend, hopelijk komen jullie er samen uit!

#18

uit dit verhaal kan ik echt opmaken dat je vreselijk sterk bent, op 14-jarige leeftijd al verantwoordelijk zijn voor jezelf, en op je 15e al een abortus laten plegen is echt niet niks! je mag echt wel blij zijn met je vriend, er zijn ook nog goede mensen in de wereld :slightly_smiling_face: en dat je jezelf te dik vind: je hebt al genoeg dingen aan je hoofd, dus maak je daar maar niet druk over :wink:

#19

je bent sowiezo niet te dik!! laten we dat even voorop stellen. en met de ouders van je vriend… neem het gewoon aan, echt serieus ze weten waarschijnlijk in wat van situatie je zit, dus ze doen het niet zomaar… waardeer hun hulp en liefde want ze zullen het niet zomaar geven… schaam je iig niet, je moet trots zijn op zulke mensen die je bij staan! verder heel veel succes met alles xoxo

#20

wow, heftig verhaal zeg.
heel veel sterkte met de situatie, maar je komt er wel!