Hoe leg ik dit aardig aan hem uit?

Hoi hoi,

Ik heb een nu 7 maanden een relatie met een jongen. We kennen elkaar al een jaar inmiddels. Ik heb nog nooit zn vrienden ontmoet en hij die an mij. Ik stel het wel steeds voor, maar hij heeft er geen zij in of kan niet. Nu stelde hij laatst eindelijk voor dat ik doe van hem leerde kennen. We zouden gaan stappen. Uiteindelijk had hij geen zin en zijn we dus met zn 2-en naar de film gegaan. Van de week stelde hij voor om zaterdag dan te gaan. Of ik mee wou? Ja tuurlijk! Want het lijkt me leuk om zijn vrienden ook eens te ontmoeten. Ook ben ik zaterdagavond vrij, normaal werk ik en hij irriteert zich daar kapot aan. Altijd als ik wel vrij ben, geef ik dat een maand van te voren aan. Hij zegt het te onthouden, maar plant altijd andere dingen dan.

Nu vroeg hij net wat ik zondag deed want hij gaat zaterdag uit en of hij dan zondag langs zou komen? Ik vertelde hem dat hij me van de week nog mee had gevraagd en nu zonder me ging. Het bleek fat zijn vrienden geen aanhang mee wouden.

Hoe kan ik hem aardig uitleggen dat ik dat lullig een klein beetje lullig vindt aangezien hij een maand geleden al wist dat ik vrij was, hij er rekenin mee zou houden en dat ik vind dat hij beter eerst met zn vrienden kan overleggen of ik uberhaupt mee mag.

Ja, hij moet ook dingen met alleen zn vrienden kunnen doen, maar dat doet hij de laatste tijd nogal vaak…

Heb het er gewoon even met hem over, ik snap dat het lullig is, maar misschien heeft hij of hebben zijn vrienden er een reden voor.

Gewoon zeggen waar het op staat, beter communiceren en natuurlijk niet alleen doen en plannen hoe hij het wil maar ook rekening houden met wat jij graag zou willen.

"ik vind het vervelend dat ik het een maand van tevoren aangeef en je er rekening mee zou houden en nu toch de plannen anders zijn geworden, ik zou het prettig vinden als je in het vervolg eerst even met je vrienden overlegt voor ik ergens zin in krijg en het toch niet doorgaat.’

To be honest, als mijn vriend dit zou doen zou ik hier al veel eerder mn vraagtekens bij hebben gezet. Ik leerde zijn vrienden al kennen voordat het officieel was, omdat hij dat zo belangrijk vond! Jouw vrienden en vriendinnen zijn toch belangrijk voor je, waarom neemt hij dan niet de moeite om ze tenminste te ontmoeten?

Precies, zijn goede/beste vrienden zijn nu ook goede vrienden van mij geworden al voordat het officieel was groeide er al nieuwe vriendschappen. Alleen al met al zullen niet alle jongens hierin geïnteresseerd zijn of dit willen, maar elkaar ontmoeten kan nooit kwaad!

Nu zegt hij dat hij niet er niets aan kan doen en wat hij dan moet doen? Omdat 8 mnsen zeiden van liever niet. En hij schijnt altijd rekening te houden met mij en nu is het mijn schuld dat ik altijd werk. :frowning_face:

.

ik zou me niet te erg opdringen dan krijgen zn vrienden al gelijk een slecht beeld over je…
maar ik zou het er wel nog even met hem over hebben!

Ik was ook zeker niet van plan om nog mee te gaan nu, want haat het als iemand zichzelf uitnodigd maar wou wel even duidelijk maken dat ik het niet heel leuk vindt. Nu wordt het vooral op mij gegooid, sat ik altijd werk en dan pas om 22:00 bij hem op zaterdag en wat hij dan moet doen: een smoes verzinnen? Nu is het dus weer mijn probleem. Ik vind dit echt kapot lullig, maar heb geen zin in ruzie

Ik zou het nu even zo laten en zelf wat leuks plannen met je vriendinnen voor zaterdag zo heb jij ook een leuke zaterdag :beer: en dring je je niet op.

Vervolgens met je vriend praten dat je zijn vrienden heel graag wilt ontmoeten. Laat hem tegen zijn vrienden zeggen dat het eenmalig is zodat zijn vrienden niet bang zijn dat je altijd aan hem kleeft ( maar uiteindelijk vinden zijn vrienden jouw natuurlijk geweldig dus komt alles goed).

En onthoud, mannen hebben soms ook hun mannenavondjes nodig, net zoals wij vrouwen onze meidendingen hebben.

Zeker waar! Maar na al een paar weken achtereen mannenavondjes te hebben gehad, kan er best een keertje geen mannenavondje zijn haha.
Na flink wat praten, mocht ikdan toch mee. Maar of ik wel thuis kon slapen, aangezien zn ouders graag ook een weekend rust wouden. Ja dat snap ik, en respecteer dat zijn ouders dat willen, maar ik woon iets meer dan een uur rijden, dus naar huis rijden daarna gaat me ietsjes te ver. Ook ben er 1x in de 2 welen een zaterdagavond tot een zondagavond dus het is niet dat ik ee 24/7 woon en zo druk ben ik opzich niet dus ook niet echt erg lastig. :frowning_face:

^ Dit is écht belachelijk! Weet je zeker dat dit geen nieuwe tactiek is, om onder jullie afspraak uit te komen. Dat hij denkt: ‘Als ze hier niet kan blijven slapen, zal ze vast niet meer mee willen’?
En, waarom zouden zijn ouders geen rustig weekend hebben, met jou over de vloer? Je zou de volgende ochtend toch naar huis kunnen, voordat zij het bed uit zijn? Als het écht een probleem is.

Ik heb hier gewoon een aantal vraagtekens bij. Hij lijkt mij niet 100% eerlijk.

Hier ben ik het ook mee eens.

Ik snap opzicht wel dat je vriend zijn vrienden het niet leuk vinden als iemand zijn vriendin meeneemt. Ik vind het zelf ook minder als mijn vriendinnen perse hun vriend mee willen nemen, want dan zitten ze constant klef te doen en hang ik er ook maar wat bij…

Toch vind ik wel dat je vriend zicht raar gedraagt. Hij lijkt me niet helemaal eerlijk en dat je niet kan blijven slapen vind ik helemaal bullshit. Eigenlijk zou je eens iets moeten opmerken tegen zijn ouders … zo van ‘oh maak jullie geen zorgen, ik blijf niet slapen want mijn vriend zei al dat jullie dat het liever rustig hadden hier’ . Heb een sterk vermoeden dat zijn ouders dat nooit gezegd hebben en je dan stomverbaasd aankijken!

Ja, ik zat er ook al aan te denken dat dat misschien een nieuwe tactiek is. Ik heb zelfs het idee dat hij waarschijnlijk zondag ook nog wel canceled omdat ie ‘moe’ is, na 2 dagen uitgaan. Want vanavond heeft hij met zijn collega’s een etentje en gaat hij ook de stad in.

Het probleem is dat ik amper boos kan zijn. Ik snap niet waarom. Eigenlijk ben ik altijd degene die maar sorry zegt of die de schuld krijgt. Hij probeerde het namelijk nu weer op mij af te schuiven. En ik moet het gewoon een keertje niet pikken, kijken wat hij dan doet. Ik dacht juist dat het de laatste 2 weken super goed ging. Hij had geluisterd naar dingen waar ik boos over was en deed lief en toen gebeurde dit gisteren…

Ik hoef ook niet perse altijd mee met uitgaan, maar ik ben nog nooit meegeweest met z’n vrienden. 1 keertje lijkt me dan echt totaal niet teveel gevraagd. Tuurlijk snap ik ook dat zijn vrienden het minder vinden, maar ze kunnen ook een keer zeggen: Goh, 1 keertje is echt niet erg hoor! Want opzich doen we niet echt klef als we in het openbaar zijn met mensen haha.

Precies dit. Je vriend gedraagt zich écht apart…

Dat vind ik ook, maar hij wil telkens niet praten en als hij bij mij is doet heel
Liefdevol en lachen we ons dood. Hij lijkt een totaal ander persoon op whatsapp…

Nu zei hij gisteren: ja ik kom nu en blijf tot zaterdagmiddag. Ben ik langer bij je. Heel spintaan. Mn ouders vinden spontante niet erg, we hebben altijd wel wat eten en drinken in huis en hij slaapt bij mij in bed. Mn moeder was wel moe, maar ze vond het net zo erg dat ie kwam omdat ze weet dat hij me smeedtal gelukkig maakt. maar als ik dit bij hem gezegd, van hoi mag ik over een uur langskomen ipv van zondag? Dan was het alweer moeilijk geweest door zn ouders want die zouden er dan weer niet op hebben gerekend en zijn moeder wou ook een rustig weekend dus dan had het niet gemogen.

Ergens heb ik het idee dat zijn ouders mij niet willen en mij vervelend vinden. Ook is hij nogal
Close met zn moeder dus luisterd hij nogal veel naar haar dus daarom ben ik bang dat het daardoor komt…