Ik ben nu 18 jaar oud en van mezelf erg nuchter. Absoluut geen slet, maar niet iemand die heel moeilijk doet over van alles. Wel ben ik maagd, waar ik me absoluut niet voor schaam! Ik heb met 33 jongens gezoend en met 7 jongens verder gegaan. Maar nu zit het dus zo. Ik weet dat het speciaal moet zijn, die eerste keer. Ik zou ook echt niet in een dronken bui een persoon van de straat plukken om het even te doen. Als ik dat had gewild dan had ik dat allang gedaan. Maar ik denk dat ik er nu wel klaar voor ben, en ik hoef niet te wachten op mijn grote liefde. Ik ben namelijk iemand die relaties haat, zich niet kan binden en van haar vrijheid houdt.
Nu heb ik een beetje contact met een jongen. We klikken zo goed met elkaar. We weten precies wat we aan elkaar hebben; soms een beetje zoenen en shit. Af en toe appen. Maar verder vrijheid om verder met iedereen te doen wat je wil, geen gezeur en absoluut geen relaties. Maar als het zo door blijft gaan dan zou het best wel kunnen dat we misschien met elkaar het bed in belanden. Dat zou dan mijn eerste keer zijn. Ook ga ik met vriendinnen op vakantie en ben ik echt niet van plan om effe een one night stand te doen, maar stel dat ik een hele chille jongen ontmoet waar ik veel mee optrek en het allemaal goed voelt dan denk ik; why not?
Ik vraag me gewoon af voor de nieuwsgierigheid hoe jullie daar over denken? Ik weet zeker dat een deel van mijn vriendinnen zou zeggen: ach joh, prima toch. Maar ook een groot deel zou schrikken en denken “De eerste keer vooral moet speciaal zijn. Met iemand van wie je echt houdt” Terwijl ik mijn eerste keer niet bijzonderder vind dan de keren daarna. Misschien zeg ik dat ook alleen omdat ik het natuurlijk niet meegemaakt heb, maar voor nu denk ik daar zo over.