Hey dames,
Voor de zoveelste keer loopt pesten uit de hand.
Er is een jongen doodgestoken. Nederland zit met gemengde gevoelens. Ze hebben medelijden met de gepeste jongen maar vinden ook dat er NOOIT gestoken mag worden.
Wat denk jij dat de oplossing is en wat vind jij een enorme misvatting op het gebied van pesten?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik denk dat de grootste misvatting is, dat de gepeste maar voor zichzelf moet opkomen.
Vaak worden kinderen al op jonge leeftijd gepest door oudere klasgenootjes ( denk aan gemengde groepen)
Als klein meisje van 4 jaar kan je niet goed opboxen tegen een jongen die bijna 6 is.
Meestal is het ook niet maar 1 persoon. Ga maar eens als een hoopje onzekerheid naar school. Waar 8 klasgenoten je staan op te wachten. Terugslaan doe je niet zomaar als je weet dat de andere 7 achter de jongen staan die jou het eerste sloeg.
Pesten is niet zomaar 1x uitschelden en omschoppen in het fietsenhok.
Vaak zit dit er al jaren in. Mensen zeggen ook weleens: ja ik ben ook een paar x gepest. Zo ben ik een keer in de sloot gegooid. Heel vervelend hoor, maar dit was waarschijnlijk een plagerijtje. Je kan gewoon zeggen : Hea mam, Jan gooide me voor de grap in de sloot. Een gepest kind zegt : Ik verloor mijn evenwicht toen ik aan het fietsen was.
Hoe het volgens mij opgelost kan worden?
-
vanaf de kleuterklas goed investeren in groepsgevoel. Veel les is er dan nog niet. Plan een middagje in waarin je samen spelletjes doet en respect voor elkaar leert hebben.
-
Roep ouders op het matje en vertel wat hun kind doet.
Als ouders 20x vanaf hun werk naar school moeten komen, zullen ze ooit wel hun kroost aanspreken
( ik ben jaren gepest door een meid, haar moeder dacht dat we dikke vriendinnen waren, tot de de mailbox van haar dochter zag… Toen was het feest) -
Niet het probleem bij de gepeste leggen. Het kind weerbaarder maken geeft het kind het gevoel dat hij/zij faalt. Dit krijgt hij/zij ook al dagelijks te horen van zijn/haar klasgenoten