Ik zit met iets vervelends waar ik echt heel erg veel over pieker de laatste tijd.
Mijn ‘date’ en ik spreken al sinds half september 2014 af, ik vond hem eigenlijk al direct leuk na de eerste 2 keer afspreken en voor hem had het even tijd nodig, maar dit kwam ook na een aantal malen daten bij hem op.
Hierna hebben we nog een akkefietje gehad omdat ik hem een aantal maanden terug niet vertrouwde doordat ik het idee had dat hij ook contact had met andere dames. Dit bleek ook het geval en ik heb hem toen gezegd dat als hij daarmee door zou gaan het voor mij over zou zijn. Daar heeft hij zich bij neergelegd en toen is het weer goed gekomen.
Nu begon ik een maand of 2 terug over een relatie. Dat ik daar wel aan toe was eigenlijk. Dat was rond de kerst. Hij zei dat hij daar begin 2015 waarschijnlijk ook wel aan toe zou zijn net als mij. Dus begon ik er begin 2015 weer over, dit maal vertelde hij mij dat zijn gevoel zegt dat hij nog even moet wachten. En daarmee bedoelt hij tot aan de examens in mei. Dit omdat hij ‘dan alle tijd voor mij heeft’ en dan ‘heel zijn hart aan mij kan geven.’ Ik vond dit bullshit en heb dat ook gezegd omdat ik hem niet meer ga claimen dan ik nu al doe. Ik zie hem gemiddeld 2 keer per week en als we in een relatie zijn ga ik hem echt niet verplichten nog vaker te komen.
Ik zie namelijk het verschil ook niet zo goed tussen een koppel in een relatie en mij en de jongen. We knuffelen, we zoenen, hij is zelfs al bij me wezen slapen (ik snap het als je hier je oordeel over klaar hebt omdat dat misschien niet zo slim is als je niet een vaste relatie hebt).
Ik zie dus niet in waarom we het zouden moeten uitstellen tot de examens. Hij zegt ook dat als de examens beginnen we wel aan een relatie kunnen beginnen (maar dat vind ik raar omdat het dan juist drukke weken zijn). Ik heb ook gezegd dat ik het jammer vind en dat ik dit wil omdat mij dit dat extra zekerheidje geeft.
Ik ben namelijk bang nu dat hij straks voor de examens zegt: ‘‘Het is leuk geweest met je, maar het is wel goed nu.’’ Of dat hij nu denkt dat hij omdat hij nu niet aan me vastzit nog steeds wel met andere meiden leuk kan doen. Dat eerste heb ik ook tegen hem gezegd, maar hij zegt dat ik daar niet bang voor hoef te zijn en dat hij daar juist bang voor is bij mij.
Ik weet dus niet zo goed wat ik moet doen. Ik wil dit echt graag omdat ik er klaar voor ben en echt dat ene stukje zekerheid nodig heb wat de onzekerheid bij mij weg kan halen.