Hoi meiden,
Ik ben nu 4 maanden aan het afspreken met een hele lieve leuke jongen. De manier waarop wij ons nu gedragen is zo goed als een koppel. We lopen hand in hand op straat, de manier waarop we met elkaar om gaan, al mijn vrienden en familie en zijn vrienden en familie weten van ons af, etc. etc…
Ik heb hem vorige maand (na 3 maanden afspreken dus) gevraagd hoe het nou zit tussen ons,… Ik ben namelijk wel klaar om het officieel te maken, zeg maar… Maar hij vond het te vroeg.
Ik vroeg hem deze week weer hoe het nou zit tussen ons. Ik ben er echt helemaal klaar voor namelijk! Ik zie niet hoe een “titel” onze band op dit moment kan veranderen. We zijn eigenlijk een stel, maar dan zonder de stempel zeg maar. Anyway, ik vroeg hem hoe het zat, en hij zei dat hij het nog steeds te vroeg vindt. Hij denkt er namelijk steeds aan dat we elkaar ook 4 maanden geleden voor het eerst gezien hebben en met dat idee vindt hij het gewoon nog te vroeg dat we officieel worden en dat ik z’n ouders ontmoet. Ook zei hij zo’n maandje geleden dat hij het gevoel heeft dat hij me echt goed wil leren kennen om een relatie te hebben, maar ik vertelde hem dat je nooit iemand helemaal leert kennen. Je leert iemand toch juist het beste kennen ín een relatie?
Hij blijft wel steeds zeggen dat dat niet wegneemt dat hij me echt heel erg leuk vindt, dat hij gek op me is. Hij heeft me die dag nog toegegeven dat hij verliefd op me is.
Hij speelt ook niet met me ofzo, we waren vanaf het begin al exclusief aan het daten. Sinds onze eerste afspraak zien we elkaar bijna altijd 2 a 3 keer per week en we spreken elkaar (via app, enzo) elke dag.
Het is ook niet dat hij bindingsangst heeft, hij heeft 2 keer een relatie van 2 jaar gehad en is ook helemaal niet bang om met mij over een toekomst te praten (niet op langetermijn, maar wel gewoon hoe hij dingen plant die pas in de zomer kunnen plaatsvinden enzo).
Omdat ik me gewoon niet kan plaatsen in zijn hoofd (dat hij er niet klaar voor is, na 4 maanden…) en hij het best moeilijk vindt te verwoorden wat hij voelt en denkt, vraag ik me af of er hier meiden zijn die het, net zoals hij, rustiger aan doen en zich wel kunnen vinden in zijn mening?
Ik wil gewoon weten hoe jullie over zo’n situatie denken?
Dankjewel als je dit hebt gelezen! xxx