Misschien kennen jullie mijn andere topic wel. ‘Wat bedoeld hij nou’.
Ik heb daar steeds updates bij geschreven maar omdat het nu ongeveer 10 pagina’s lang is komen er geen nieuwe mensen meer reageren, of ze reageren alleen op de beginpost haha, dus vandaar dat ik het opnieuw doe. Ik zal het proberen zo kort mogelijk te houden maar ben bang dat dat niet gaat lukken ;p.
Ik ben sinds januari verliefd, smoorverliefd. Op een jongen die ik nu ongeveer een jaar ken. Hij was het vriendje van een vriendin van mij en toen dat na de zomervakantie uitging ben ik altijd bevriend met hem gebleven. Of nouja, bevriend… Ik zag hem bijna alleen tijdens het uitgaan haha, maar dat was dan wel heel gezellig.
In Januari werd het anders, we hadden leukere en langere gesprekken, ik was bij een avondje uitgaan gewoon de hele avond bij hem en het was duidelijk dat er iets was tussen ons, een bepaalde spanning. Waarom er toen niks is gebeurd weet ik niet, kon ik die tijd maar terug draaien…
Op een gegeven moment kreeg hij een scharrel, dat deed me wel ontzettend veel pijn. Hij heeft zo’n 2/3 maanden met haar gescharreld schat ik. Ondertussen werden wij steeds betere vrienden, ik kreeg zn nummer, zn msn, sprak hem vaak en ben 1x met een groepje bij hem thuis geweest. En met de dag werd ik verliefder, ik had nog nooit een jongen ontmoet die zo ontzettend lief, spontaan, grappig en knap was. Hij was perfect.
Niet zo heel lang geleden vertelde hij me dat hij het stop zette met haar. Een paar secondes was ik blij, toen vertelde hij dat dat kwam omdat hij zijn ex weer leuk vond. Hij heeft tot een jaar geleden 2 jaar een relatie met haar gehad. Maar op dat moment was ze te benauwend voor hem zeg maar, hij mocht niet meer met vrienden omgaan, niet meer alleen uit, etc. Toch heeft hij sinds enkele weken opnieuw een relatie met haar. Vorige zaterdag heeft hij me aan haar voorgesteld en heb ik even met haar gepraat, ze is best wel knap en ook nog eens aardig. Verdomme haha…
Ik ben al die tijd alleen maar verliefder op hem geworden en weet bijna zeker dat dit niet zomaar over gaat. Heb hem een tijdje proberen te ontwijken, omdat ik dacht dat dat beter was, maar toen voelde ik me de hele tijd zo verdrietig en ongelukkig… Dat hij mijn leven zo kon bepalen had ik van te voren ook niet verwacht.
Ik miste onze gesprekken, de vriendschap, de dingen die we deden… Ik kan gewoon niet zonder hem, dat bleek toen wel.
Dus sinds 2/3 weken heb ik weer goed contact met hem en ik voel me ook weer een stuk vrolijker, niet omdat ik nog hoop heb, maar omdat ik zijn vriendschap terug heb. Hieruit heb ik opgemaakt dat ik hem dus niet kan en wil ontwijken, dit is geen oplossing voor mij.
Vriendinnen zeggen dat ik naar andere jongens moet kijken want ‘dan is het zó over!’ Ja niet dus. Elke jongen heeft iets niet wat hij wel heeft. En soms vind ik een jongen ook echt wel leuk om mee te praten of om te zien, maar zodra ik dan weer aan hém denk is dat weer over. Hij heeft gewoon alles. deed hij maar iets zodat ik op hem afknap… Maar dat gebeurd steeds niet.
Mijn vraag is niet hoe ik hem en zijn vriendin uit elkaar drijf. Ookal wil ik dat nog zo graag, hij betekend veel voor me en als hij gelukkig is met haar dan moet hij bij haar blijven, hoeveel pijn dat mij ook doet.
Ik weet alleen niet meer wat ík moet. Mijn hele leven lijkt bepaald door hem, hij bepaald mijn stemming, mijn humeur. Ik wil weer mijn oude ik worden, degene die overal van geniet, die zo positief in het leven staat. Ik mis mezelf.
En heel stiekem, heel diep in mijn hart, heb ik hoop dat het ooit nog goed komt. Dat we voor elkaar gemaakt zijn. Maar hoe ik dat moet doen weet ik niet.
Kort gezegt, ik weet niet wat ik hier mee moet. Moet ik eerlijk zijn tegen hem? Kijken hoe hij reageerd? Of juist niet? Ik weet het niet meer, ik weet alleen dat ik hier kapot aan ga.
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen. Alvast bedankt voor het lezen haha!
—
Dit is mijn oude topic, voor de geinteresseerden;
http://forum.girlscene.nl…_nou/list_messages/226841