Ik ben bijna 13.
Via via ken ik een jongen in belgie (waar ik zelf woon ind vakanties) waar ik door foto’s en msn en stemopnames verliefd op ben geworden. Ik dacht dat hij me ook leuk vond. Hij zei soms dingen als “haha that’s why we’re perfect match!” of “ge hebt echt een mooie glimlach!”…
Nou, ik vertel hem dus dat ik hem leuk vind. ik dacht: er op of eronder; als het eronder is beter nu dan als hij me 3 weken valse hoop geeft ipv 3 dagen. Anders komt het achteraf alleen maar harder aan, toch?
Zijn reactie:
Sorry :S maar ik ken je niet echt hé…
KUTKUTKUT.
nouja, ik heb zo’n Girlz! “overleef je luduvudu…” ken je misschien?
stappen:
1- praat erover met vriendinnen
nou, dat ging goed mis: ze gaven hem gelijk en zeiden dat ik achterlijk ben geweest het zo vroeg te zeggen!
2- praat erover met je ouders
mijn moeder lachte me breed uit en zei dat ik nog veel meer ergere problemen zou moeten verwerken en dat ik kinderachig doe en me aanstel.
3- zwijmelen in zelfmedelijden
nou, ijs en snoep magk vergeten, alleen GEZOND (kool, kool, kool…) eten komt hier binnen!
4- grote schoonmaak
wel, dit deed me eraan denken, dat het enige wat hij me ooit gegeven is, een krabbeltje op hyves omdat hij m’n valentijn was… dus dat maakte me NOG droeviger omdt het ongemeend was.
5- uhmm, kweeniemeer
6- rebound boy
daar kom ik nooit aan, dit was het zoveelste voorbeeld nl. dat ik nooit aan een vriendje zal geraken.
xx hulp?
