luke
In gedachten verzonken dronk hij zijn koffie op, hij verheugde zich op volgend schooljaar en kon niet wachten tot hij kon beginnen in de splinternieuwe schoolboeken die hij op zijn kamer had liggen. ‘Mag ik ook wat pakken?’ Hij schrok op uit zijn gedachten. Toen hij opkeek stond er een nogal vreemd meisje voor hem, ze had twee verschillende kleuren ogen en een blonde pony die net onder haar muts vandaan kwam. De rest van haar haar was donker. Ze zag er ruig en intimiderend uit. ‘Oohjaa tuurlijk,’ proeste hij omdat hij zich verslikte in zijn koffie. ‘kuch, kuch, ga je gang.’ Maar het meisje luisterde al niet meer. Er kwam nou ook een jongen binnnen lopen, zonder is te zeggen ging hij aan tafel zit. ‘Ik ben Luke trouwens.’ Gelukkig hij was niet de enige jongen.