Het Girlscene huis - Story

Schrijfsels
#1

Er was eens, helemaal niet lang geleden, een grote, roze bakstenenhuis.
Een sierlijk, maar statig gebouw dat midden in een bruisende stad stond.
Men kende het als ‘Het Girlscene Huis’. Een studentenhuis, op het eerste gezicht. Maar als je beter keek was er veel meer. Het is een gebouw waar de levens van verschillende personen elkaar kruisen, een plek vol ontmoetingen en verhaallijnen.
Zoals ik al zei, Het Girlscene Huis. Een simpel, maar roze huis, vol vreugde, angst, jaloezie en geluk.

http://4.bp.blogspot.com/_o5BcckNxc6g/Sp1cg9Ut00I/AAAAAAAABwo/G2Q2Yd9PGAI/s400/het+roze+huis.bmp

Lees mee-en lees eerst de persoonsbeschrijvingen door- en leef je in in dit geschreven soap-serie’tje.

#2

Alice - 18 - altijd op eigen benen gestaan - vodka - Rat genaamt meneer mysterie - draagt altijd een muts - zwart haar met blonde pony/voorstuk, komt net onder haar muts uit - draagt meestal koptelefoon - Sarcastisch - Woordkunstenaar - Teruggetrokken - Twee verschillende kleuren ogen.

#3

Luke - 19 - dierenvriend - vegetariër - wil graag een huisdier - half chinees - donker haar - lang en smal - slim en soms zelfs wat betweterig - houdt veel van lezen - gaat diergeneeskunde studeren

#4

PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:

Maylee, 18 jaar, lang krullend donkerblond haar, sproetjes, kuiltjes in haar wangen, groen/bruine ogen, onhandig, creatief, zit op het conservatorium als ballet danseres, houdt van leuke, originele dingen doen met mensen. (eyelashes)

Nick - jongen - voetbal - typisch playertje, maar eigenlijk best onzeker - doet de ALO [lerarenopleiding bewegingsonderwijs], donker haar, bruine ogen, licht getinte huid, heeft het beste met iedereen voor, maar pakt soms verkeerd uit. (thesoundoflife)

Susannah Johnson en ze is 18 jaar. Ze is een spontane meid en altijd vrolijk. Sinds haar 5e zit ze op gym en op dansen, omdat dat van haar moeder moest. Ze haatte het, maar ze is er wel lenig en sierlijk door geworden. Onbewust loopt ze heel sierlijk en ook best sexy en zijn haar hand gebaren heel netjes. Susannah houdt van sporten, ze gaat iedere dag 's ochtends joggen en 's avonds ook. Ze is erg trots op haar lichaam en laat het met bepaalde kleding dan ook erg zien zoals diep uitgesneden topjes en strakke broeken. Je zou denken dat ze een sletje is, maar ze heeft nog nooit seks gehad. Daar is ze nog te verlegen voor geweest. Ze laat haar lichaam dan wel graag zien, maar voelt zich een beetje ongemakkelijk bij dingen die verder gaan dan zoenen. Ze is biseksueel maar heeft toch iets meer met mannen. Ze is ongeveer 1.73 en ziet er zo <<< KLIK uit. Ze is trouwens verslaafd aan kroketten en HAAT vissen.

Briar Aethelwin en ze is 18 jaar oud.
Briar is geboren in Londen en heeft daar tot haar 10e gewoond.
Ze houd van dansen, tekenen, lezen, uitgaan en kleding maken, en ze zit nu in het tweede jaar van haar mode-opleiding. Van nature heeft ze donkerblond haar maar meestal verft ze haar haren rood. Ze heeft groene ogen, ze is slank en ongeveer 1.71.
Ze houd enorm veel van dieren en de natuur. Ze is gek op ijs en ze heeft een hekel aan slechte manieren en rotzooi.

Myrthe, 17 jaar, studeert maatschappijwetenschappen, houdt van koken. Ze is echt(écht) heel knap, kastanjebruin haar, goudgroene ogen en sproeten. (Cair)

Sam - 18, natuurlijk rood haar porselein witte huid, schildert heel veel en zingt. - is best wel heel verlegen - studeert momenteel niks, werkt in tattooshop. is ontzettend mega mooi x] (Utomjording)

Noah - 18 - wijn - gitaar spelen, dromen, houdt van muziek - Anna - gaat na de zomer psychologie studeren met als tweede studie ernaast Nederlands - eet veel - houdt van aandacht en gezelschap maar wil af en toe ook alleen zijn - is eigenlijk gewoon heel lief. Heeft iets met Sam (: (QueenofLeon)

PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:
PERSOONSBESCHRIJVINGEN VAN IEDEREEN DIE MEE DOET:

#5

Yochen - 18 - bruin, warrig haar - groene ogen - sportief - sociaal maar kan afstandelijk overkomen - luistert graag muziek - houdt van uitdagingen - laat niet veel van emoties blijken

#6

Sam - 18, natuurlijk rood haar porselein witte huid, schildert heel veel en zingt. - is best wel heel verlegen - studeert momenteel niks. is ontzettend mega mooi x]

#7

MISCHA

Isabella - 17 jaar - Kastanjebruin haar - Groen/grijze ogen - Houdt van shoppen, koken en zingen - heeft een kat, Kenzo

#8
  • space waar ik clauia dr info later inplak-
#9

–space waar mischa kan-

#10

Alice

[b]“Eindelijk, we zijn er!” zei Alice tegen haar rat,Meneer mysterieus. Het was al laat toen ze haar spullen neerzette in de kamer die ze toegewezen had. Ze vond hem kaal en leeg, maar dat zou ze nog wel veranderen. Ze gooide zich neer op het bed dat zacht leek maar het toch niet bleek te zijn. Het voelde gek om eens echt in een huis te wonen. Eentje waar voor betaald werd. Niet door haarzelf, maar door haar moeder. Ze wist niet of zo’n huis wel wat voor haar was. Waarschijnlijk vol mensen die totaal niet haar type zijn, maar ze was haar kraakwoning uitgezet en had besloten dat ze op straat niet meer kon leven. Vanochtend had ze ergens uit een winkel een koffer meegenomen. Ze was vast gezien door de medewerker, maar stoppen kon hij haar niet. Ze had de paar tshirts en broeken die ze had erin gegooit, samen met wat voer wat ze voor haar ratje had gepakt. Zonder kaartje was ze de trein ingestapt, en zonder kaartje werd ze er halve wege uitgezet. “Miek zal blij zijn met de boete.” glimlachte ze. Ze had haar identiteitskaart niet mee, maar had overtuigend gelogen dat ze de dochter van haar huisbaas was. Haar schoenzolen versleten door de kilometers die ze gelopen had. Waarom had haar moeder besloten dat ze in een compleet andere stad moest gaan wonen? En waarom was het eigenlijk haar moeder?

Om die gedachtes uit haar hoofd te zetten, gooide ze een kussen neer voor meneer Mysterieus, die ijverig een nest begon te maken. [/b]

#11

o.O

#12

huh?
haha

#13

ben benieuwd?

#14

Er is n speciaal praat-topic;)

#15

Luke

Met een kaart in zijn handen liep Luke het station uit. ‘Dan zou ik deze straat uitmoeten en dan rechts,’ brabbelde hij wat tegen zichzelf terwijl hij die kant op liep. Het Girlscene huis, Luke had geen idee wat hij moest verwachten. Het klonk als een echt meisjeshuis, maar in de contactadvertentie stond dat juist opzoek waren naar jongens dus had hij deze kans met beide handen aangegrepen. Hij moest het huis wel uit, volgend jaar wou hij dierengeneeskunde studeren. Dit was een droom van hem, al sinds zijn twaalfde, maar zijn ouders zagen dit absoluut niet zitten. ‘Dierengeneeskunde, wat heb je daar nou aan,’ zeiden ze altijd. ‘Medicijnen, daar kun je wat mee bereiken!’ Daarom had hij zijn ouders verteld dat hij braaf medicijnen zou gaan studeren. Zijn ouders waren chinees en Nederlands lezen ging moeilijk. Wisten zij veel dat zijn toelatingsbewijs eigenlijk voor diergeneeskunde was in plaats van medicijnen. Maar toch vond Luke het veiliger om maar buitenshuis te gaan wonen, zo wist hij in ieder geval zeker dat zijn ouders er niet achter kwamen. ‘Oké hier moet het zijn.’ Hij stond voor een babyroze huis, met witte versieringen. Aarzelend stak hij zijn pas verworven huissleutel in het slot. Stiekem hoopte hij dat de deur niet open zou gaan. Maar helaas hij was binnen. Door de grote hal liep hij rechtstreeks de trap op, eerst z’n spullen maar eens droppen. Z’n kamer was leeg en saai, maar gelukkig waren de muren wit en niet roze. Hij gooide z’n spullen op z’n bed die wat hard was. ‘En nu eerst koffie!’ Hij liep de trap weer af en ging de deur door die naar de keuken leidde. Hij zette koffie en plofte neer aan de keukentafel.

#16

Yochen

Daar stond hij dan, voor een roze huis. Hij begreep nog steeds niet waarom hij ook alweer dit huis had overwogen. Oja, natuurlijk! Hij wilde eindelijk eens verlost zijn van de constante druk van zijn ouders… Het was dus een soort goed doel voor zichzelf. Yochen liep naar de voordeur, haalde zijn sleutel boven maar zag dat de deur nog op een kier stond. Aarzelend liep hij naar binnen en kwam aan in een hal. Hij keek rond en haalde zijn schouders op want dit was waarmee hij het mee moest gaan doen, een roze huis waar waarschijnlijk meer meiden gingen wonen dan jongens. De naam alleen al voorspelde niet veel goeds. Met zijn koffers liep hij naar boven en zocht naar zijn kamer. Een gevoel voor oriëntatie had hij namelijk niet, dus liep hij eerst de andere kant op, om dan tot het besef te komen dat hij verkeerd is. Uiteindelijk vind hij dan toch zijn kamer en zet zijn spullen neer.
“Dit valt nog wel mee,” zei hij opgelucht bij het zien van zijn kamer. Hij liep naar het raam en zette het open. Frisse lucht kon geen kwaad, zijn kamer rook namelijk wat muf. Hij besloot om maar terug naar beneden te gaan, veel was er namelijk niet te doen in deze kamer.
Hij stommelde de trap af en het enige wat hij hoorde was het geluid van een koffiezetapparaat. Blijkbaar waren er nog niet veel bewoners aangekomen in ‘het’ huis.

#17

Sam

Heel vroeg in de ochtend had ze zo zachtjes mogelijk haar spullen naar boven gebracht. Daarna was ze op haar bed geploft en was een paar uur in slaap gevallen. Toen ze wakker werd was ze in de vensterbank gaan zitten om naar de immens grote tuin te kijken. Daar zat ze dan. In een groot huis vol nieuwe mensen. Dit was haar nieuwe start.
Maar dan moest ze eerst nog wel naar beneden durven…

#18

Alice

Beneden hoorde ze het gepruttel van een koffiezetapparaat. Ze besloot te gaan kijken of ze ook een kopje kon krijgen. “Cafeïne houdt je in leven.” mompelde ze tegen zichzelf toen ze de trap af liep. In de keuken aangekomen zag ze een chinese jongen zitten. “Mag ik ook wat pakken?”

#19

Yochen

Een meisje met zwarte haren liep hem straal voorbij. Ze leek in gedachten verzonken te zijn en mompelde wat tegen zichzelf.
“Ook goeiemorgen,” grinnikte hij. Hij besloot haar maar te volgen naar de keuken en stond recht van de traptrede. Hij hoopte dat ze wat sociaal waren en niet al te verlegen. Niet dat hij niet van verlegen mensen houdt, maar het zou wel leuk zijn om toch al iemand te kennen hier.
In de keuken aangekomen kwam de geur van koffie hem tegemoet. Een jongen en een meisje waren er, verder nog niemand. Yochen ging op een stoel zitten en bekeek de ruimte.

#20

Alice
In de kamer was nog een jongen komen zitten.Ze bekeek hem vanuit haar ooghoeken. Ze kon wel uren iemand bestuderen, soms deed ze dat ook wel. Op een random plek in de stad zitten mensen kijken.~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~[/b]