Het algemene "Ik heb geen beste vriendin" topic

Ik heb geen beste vriendin en daar heb ik totaal geen probleem mee.
Vriendinnen genoeg maar er is geen enkele die ik de stempel BF zou geven. Nu vroeg ik me af of meiden zich daarin herkennen en of ze hun verhaal wilden delen.

Ik weet waarom ik geen echte beste vriendin heb. Ik heb op 6 verschillende scholen gezeten en ben geëmigreerd. Al die vrienden van vroeger spreek ik niet meer. Ik heb aan den lijve ondervonden hoe vriendschappen verwateren en dat dat in feite niets uitmaakt. Op den duur maakte ik toch wel weer nieuwe vrienden, die later weer zouden vervagen.

1 meisje waar ik goed bevriend mee ben ziet mij als haar beste vriendin. Ze vertelde me laatst dat ik ooit had gezegd dat ik niet geloofde dat vriendschappen voor altijd waren en dat ik later als we gaan studeren gewoon weer andere vrienden kreeg en dat daar niets mis mee is (ik geloof dit nog steeds) Die uitspraak had haar gekwetst. Ik kan begrijpen dat zij het vervelend vind, maar voor mij is het een reële gedachte. Zij gaat heel ergens anders wonen als we gaan studeren en na een tijdje word het contact vanzelf minder.

Ik geloof wel in ‘ware vriendschappen’ die jaren en jaren duren. Maar dat is niet voor mij weggelegd. Misschien ooit op latere leeftijd, maar voorlopig mis ik echt niets. Ik vind het een mooi idee dat mensen van hun 2e tot hun dood vrienden zijn, maar dat zal in mijn geval niet gebeuren.

Ik ben benieuwd naar jullie verhalen, ook meiden die geen beste vriendin hebben en dat wél graag willen mogen hier uiteraard reageren.

Ik heb ook geen beste vriendin, maar ik heb daar niet zo’n hele filosofie achter als jij :’)

Ik heb ook geen beste vriendin, sowieso weinig meisjes vriendinnen. Ik vind het wel jammer, maar doordat ik zoveel negatieve vriendschappelijke relaties met meisjes gehad heb vind ik het moeilijk om ze voor honderd procent te vertrouwen. Ben trouwens geen loner verder ofzo, ik heb sowieso genoeg vrienden.

Herken mezelf in jou.
Ik heb geen beste vriendin. Zorgen alleen maar voor stress. Lijkt wel een vrijkaartje om overal op boos te worden en dan te verwachten dat diegene altijd voor je klaar zal staan. Daarnaast ja, heel veel van mijn ‘vriendinnen’ zoeken aandacht bij mijn vriend -wat ze overigens niet krijgen- dus daar doe ik het ook niet voor. En ja, nog meer redenen. Maar ik heb er helemaal geen problemen mee, mede dankzij mijn grote vriendenkring en, omdat ik snel vrienden maak. Ik denk dat wanneer ik mij eenzaam zou voelen ik er wel aan toe zou zijn.

Ik had een beste vriendin maar bij haar heb ik het enorm verpest en hoe graag ik ook contact met dr wil zoeken, ik durf het niet. Bang dat ze boos wordt wat heel logisch is.

Maar opzich is het niet zo’n ramp om geen beste vriendin te hebben denk ik

Ik heb ook niet één beste vriendin, maar jouw gedachte erachter, dat geloof ik ook niet. Ik ben nu vierdejaarsstudent, mijn middelbareschoolvriendinnen studeren allemaal in een andere uithoek van het land, maar ik heb nog minstens zo goed contact met ze als ik toen had. Ja, ik zie ze minder vaak in ‘real life’ ja, dat is waar. Maar we doen nog heel vaak leuke dingen, en ik heb absoluut niet het idee dat het contact verwatert.
K snap wel dat die vriendin van jou een beetje moeite had met die uitspraak. Het zal idd in de loop van de tijd wel komen bij jou, maar als je altijd een beetje zo denkt van: “ach, daar en daar vind ik wel weer nieuwe vrienden”, blijft het contact toch altijd een klein beetje oppervlakkig?

Ik heb geen beste vriendin meer. Mijn 3 beste vriendinnen (waren zussen) zijn verhuist naar egypte. Ik zie ze dus jammer genoeg nooit meer.

Precies dit :slightly_smiling_face: Met een aantal vriendinnen uit m’n groep ben ik dan wel beter bevriend dan met anderen, maar geen 1 waarvan ik echt zal zeggen dat ze mijn ‘beste vriendin’ is. Dan denk ik eerder dat mijn moeder of mijn zusje iemand is, die mijn beste vriendin zou kunnen zijn (met wie je alles bespreekt etc, standaard hoe mensen een ‘beste vriendin’ zien). En daarnaast heb ik mijn vriendje, die eigenlijk ook mijn beste vriend is en met wie ik sowieso alles deel, meer dan met mijn vriendinnen.

Ik heb ook geen beste vriendin. Maar dat komt meer doordat ik veel losse vriendinnen heb, die zelf ook allemaal hun eigen groepjes hebben. En de meiden in zo’n groepje die alleen dat groepje hebben, gaan meer met elkaar om, en dan heb je dus sneller een beste vriendin.
Ik maak me er ook niet druk om. Ik heb verschillende vriendinnen voor verschillende dingen. Ik heb m’n uitgaansgroepje, m’n sportvriendinnen, m’n winkelvriendinnen, de vriendinnen waarmee ik over jongens klets.
Soms mis ik het wel dat ik niet 1 vriendin heb bij wie ik altijd alles kwijt kan, en met wie ik alles kan doen. Maar zo iemand komt vanzelf wel weer op je pad als je er behoefte aan hebt :slightly_smiling_face:
En ik vind ook dat dat soort verhoudingen verschuiven naarmate je een vriend krijgt. Bepaalde belangrijke dingen bespreek ik nu met m’n vriend, in plaats van met vriendinnen. Dingen over familie enzo. Die ziet hij ook, dus hij kan daar ook een beter beeld in vormen.

Herken me heel erg in wat hier allemaal boven gezegd word.Ik heb ook geen beste vriendin. Ik denk dat het bij mij komt omdat ik drie keer op rij vriendinnen die ik echt zag als mijn ‘beste vriendin’ ben kwijt geraakt. Daardoor ben ik ook wel een beetje het geloof in dingen als ‘vriendinnen voor het leven’ verloren. Daarnaast ben ik dit jaar ook nog naar een andere school gegaan. Ik heb nu gewoon meerdere vriendinnen waarmee ik leuke dingen kan doen, maar daar heb ik niet echt zo’n band mee die ik vroeger met mijn beste vriendinnen had.

@Incognito Haha collega’s. Je beschrijft hier echt perfect bepaald mensen mee.

Ik heb een beste vriend. Ik kan meer opschieten met jongens wat dat aangaat dan met meisjes. Die moeten mij altijd zo achter de rug om neerhalen, echt ongelovelijk.

ach ja beste vrienden blijven toch wat apparts

ik heb wel een beste vriendin, ik ken haar nu 5 jaar en we zien elkaar wel minstens 3 keer in de week…

ik voel me echt gezegend met zo’n goede vriendin! maar daar voor had ik ook geen beste vriendin en vond ik ook wel prima

Ik heb altijd geleerd dat je blij mag zijn als je in heel je leven 1 vriend of vriendin vindt. Een die je kan vertrouwen en er altijd zal zijn.

Ik heb welgeteld één vriendin. Die zag ik vroeger altijd als beste vriendin, we deden alles samen. Nu noem ik haar nog steeds zo, maar eigenlijk is ons contact best verwaterd. We spreken (heel) af en toe wel eens af en uiteindelijk zal ik wel altijd bij haar terecht kunnen, maar van ‘beste vriendin’ is eigenlijk geen sprake meer.
Ik vind het niet erg, als in, ik red me prima zonder (beste) vriendin(nen), toch heb ik soms wel het idee dat ik iets mis als ik sommige verhalen en gebeurtenissen lees.

Ik heb geen beste vriendin. Niet meer.
Jarenlang heb ik 1 beste vriendin gehad die alles van mij wist. Tot ze een vriend kreeg, patsboem de liefde was over. Dat is nu 2 jaar geleden, maar als ik echt ergens mee zit weet ik dat ik er te recht kan.
Ik heb veel vriendinnen die mij het stempel beste vriendin hebben gegeven, maar ik hun? Nee. Hoe goed mijn vrienden ook voor mij zijn, niemand kan tippen aan mijn vriendin uit het verleden.
Ja natuurlijk, het is fijn om 1 vriendin te hebben waar je alles mee deelt. Maar ik heb ook geen probleem om mijn dingen aan verschillende mensen te vertellen.

ik ben eigenlijk bestwel een loner opschool heb ik wel mensen waar ik mee optrek maar dat zijn ook niet echt mijn vrienden

ik maak nogal moeilijk nieuwe vrienden en ben nogal beschaamt tegenover anderen als ik die niet goed ken omdat ik bang ben dat ze me gaan kwetsen.ik heb heel lang gehad dat ik niet echt iemand had, maar sind 2 jaar heb ik drie meisjes leeren kennen en we zitten in dezelfde klas, we zijn nu beste vriendinnen. ik heb wel heel lang gehad dat ik geen beste vrindin had, maar ik zou zeggen, blijf hopen, ooit komt je beste vriendin er wel :slightly_smiling_face:

Ik heb wel een beste vriendin maar niet zo’n standaard bff die je iedere dag ziet en waar je veel mee doet. Ze woont 100 km bij me vandaan en we zien elkaar nog niet eens een keer in de maand, maar we praten wel veel en we kunnen ook altijd bij elkaar terecht. Ik heb ook op veel scholen gezeten maar we hebben het tot nu toe altijd wel overleefd.

Nee hoor, we kunnen over alles praten en ze kan altijd bij me terecht. Oppervlakkig is het zeker niet, ik kijk alleen op een bepaalde manier tegen vriendschappen aan. Het zou heel leuk zijn als ik haar tijdens mijn studie nog vaak spreek, maar ik zou het ook overleven zonder, dat is het meer.

Ik heb geen behoefte aan een echte bf, ik merk nu al hoeveel drama meisjes opleveren. En ik ben ontzettend opgelucht dat ik daar dan niet tussen zit. Ik sta er altijd buiten. Die meiden mogen met al hun problemen bij mij komen, maar ik zal geen kant kiezen of mezelf er actief in gaan betrekken.