Herseninfarct

heeee girls,

ik weet niet zo goed waaar ik dit onderwerp moest plaatsen maarjaa…
een tijdje geleden heeft mijn vader een herseninfarct gehad. dat houd in dat door een soort van knelling een stukje hersen word afgebroken. hij moet er nu weer boven op komen maar hij heeft veel hoofdpijn enz. hij is sinds die tijd veel chaggerijniger geworden en onze goede band is super slecht geworden… ik mis haast mijn eigen vader en mijn moeder ook :sob: zelf ben ik ook snel beledigd dus zo onstaan er snel ruzies tussen mij en mijn vader… ik vind het echt super erg en zit er heel erg mee :frowning_face: heeeft iemand tips of is er iemand die dit herkent ? :frowning_face:

Xx

Hoi,

Wat vervelend van je vader!
Mijn vader heeft ook een aantal herseninfarcten gehad en ik merk dat hij meer afwezig is, minder geïnteresseerd, hij kan niet meer zo goed praten en hij vindt het lastig om een verhaal te volgen. Wel anders dan bij jou dus.

Maar ik denk dat je misschien eens met je vader kan gaan praten en aan kan geven dat je het naar vind dat het nu niet zo goed tussen jullie gaat. Dan kunnen jullie ook bespreken wat je van de ander anders zou willen zien?
Voor de rest moet je er denk ik gewoon mee leren omgaan. Ik snap in ieder geval dat het lastig is. :frowning_face:

Sterkte. :sob::muscle:

Wat vervelend dat hij een infarct heeft gehad en dat de situatie nu zo is! Is het misschien niet een mogelijkheid voor je vader om hier therapie voor te krijgen? Grote kans namelijk dat hij zich helemaal niet bewust is van zijn fouten, maar hij dit als iets normaals ziet door de beschadiging die hij heeft opgelopen.

In elk geval veel sterkte.

Ik lees vooral verdriet en frustratie in je bericht. Het is heftig dat je vader en jullie als gezin dit is overkomen. Je vader komt er weer bovenop ondanks de hoofdpijn. Daar heeft hij ook geen invloed op en zijn mindere buien zijn dan ook terecht. Ik vraag me af waarom de band hierdoor zo verslechterd is? Hij is nog steeds diezelfde vader als voorheen, maar heeft soms wat meer tijd en rust nodig. Voor je moeder geldt dat hetzelfde. Zij moet haar man verzorgen en heeft jou ernaast. Een beetje meer begrip van jouw kant vind ik wel op z’n plaats. Jij hebt jouw eigen leven om het maar zo te zeggen en je ouders redden zichzelf wel. Stel je vader voor een keer weer iets samen te ondernemen wat hij aan kan. Bouw aan die band want je vader kan nog veel.

bedankt ! jaa hij heeft wel therapie en dat helpt wel . alleeen tussen ons botert het nog… maar in iedergeval bedankt !

jaaa dat kan ik wel eens gaan doen… echt bedankt :slightly_smiling_face: jij oook sterkte met je vader !

dankjeeweel ! jaa aan die band bouwen is goed idee…! dankjeee :slightly_smiling_face:

-

Oh, dat is in elk geval al fijn om te horen! Hopelijk komt er tussen jullie dan ook snel verandering. Wellicht kun je dan inderdaad zoals hierboven al aangegeven is het er met je ouders samen over hebben en mocht dat niet helpen, ook met de therapeut?

Dit ja. Het heeft echt heel veel tijd nodig om te revalideren van een herseninfarct. Dit vergt ook van jullie enorm veel tijd en geduld. Misschien is het een idee om zelf eens met zijn arts te gaan praten zonder je ouders erbij. Zij weten als geen ander hoe dit proces verloopt zodat er voor jou misschien wat dingen op zijn plek vallen. En inderdaad, je vader kan (over een tijdje) nog veel, maar daar zul jij ook moeite/ tijd en geduld in moeten steken.
Mijn vader heeft een hartinfarct gehad dus ik weet ook wel hoe lastig het is. Maar je moet het laten rusten als je vader weer een keer chagrijnig is of als er weer eens een keer ruzie is. Je vader wil ook geen ruzie met je maken, maar bedenk je wel dat voor hem revalideren het zwaarste is.

jaaaa, ik wilde nooit samen met zijn therapeut praten maaar nu eigenlijk wel. mischien moet ik dat even aangeven.

jaaaa wow dat is een super goed plan. dankjewel ! jij oook sterkte dan :frowning_face:

Nou voor mij is het al jaren geleden hoor dus ik heb daar verder geen last meer van zegmaar. Maar ik kan me daardoor wel de situatie bij jou inbeelden =)

heyy, wat vervelend dat je vader een herseninfarct heeft gehad… mijn vader heeft dit 1,5 jaar geleden ook gehad. hij werkt weer enzo, maar ik merk wel dat hij iets ‘afweziger’ is als je bvb een gesprek voert ofzo. en net zoals jij is mijn band met hem slechter… wat bij mij wel heeft geholpen is praten en dingen doen die jullie voor het herseninfarct altijd samen deden! heel veel sterkte <3

jaaaa dat herken ik oook ! heeel erg bedankt <3

Hoi! Dat is super naar… als je zo iets hebt meegemaakt dan kost dat veel tijd om weer te herstellen, bovendien komen de stukjes hersenen die weg zijn ook niet meer terug. Het gebeurd ook helaas vaak dat bij sommige mensen het gedrag veranderd. Maar ook kan het zijn dat hij tijd nodig heeft om het te verwerken het is voor jullie allemaal niet niks! Probeer het wel bespreekbaar te maken, want anders krop je je gevoelens alleen maar op, wat ook niet goed is…
Dikke knuffel!!

heee ! harstikke bedankt ! jaaa je hebt helemaal gelijk. bedankt voor de hulp! knuffeeel terug!

god wat vervelend voor je !! maar vooral ook voor je vader, probeer je in te denken wat het voor hem betekent dat dit hem is overkomen, die man is natuurlijk ook érg geschrokken. probeer er voor elkaar te zijn, en geef het tijd.

sterkte!