Hoi!
Ik heb sinds februari een lieve vriend. We waren eerst beste vrienden en we vertelden alles aan elkaar. Ik heb een jaar geleden heel erg in de put gezeten vanwege een andere jongen, en hij hielp me eruit. Nu zei hij rond kerst dat hij me dus leuk vond, en eigenlijk meer wou als vrienden. Hij vroeg me op mn verjaardagsfeestje verkering. Ik zei “ja” omdat hij me als geen ander kende, en ik het wel wou proberen, en ik wel gevoelens voor hem had.
Nu is het probleem dat ik niet zoveel meer voor hem voel. Ik vind hem nog steeds leuk, maar niet verliefd… Ik heb voor de jongen waardoor ik in een dip zat nog steeds gevoelens, echte verliefdheid. Maar ik durf dat mijn huidige vriend niet te zeggen.
Mijn vriend word snel misselijk van spanning en is nogal zorgelijk. Zodra hij denkt dat er iets is word hij misselijk en dergelijke. Hij kan ook niet goed met meiden omgaan, van de zenuwen moet hij overgeven. Ik ben de eerste met wie hij het zolang heeft volgehouden en hij is echt heel erg verliefd op mij. Maar ik durf het ook niet uit te maken omdat ik (beetje stom gezegd) bang ben dat hij gewoon in een depressie raakt. Hij was vanmiddag bij me, en ik heb gezegd dat ik niet zeker wist of het zo door kon gaan (hij werd weer helemaal zorgelijk en dergelijke, en daar erger ik me soms echt aan, soms maakt hij zich zorgen terwijl er gewoon niets aan de hand is :s) hij moest huilen (en dat doet hij haast nooit…) en zei dat hij me echt niet kwijt wou. Dat ik de ware voor hem was.
Ik weet nu niet wat ik moet doen, het gewoon uitmaken? Even afwachten? Ik kan het niet aan het lijntje houden. Maar ik weet écht niet hoe ik hem dit moet vertellen. Ik ben echt bang dat hij instort… Ik wil gewoon weer terug naar de tijd dat we beste vrienden waren, toen was er niets aan de hand. We hebben nu vaak ruzies om niets, en dat is niet goed voor hem en ook niet voor mij. Ik trek het echt niet veel langer…
Oke warrig verhaal, maar heeft iemand advies? Ik weet het echt niet meer…