Help: mis mijn vrijheid en ben het gevoel kwijt

Liefde & Boys
#1

Lieve meiden,

Ik heb al sinds mijn 15e een vriend met wie ik nou 2,5 jaar een relatie heb. Ik ben op het moment 18 en ik sta op het punt om naar de universiteit te gaan in een nieuwe stad.

Ik heb in het verleden al meerdere keren getwijfeld over onze relatie. Bij het uitgaan vind ik het altijd heerlijk om met andere jongens te flirten. Omdat ik vriend heb ben ik natuurlijk nooit verder gegaan dan dat, maar ik vroeg me wel altijd af hoe dat zou zijn. Heb nog nooit een andere jongen dan mijn vriend gehad (ook niet met zoenen). Soms heb ik op het punt gestaan om het uit te maken, puur omdat ik meer wil proeven van het leven. Als ik hem dan echter weer zag, voelde ik me weer heerlijk verliefd op hem en hoefde ik geen ander.

Nu heb ik laatst mijn intro gehad, en ik ga binnenkort op kamers. Met de introweek heb ik heel erg veel leuke nieuwe mensen leren kennen en ik verlangde weer heel erg naar gewoon lekker vrijgezel zijn. Ik heb mijn vriend echt geen seconde gemist. Ik ging er vanuit dat dit, zoals altijd, tijdelijk was. Nu kwam ik laatst weer bij mijn vriend voor het eerst in drie weken (ik ging eerst twee weken op vakantie en had direct daarna intro, vandaar dat ik hem zolang niet had gezien) en ik voelde… niks. Gewoon niks. Niet de behoefte om hem te zoenen. Voelde zo raar… van de een op de andere dag lijken de kriebels gewoon weg te zijn. Ik moest iedere handeling faken. Ik voel me zo verschrikkelijk schuldig hierover.

Ik zie hem morgen weer, en ik weet niet hoe ik dit moet aankaarten. Want ik wil het wel aankaarten. Ik kan hier niet mee rondlopen. Maar wat moet ik in godsnaam zeggen?

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik met dit verhaal wil… lotgenoten? Advies? Tips? Ben nogal in de knoop met mezelf.

Liefs,

#2

Iemand? Sorry dat ik m nu al up maar ik zit hier echt al de hele dag over te piekeren…

#3

Wat een lastige situatie!

Ik denk dat je het hem kan uitleggen op de manier waarop je het hier hebt omschreven, vriendelijk en met veel respect richting hem.
Ik heb nog nooit in zo’n situatie gezeten, maar ik denk dat het belangrijk is dat je weet wat je wil, voordat je het hem vertelt. Wil je wel of niet met hem verder? Als je met hem verder wil, hoe kunnen jullie dit dan het beste aanpakken? Op deze manier geef je hem de minste zorgen.

Succes in ieder geval! :sob::muscle:

#4

Heel erg bedankt voor je reactie! Ik denk idd dat het verstandig is als ik voor mezelf eerst duidelijk heb of ik door met hem wil of niet. Want dat weet ik nu simpelweg niet, omdat al mijn gevoelens door elkaar heen lopen. 2,5 jaar is niet niks… Ik ga de komende tijd mijn gevoelens eens heeeel goed op een rijtje zetten.

#5

Ik had zo’n beetje hetzelfde. Je moet het erover hebben met hem! Praat erover en misschien dat jullie er samen wat aankunnen doen, maar misschien is het ook wel gewoon goed zo. Zoals je zegt wil je gewoon je vrijheid terug en aangezien je ook naar een nieuwe omgeving gaat is het heel logisch. En zoals je al zegt, dat je je gevoel gewoon soort van kwijt bent, dan zou ik het toch echt uitmaken. Het zou anders ook niet eerlijk zijn tegenover hem, maar ook niet tegenover je zelf.

Succes & sterkte!

#6

Vind het fijn om te lezen dat ik hier niet de enige in ben, dankjewel! Ja ik weet niet of ik het nu al moet zeggen, want ik weet zelf niet wat ik wil. Door het te zeggen breng ik hem alleen maar onzekerheid. Hij kan er verder zelf niks aan doen, want het probleem ligt bij mij. Hij kan er niks aan doen om het op te lossen, want dat zou betekenen dat we een open relatie moeten krijgen, en dat vind ik niet eerlijk tegenover hem.

Mag ik trouwens vragen of je nog samen bent met de jongen waar je hetzelfde probleem mee had?

#7

Ja wat nou praten met die jongen? Als ze dit op een rijtje gaat zetten dan maakt ze die arme jongen verdrietig(wat terecht is) wat hij niet verdient.

Per direct uitmaken. Die jongen verdient zo veel beter. Hoe zou jij je voelen als hij zo over jou zou voelen en denken en de drang had om met andere meisjes te gaan flirten? Ik heb medelijden met hem.

#8

@Sparklezz1, waar is die aanval voor nodig?

Goed dat je het bij hem aan wilt kaarten! Omdat je schrijft dat je gevoelens voor hem zo goed als weg zijn, zou ik het overwegen om je relatie misschien toch te beëindigen. Tweeënhalf jaar is natuurlijk niet niets, maar als je deze relatie voortzet alleen maar omdat het zo’n lange tijd is, maar het gevoel weg is, dan schiet je daar uiteindelijk ook niets mee op.

Het is niet gek dat je ook eens de vrijheid wilt voelen zoals jou vriendinnen die kunnen ervaren, dat je ook eens wilt proberen hoe het is om lekker los te gaan tijdens het uitgaan, dat kan ik volledig begrijpen. Ik denk daarom dat het het beste is om dit in vrede met je vriend af te gaan sluiten, hoe lastig dit ook zal zijn.

Succes en sterkte hiermee.

#9

Uitmaken.

Jij wordt ouder, je verandert, je gevoelens veranderen. Het is niet eerlijk tegenover je vriend.

#10

ik heb het zelfde gehad een paar jaar geleden, over dat de je m niet meer mist en t’is wel leuk om bij hem te zijn maar de gevoelens zijn er niet meer. Het beste is het gewoon te zeggen en om de knoop door te hakken. Twijfels zijn niet goed en zodra je de gevoelens van andere in je handen hebt liggen kan je beter stoppen. Het is het op het moment moeilijk om de stap te nemen maar denk verder, als je maar blijf fake en fake maak je jezelf kapot maar hem nog meer. Uiteindelijk zal het een opluchting zijn. Een tip hoe moeilijk het ook is vertel hem het hele verhaal begin over je gevoelens dat die langsaam aan verdwenen zijn en dat je hem niet meer mist. Iedereen heeft een punt waarbij ze weer vrij willen zijn en effe kunnen doen en laten wat ze willen.

wat mij altijd gezegd is is geen hand vol maar een land vol, als julie voor elkaar bestemd zijn komen julie weer bij elkaar maar denk zo julie zijn al 2,5 jaar bij elkaar het gevoel van samen zijn kan de overhand gaan nemen ipv de gevoelens voor hem.

Mijn advies hoe moeilijk het is om die knoop door te hakken, hak hem door je bent 18 je zit zo vast getrouwd en aan je vaste baan terwijl je meschien je kinderen op school hebt zitten. De tijd vliegt, ben jong, ben vrij, en is het zover kom je wel weer een nieuw iemand tegen.

#11
#12

Ik zou het hem gewoon vertellen, precies zoals je het hier hebt gezegd. Dat je meer van het leven wilt proeven, en dat je niets meer voor hem voelt. Het is misschien even vervelend, maar dat is tijdelijk. Ik denk dat je beter af bent zonder een relatie op dit moment, en ik vind het ook sneu als je bepaalde dingen faked in zijn bijzijn. Ik sluit me hier toch een beetje aan bij @Sparklezz1 en vind het zielig voor die jongen, hij denkt waarschijnlijk nog dat je dol op hem bent en is zich nergens wat van bewust. Hoe zou jij het vinden als jouw vriendje zijn gevoelens bij jou zou faken? :’)

#13
#14

Ik zit precies in dezelfde situatie als waar jij in zit. Ik kan je dus geen advies geven want ook ik heb geen idee wat ik nou moet doen maar ik kan je wel het gevoel geven dat je niet de enige bent. Ik ga volgende week ook beginnen met een nieuwe studie en ik heb zin om het leven te proeven. Mijn vriend is mijn beste maatje maar ik kan hem helaas niet meer geven wat hij mij geeft. Ik denk ook steeds meer dat het niet eerlijk is tegenover hem. Ik vind het zo moeilijk, want als ik bij hem ben geniet ik van zijn aanwezigheid. Maar als ik niet bij hem ben zie ik dat ik ook zonder hem kan…

#15

Ik had ook opeens geen gevoelens meer voor m’n vriend. Van de ene dag op de andere. Zoenen voelde echt niet goed, laat staan knuffelen of blijven slapen. Het is nu 2 dagen uit en ik heb het er erg moeilijk mee. We waren 2 jaar samen en het is echt moeilijk. Maar nu heb ik het gevoel dat ik mijn best maatje kwijt ben.

Ik denk dat we altijd meer beste vrienden waren dan echt een koppel. Maar… Toch denk ik dan dat ik een verkeerde keuze gemaakt heb. Het is misschien maar beter zo :frowning_face:

#16

Ik denk dat het wel goed is om er met hem over te praten. Misschien zegt hij wel dat zijn gevoelens voor jou ook weg zijn; in dat geval zouden jullie gewoon vrienden kunnen blijven.
Je kunt het ook tijdelijk uitmaken, voor een paar maanden, om te zien of je blij zal zijn met je vrijheid of dat je hem vraag weer terug wil. Maarja, zoiets kun je zelf niet beslissen, daar moet hij het ook mee eens zijn.
Dus praat met hem en vraag wat hij ervan vindt. Heel veel succes en het komt wel goed! :kissing:

#17

Zoiets is altijd een sprong in het diepe. Mijn advies is om er eerst met hem over te praten en er eventueel aan te werken; als dat je gevoel niet vermindert, dan weet je tenminste dat je er alles aan gedaan hebt om de relatie een kans te geven…
Zelf weet ik ook dat eens je het in je hoofd krijgt om eens lekker single te zijn en “van je jonge jaren te genieten”, je gedachten niet snel veranderen. Je moet er wel rekening houden dat er na zo’n breuk vaak een periode van euforie volgt. Je vindt single zijn geweldig, je gaat uit, ontmoet jongens,…Die periode gaat echter voorbij en dan kunnen er twee dingen gebeuren: je vindt dat je nog altijd de juiste keuze hebt gemaakt of je beseft dat hij leuker is dan het single leven en je voelt je miserabel. Dààrom moet je 't nooit impulsief uitmaken bij twijfels.

#18

Zelfde gehad… Sinds we zijn gaan studeren, zijn we zoveel gaan verschillen. Verschillende verenigingen en dus verschillende mensen om ons heen… Ik ben nog een tijd bij hem gebleven, gewoon omdat dit een veilige keuze was. Ik voelde niks meer voor hem, het voelde meer alsof hij gewoon een hele goede vriend van me was en ik hield nog enorm van hem. Ik hoopte ooit het gevoel van liefde weer terug te krijgen, maar toen ik merkte dat ik steeds minder zin had om met hem af te spreken en me ook steeds meer aangetrokken begon te voelen tot andere jongens heb ik er na 4 jaar relatie een punt achter gezet. Uiteraard had ik natuurlijk eerst al wel een aantal keer aangekaart dat ik twijfelde, en we zouden er aan werken.

Hij was erg verdrietig toen ik het uitmaakte, maar achteraf bleek het voor hem ook over te zijn geweest. We zijn blijkbaar alleen nog maar zolang bij elkaar gebleven omdat we gewoon zo aan elkaar gewend waren. Sinds ik het heb uitgemaakt voelt het echt als een enoorme opluchting. Ik heb nog niet veel tranen moeten laten. Wel mis ik, eerlijk is eerlijk, mijn maatje. Ik appte hem over alles (hoewel dat op het laatst ook echt minder werd), en ik kon altijd naar hem toe als er iets was. Maargoed, we gaan binnenkort samen weer eens wat drinken om gewoon nog eens te praten omdat we elkaar na de break up alleen nog maar via de app even hebben gesproken.

Maar oke, dit is mijn verhaal. Voor jou kan het dus heel anders uitpakken en is het gewoon even een dipje. Ik zou het in elk geval wel aan hem vertellen!

#19

Ik herken me hier ook een beetje in! Ik heb ook pas intro gehad, en het idee dat single de intro ingaan toch wel een stukje leuker zou zijn kwam bij mij ook vaak bij me op. Ik heb mijn vriend toen ook helemaal niet gemist, en de ontmoeting na de intro een beetje uitgesteld.
Hoewel ik het eerst wel even wennen vond dat ik hem weer zag, moest ik zeggen dat ik er later ook heel erg blij mee was, en meteen weer wist waarom ik hem eigenlijk zo leuk vond.

Anyways, 2,5 jaar is een hele tijd. Jullie groeien op, en het is natuurlijk logisch dat jullie op een gegeven moment andere gedachtes, interesses etc. krijgen. Maar toch… het is ook een hele lange tijd en ik zou zoiets niet meteen willen opgeven. Persoonlijk zou ik er met hem over praten, hem uitleggen dat de gevoelens minder zijn geworden. Misschien is er samen een manier om de passie weer terug te brengen? Mocht dit niet het geval zijn kan je het altijd nog uitmaken, maar ik vind persoonlijk dat alles en iedereen een tweede kans verdient.

Heel veel succes in ieder geval!

#20

Ik zou het uitmaken, je twijfelt over je relatie al een hele tijd en dat zegt meer dan genoeg. Ik vind het best normaal dat je dit afvraagt hoe het zou zijn met andere jongens, maar vind niet dat je met andere jongens moet gaan flirten gewoon omdat je nieuwsgierig hiernaar bent. Dat vind ik oneerlijk tegenover je vriend.