HELP: mijn vader gaat vreemd, wat moet ik doen?

Hey,

Aan de titel te zien weten jullie al beetje waar ik heen wil met mijn verhaal. Ik denk, of weet bijna zeker dat mijn vader vreemdgaat. Een paar jaar terug moest ik helpen met een formulier invullen voor een nieuwe werknemer die hij in dienst nam. Wat mij opviel was dat haar naam (andersom geschreven) een contact in mijn vaders telefoon was die hem soms belde of berichtje stuurde, ja ik weet het echt heel ver gezocht van mij… Tijdje later zag ik een brief bij ons thuis onder stel papieren, met haar voorletter en achternaam… ik ben haar toen gaan opzoeken op internet en vond een Badoo account. Toen moest ik weer denken aan dat ik mijn vader op die site zag en me toen al afvroeg wat hij op zo’n site moest doen. Ook zag ik mijn vader als ik zachtjes naar boven gingen lopen op een of andere site genaamd Kinky nog wat of zo, ik had die site bezocht en he tis basically the place om een Hoer te vinden na jouw smaak… Naja m’n vermoedens werden groter en op een dag liet mijn pa zijn computer onbeheerd achter (normaal sluit hij altijd alles meteen af) en toen ben ik gaan zoeken op de naam van die mevrouw. Ik zag een hele brief dedicated to her, en na diep zoeken in mappen kwam ik ook uit op naaktfoto’s van haar (gemaakt via de telefoon) en een seksfilmpje waarbij ik duidelijk mijn vaders hand zag en zijn stem hoorde. Ik was er kapot van ik had me zowat dood gejankt. Dit had me echt kapot gemaakt van binnen. Na tijdje heb ik het m’n beste vriendin en vriend verteld, maar meer durfde ik niet te zeggen. Ik denk 2 maandjes later, confronteerde ik mijn vader… Hij zat alleen op de bank en ik stond voor hem en begon spontaan te janken, hij bleef maar vragen wat er was en hij keek echt in shock en zei dat hij mijn moeder ging wakker maken als ik niet ging zeggen wat er was. (Ik dacht even bij mezelf ik hoop niet dat je denkt dat ik pregnant ben ofzo) toen zei ik alles waar ik achter was gekomen en wat ik heb gezien, en hij bleef maar zeggen natuurlijk niet, maar ik zag aan zijn hoofd en hoorde aan z’n stem dat hij loog en ik zei ook ik geloof je toch niet, hij zei dat die vrouw in zijn contacten een klant was en dat hij die videos en foto’s ging verwijderen…

Nou dit is nu ongeveer 2 jaar geleden gebeurd… 2 weken terug liet mijn vader iets via google (op z;n telefoon) aan mij en m’n neef zien. En door de eerste letter die hij typte, zag je eerder gezochte onderwerpen. Er stond ‘kinky (…) en kinky (…)’ (de namen kon ik niet goed lezen), nou ik wist toen genoeg ik liep meteen weg zonder dat hij het door had en dacht zou m’n neef dit hebben gezien (van mijn ma’s kant)… En nu net een uur geleden was mijn pa in gesprek met een vriend , dus mijn pa had niet door dat ze op de gang was en hij zei heel zacht ‘Ja ze kwam tegen me aanliggen en zei dat ik niet weg mocht’, m’n ma was echt boos. Je hoorde aan zijn antwoorden dat hij niet wist wat hij moest zeggen en hij zei allemaal rare dingen die niet konden kloppen. Hij is zelf z’n vriend gaan bellen om hem het te laten uitleggen, maar ik bedoel maar: Wij zouden ook onze vrienden hun back hebben toch?? Ik weet dat mijn vader liegt omdat ik weet wat voor dingen hij heeft gedaan/doet. Hij is bijna elke avond weg…

Sorry ik weet dat dit heel veel tekst is, maar ik moest even alles kwijt…

Wat zou ik hiermee moeten doen? Zou ik het m’n tante misschien moeten vertellen (zijn zus), of m’n ma toch maar?

xx me

Het is niet aan jou om dit aan je moeder te vertellen hoe moeilijk dit ook is. Ik vind het ook totaal niet kunnen dat je op zijn computer door zijn geschiedenis en bestanden bent gaan kijken. Privacy is privacy.

Probeer er nog eens met je vader over te praten of zoek een begeleider op school waar je mee kunt praten maar dit is niet aan jou om het tegen je moeder of familie te vertellen.

Normaal ben ik een type van ‘bemoei je met je eigen zaken’, maar aangezien dit dus waarschijnlijk al 2 jaar duurt en jij gewoon echt duidelijk bewijs hebt (hier valt gewoon niet aan te twijfelen), vind ik dat je het je moeder moet vertellen… Jij loopt hier al veel te lang mee rond, je hebt hem een kans gegeven ermee op te houden maar hij greep die kans niet. Ik vind het goed dat je eerst met je vader hebt gepraat, en hij zou dit als kans moeten zien het beter te doen. Dit ziet hij overduidelijk niet zo, en ik vind niet dat jij hier nog langer mee rond moet lopen. Het belemmert jou, en hij houdt er overduidelijk niet mee op.

Ik heb dit zelf ook eens ontdekt bij mijn vader. Natuurlijk mag je niet in zijn spullen zitten, maar ook hij gaf een (terechte) reden tot wantrouwen. Het verschil is alleen dat hij ook moest huilen toen ik hem confronteerde en er echt spijt van had. Meteen daarna heeft hij het met die vrouw uitgemaakt (en mij laten zien), en ik zag de relatie daarna tussen mijn ouders opbloeien. Hij deed weer zijn best, en dit merkte mijn moeder. Ik heb het haar dus ook nooit verteld, want ik vond dat de schrik er bij hem goed in zat en hij echt berouw en verbetering heeft getoond. Jouw vader echter niet, en ik vind dat jij het je moeder nu echt wel ‘mag’ vertellen. Je hebt hem een kans gegeven.

Als mijn vriend/toekomstige man mij zou bedriegen en mensen wisten dit, zou ik het ook graag willen weten. Het is pijnlijk om bedrogen te worden, maar nog pijnlijker als blijkt dat jij de enige was die het niet doorhad. Ik zou het ook willen weten, dus heb ik ook de ballen andere mensen zoiets te vertellen als het 100% zeker is.

Klopt, maar ik denk dat dit wel een andere soort privacy is. Hij is een getrouwde man die een affaire heeft met een andere vrouw, ik denk dat hij om die reden niet zo veel rechten meer heeft over wat zijn dochter wel en niet verteld tegen zijn vrouw.
Persoonlijk zou ik dit wel tegen mijn moeder vertellen, niet met de deur in huis vallen, maar het een beetje doen zo van ‘het is me opgevallen dat pap de laatste tijd veel brieven krijgt van een vrouw, en dat het een werknemer van hem is, weet jij hier meer van?’

Dit lijkt mij ook niet een privacy inbreuk hoor, moet ie het maar beter verbergen als dat is wat ie wil

Mee eens.

Ik vind het heel stoer en goed van je dat je jouw vader hierop hebt aangesproken! Misschien moet je dat nog een keer doen en dan niet zeggen dat je in zn zoekgesch hebt gekeken, maar wel dat je het gesprek tussen hem en zijn vriend hebt gehoord.
Vertel dan hoe moeilijk jij dit vindt (hoe hij ook reageert) en dat je niet weet wat je hier mee moet doen, maar dat je écht wil dat je moeder dit weet. Want zo samenleven in een gezin das niet te doen, zeker niet nu jij dit weet.
Misschien ziet je vader in dat het heel naar voor jou is en komt zelf met een antwoord of oplossing.

Veel succes en sterkte <3

Ik heb geen wachtwoord op mijn mobiel en laptop maar dit betekent niet dat zomaar iedereen naar mijn foto’s en berichten mag kijken.

Heel erg bedankt! <3 Mijn vader weet dat mijn moeder het gesprek heeft gehoord daar hebben ze ook ruzie over gehad, en ik werd er toen bij betrokken(dus hij had wel door dat ik begreep waar het over ging) , omdat mijn mening werd gevraagd door hem en ik zei ook duidelijk: Pap, wat jij nu zegt maakt geen sense, want je praat echt alleen maar onzin. En hij bleef maar erop staan dat het allemaal een vergissing was…

jaa en daarom vind ik het ook niet echt schending van zijn ‘privacyprivacy’…, want ik vind persoonlijk dat ik alle redenen er voor had om voor bevestiging te zoeken dat wat ik dacht wellicht waar kon zijn

Ik zou haast niet weten hoe ik dan zou moeten beginnen bij hem. Van dat begeleider zoeken weet ik het ook niet zo goed, want zit net in m’n eerste jaar op het HBO en het werkt natuurlijk anders(denk ik dan…?) dan de middelbare school, want die hadden altijd maatschappelijke werkers rondlopen.

Ik zit in België op school dus ik heb geen idee of jullie nog begeleiders hebben maar lijkt mij van wel?
Ik zou gewoon nog eens rustig met je vader gaan samenzitten en beginnen over het feit dat je de laatste tijd steeds meer merkt dat hij afwezig is. Misschien vragen of er iets anders aan de hand is? Vertel hem dat je sinds kort weer een verkeerd gevoel krijgt bij alles. Hij kan dan toegeven of ontkennen of misschien is er wel totaal iets anders aan de hand, het is immers al 2 jaar geleden.
Dit is iets tussen jouw ouders dus ik vind -zoals ik eerder al zei- dat je je hier niet in moet gaan mengen.

Sorry hoor. Maar ik zou het echt zeggen je hebt nu veel bewijs en je moeder verdient de waarheid. Toen je twee jaar geleden je vader confronteerde heeft hij blijkbaar zijn les niet geleerd.

Nee natuurlijk niet. Maar als jij alle vermoedens hebt om te denken dat je bedrogen wordt, vind ik het wel een logische stap. Misschien niet netjes, maar het staat niet in verhouding met wat haar vader doet. Komt bij dat haar vader zelf niet voorzichtig genoeg is geweest, anders had ze die vermoedens nooit hoeven hebben.

Net zoiets wanneer ouders het gevoel hebben dat hun kind zich in verkeerde kringen bevind of depressief/suïcidaal is. Dan vind ik het ook volledig gerechtvaardigd om in een laptop te kijken.

TS: Vertel het je moeder. Ik vind ‘het zijn jouw zaken niet’ echt het slechtste argument, het is jouw vader die jouw moeder bedriegt, dus dat gaat jou wel zeker aan. Jij loopt hier mee rond en hebt er last van. Vanaf het moment dat jouw vader onvoorzichtig was, is het ook jouw zaak geworden.