ik ben een meisje van 12 wordt bijna 13.
en ik ben best, nogal verlegen…
altijd denk ik, volgend jaar wordt ik niet meer verlegen.
Maar het lukt me alsnog niet! 
ik haat mezelf gewoon.
ik ben ook niet slim. Ik wil mooi zijn en alles.
Endan denk ik waarom leef ik nogsteeds.
maarja, hoe moet ik dit nou allemaal bereiken?
Meis, maak je niet druk.
Maak lol, spreek mensen aan en laat zien dat je openstaat voor anderen.
Niet slim, niet mooi etc. dat is natuurlijk niet echt relevant…
Iedereen is mooi op zijn eigen manier, doe aub niet zo negatief!
ik wil ook normaal zijn, ik bedoel ik wil niet meer verlegen zijn daar wil ik vanaf komen…
dat verlegen word steeds minder, je leert het wel in je leven om minder verlegen te zijn ik was het vroeger ook heel erg en nu gewoon stukken minder en dat heb ik gewoon geleerd van de dingen die je in het leven doet, dus gewoon leuke dingen blijven doen en dan komt het gewoon goed.
Maar verlegen zijn is iets anders dan jezelf haten, jezelf niet slim vinden, je zelf niet mooi vinden etc.
Ik heb zelf geen ervaring met verlegen zijn. Maar probeer elke week je grens een stukje te verleggen. De eerste week spreek je bv een onbekende aan, de week erna 2 etc. Zo word je misschien wat zekerder?
ik was ook nogal verlegen rond jouw leeftijd. en bij mij werd het vanzelf echt steeds minder. geloof me, het komt wel!
Ga anders professionele hulp zoeken of bijt door deze fase heen.
Je hebt je eigen geluk in handen.
Hm dat had ik vroeger ook. Het heeft vooral te maken met de mensen waar je bij bent. Zowiezo ben ik spontaner bij vrienden dan bij andere mensen, en dat is iedereen wel. Meer mensen uit je klas aanspreken waar je normaal niet zo veel mee omgaat helpt.
ik hoop het.
maar ik wil het in stapjes doen.
ik heb een meisje in mijn klas, zij is totaal niet verlegen zij heeft met iedereen contact en iedereen vind haar aardig. Zelfs de jongens. ik wil dat ook en, in de klas als je verlegen bent dan hoor je er gewoon niet bij dan praten ze meestal niet met je. En eigenlijk naast mijn vriendinnen, en met mijn ouders ben ik totaal niet verlegen. hebben jullie misschien wat tips voor me, die ik in stapjes kan doen?
Ik was ook heel verlegen en onzeker.
Ook was ik al 2 jaar verliefd op 1 jongen.
Ik durfde er niet op af te stappen tot ik hem een keer zag en voegde ik hem op hyves toe.
Toen gingen we op msn praten en vroeg ik (of hij) om eens af te spreken.
Toen dacht ik nog steeds dat ik hem niet zou krijgen gewoon omdat ik zo onzeker was.
Ik nam het initiatief om hem te vragen etc en hij wou!
Dankzij hem kreeg ik meer vertrouwen in mezelf (dit was altijd nog niet veel maar het ging wel vooruit), ik ging later ook steeds meer aan me uiterlijk doen.
Toen ik klaar was met de middelbare ging ik naar een nieuwe school en ook steeds meer presenteren op school, ik kwam nieuwe mensen tegen en leerde ze kennen en er mee praten.
Nu is presenteren vaak een eitje.
Het komt vanzelf wel meid, begin bij je eigen te respecteren en het beste uit je te halen.
Je kan meer dan je denkt ookal heb je dat misschien nog niet door.
Naar mate je ouder wordt leer je jezelf beter kennen.
Ik denk niet dat een onbekende aan spreken zal helpen, vaak als ik dat doe of iemand bij mij denk ik dan uh awkward.
Misschien kan je het wel leren met de weg vragen aan mensen (niet in je eigen stad/dorp natuurlijk)
Over je verlegenheid groei je heen. Ik was ook verlegen, soms nog steeds. Je moet soms dingen doen die je eng vind, dan raak je er over heen. Als je het bijvoorbeeld eng vind om een ijsje te bestellen (dat vond ik altijd eng) dan moet je jezelf gewoon dingen om dat te doen. In jouw geval kun je jezelf eens dwingen met iemand anders dan je vriendinnen te praten. Echt niemand zal dat raar vinden hoor.
En je moet jezelf niet haten hierom, dat is echt helemaal niet nodig. Hou van jezelf, dat maakt het leven zo veel mooier.
bedankt voor jullie hulp.
iedereen zegt, dat ik onzeker ben overmezelf enzo.
en ik moet meer zelfvertrouwen krijgen.
en ik wil ook aan mn uiterlijk werken is het normaal als een meisje van 12 (bijna 13) makeup draagt? zoja, hebben jullie dan een paar leuke tips hoe ik me kan opmaken?
ik zou het fijn vinden 
Ik was verlegen maar zit nu in de eerste met de leukste klass ooit en het is minder geworden omdat ik me zekerder voel in mn klas<3
Ik weet hoe je je voelt!
Ikzelf heb precies hetzelfde, en het is zo erg geworden dat ik ook niet meer in mn eentje de straat op durf omdat ik mezelf te lelijk vind!
Ik heb nu al 2 jaar bij een psycholoog gelopen, maar dat hielp niks…
Mensen denken dat ik gek ben of niet spoor als ik dit vertel, maar ik ben gewoon een normale tiener!
Alleen ik kijk gewoon anders tegen mezelf dan dat anderen dat doen!
Meis, maak je echt niet te druk… Je vind jezelf waarschijnlijk lelijk, en je vind je leven waarschijnlijk niks waard… maar denk dan maar aan de familie die je hebt, je vader, moeder enz.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik een paar maanden geleden geprobeerd heb om mijn pols door te snijden, en daar schok ik zo erg van!
Je moet gewoon positief proberen te denken!
Denk aan het eind van de dag aan alle positieve dingen die gebeurd zijn op de dag, denk aan je positieve eigenschappen en aan dingen die je mooi vind aan jezelf!
Ik was ook super verlegen rond mn 12e/13e. Echt, ik durfde niets en ik trok met ontzettend veel aan van hoe anderen me aankeken of wat ze van me vonden. Nou heb ik dat laatste nog steeds wel een beetje, maar niemand die nu nog over mij zegt dat ik niks durf… Ik heb in ieder geval gemerkt dat het veeel minder is geworden, maar sorry ik heb niet echt een idee waardoor het komt… Ben nog steeds onzeker enz maargoed. Sorry hier heb je niet zoveel aan maar wilde het toch even zeggen. Ben 15 trouwens 
Dat is wel normaal ja vind ik. Maar niet echt veel ofzo.
Maar als ik jou was zou ik nu niet make-up gaan dragen om je erdoor beter te laten voelen. Natuurlijk, met wat make-up voelen veel mensen zich wat mooier, maar ik denk dat je beter eerst aan je zelfvertrouwen moet werken.
Ik ben ook altijd heel verlegen geweest, maar naarmate de puberteit vordert, gaat het steeds beter! Gewoon eventjes geduld hebben, waarschijnlijk gaat het bij jou ook wel zo!
Iedereen kan wel zeggen, dat het naarmate je ouder wordt het vanzelf minder wordt. Maar dat hoeft echt niet zo te zijn hoor! Tenminste bij mij is het juist erger geworden. Je zult er zelf hard aan moeten werken, misschien kan je ergens een cursus er voor volgen?