ik heb op het moment zoveel problemen.
ik weet niet of ik het moet vertellen aan iemand…
ik had altijd veel vriendinnen, maar de laatste tijd niet meer omdat ik zo stil ben… mensen wilden altijd naast me zitten op school en ik sprak elk weekend af en ging logeren enzo. maar dat is nu niet meer, want ik moet leven met een heleboel geheimen en dat is ontzettend moeilijk… ik probeer vrolijk te doen en te doen of er niks aan de hand is
Dit zijn al mijn problemen;
mijn hersenschudding van 1,5 jaar geleden, ik was door de ruit gevallen en ben bewusteloos geraakt, en ik moest dit geheim voor een week, want mijn ouders waren niet thuis en mijn broers wilden dat ik er niks over zei… ik had scherven in mijn huid en ontzettende hoofdpijn, misselijk en duizelig
Nu heb ik hierdoor nog steeds;
altijd hoofdpijn, elke dag misselijk en duizelijk. Ik heb een hele lage bloeddruk. Altijd Nekpijn en rugpijn. Dit duurt al 1,5 jaar!!
Ook heb ik vaak last van buikpijn. En ik ben ontzettend moe, omdat ik zo slecht slaap.
Thuis gaat het ook slecht;
mijn vader is al mijn hele leven heel agressief, hij scheldt veel op mijn familie, is altijd boos en chagrijnig en hij slaat mij en mijn broers soms zelf in elkaar.
Mijn moeder is depressief, daardoor is ze heel negatief en het is moeilijk om daarmee om te gaan. Blijkbaar is ze dat ook na mijn geboorte geweest en ik vind dat dat mijn schuld is.
Een van mijn broers is depressief, maar met hem gaat het gelukkig al iets beter.
Mijn andere broer is verslaafd aan drugs, ik weet niet of dat nog steeds zo is… maar het was eerst (paar maanden geleden ofzo) zo erg dat mijn moeder naar de afkickkliniek is geweest… maar daar kreeg ze hem natuurlijk niet mee naartoe.
er is ook nog heel erg vaak ruzie thuis, mijn ouders hebben zelf weleens gezegd dat ze willen gaan scheiden.
Ik ben vroeger gepest, door een gemeen meisje dat eigenlijk vriendinnen met me wilden worden… maar ik vond haar heel gemeen. Op een gegeven moment kwam ik voor mezelf op, en toen stopte het wel… maar daardoor ben ik (onder andere) heel onzeker geworden.
een groot deel van mijn vriendinnen lieten me vallen, omdat ik vorig jaar zo stil werd… ik kreeg last van me huid, heel erg acne en ik verfde mijn haar lichter maar het werd oranje. Ik heb mijn haar inmiddels al weer teruggeverfd en mijn huid is stukken beter door roaccutane (sterk acnemiddel)… maar ik heb nog steeds van die rode vlekken. Dit maakt me nog onzekerder.
ik heb nu wel weer wat meer vriendinnen, maar ik ben vaak nog heel stil en verlegen. ik probeer altijd vrolijk te doen maar dat is zo ontzettend lastig…
eerst waren er altijd wel mensen die aan me vroegen om naast mij te zitten en bij groepjes maken dingen met mij te doen op school… maar nu veranderen sommige mensen zelfs van plek en gaan naast iemand anders zitten, omdat ik amper wat zeg. ik zit dit schooljaar ook bij 2 vakken alleen…
ik sta ook nog 17 minpunten op school! ik kan het opzich nog wel ophalen, want ik heb vorig jaar 7 minpunten in 2 weken opgehaald, maar ik weet niet of dat dit jaar gaat lukken met al die problemen erbij…
ik kan het echt wel want ik ben op het gymnasium (ik zit nu in de 4e) altijd gemakkelijk overgegaan en ik had 550 voor de proefcito en cito
ik was altijd een vrolijk meisje en ik ben ook nog steeds best positief, maar het is zo ontzettend lastig! Ik zit helemaal niet lekker in mijn vel, het gaat misschien al ietsje beter… maar niet heel veel
ik wilde het eerst aan mijn decaan vertellen die is heel aardig…
en ik heb ook al een groot deel aan mijn beste vriendin verteld (:
sorry voor het lange verhaal…
maar ik weet het echt niet meer. help me?