–
dit moet je echt voor jezelf beslissen, maar persoonlijk denk ik dat je spijt krijgt als je hem nu laat zitten naar wat ik lees. Bied anders je excuses aan aan zijn ouders en vertel je eigen ouders ook wat goede eigenschappen van hem?
ik zou nog een keertje met hem afspreken ja, of bellen en overleggen hoe het nu verder moet! maar bedenk wel, je hebt (had) een relatie met HEM en niet met zijn ouders, en hij ook niet met jouw ouders. als jij hem nog steeds zo super leuk vind zou ik het er niet bij laten zitten, en proberen te redden wat er te redden valt. successs
Nja, ik vind eigenlijk dat je met jouw/zijn ouders niet zon rekening hoeft te houden. Het gaat erom of jullie nog bij elkaar willen zijn of niet.
Wel kan een goed gesprek echt enorm helpen, eventueel ook met zijn ouders om te laten zien dat je het niet zo rbutaal bedoelde.
Je zegt het zelf eigenlijk al: "ik dacht misschien eerst af en toe wat afspreken, niet te vaak, want dat gaat zo moeilijk met de trein en dat geld enzo, zonder dat onze ouders het weten, en dan als we zeker zijn dat we het dan moeten vertellen aan onze ouders, en ik moet mijn excuses aanbieden en misschien moeten we zowiezo alletwee praten met de ouders van de ander… "
Dat zou ik doen! 
Ik denk gewoon dat het tijd nodig heeft.
Om de beurt met beide ouders om de tafel gaan zitten en het goed doorpraten.
Eventueel bloemen / chocolade / wijntje meenemen. Verzoeningsoffers kunnen nooit kwaad.
Als jullie ouders inzien dat het tussen jullie goed zit en dat jullie er voor willen gaan, dan lijkt mij dat zij ook wel in zien dat wat jullie gelukkig maakt hun ook gelukkig maakt toch? : )