Heee,
Dit wordt waarschijnlijk een best lang verhaal, dus respect als je dit gaat lezen
Nou goed, ik begin bij het begin. Ik ken een jongen, ik noem hem even J. J & ik kwamen in de 1e klas bij elkaar in de klas, tot nu. Ik heb dus 4 jaar bij hem in de klas gezeten. Ik begon in het 3e jaar gevoelens voor hem te krijgen, en die heb ik nu nog steeds. We hadden het altijd heel erg gezellig onder een les (waar mijn vriendinnen nooit bij zaten), dus zaten we altijd een soort van naast elkaar. Het was echt altijd heel erg gezellig, en we hebben echt een klik met elkaar. Toen tot mijn verbazing kreeg ik een appje, dat hij mij al een hele tijd leuk vond. Toen hebben we daar even over gesproken en dat was het. Dus, ik vroeg hem later wat hij dan wou (een relatie of iets dergelijks), omdat er zeg maar niks gebeurde. Hij vond mij een leuk meisje, maar dacht dat het niks zou worden.
J is een jongen, die eigenlijk heel dominant is, als ik het zo kan zeggen. Maar ik merk nu (in dit liefdes-gebeuren) dat hij daar nog heel onervaren in is, en zich een beetje terughoudend gedraagt. Ik ben altijd al wat onderdanig, en durf helemaal niks meer nu omdat ik vroeger seksueel ben misbruikt en aangerand. Er was afgelopen woensdag bijvoorbeeld een schoolfeest, hij zocht wat aandacht bij mij, en ging wat bij ons staan te dansen (ik en nog 2 vriendinnen). Maar ik durf verdorie niks… Ik wil het zo graag maar het lukt gewoon niet.
Op het feest stond hij ook vaak bij andere meisjes (niet veel, gewoon kennissen) om aandacht te ‘zoeken’. Mijn vriendinnen zeiden dat hij overduidelijk dat deed om mij jaloers te maken, (en dat denk ik ook omdat hij zich echt geen houding weet te geven). En natuurlijk omdat ik verder niks deed/durfde.
Wat denken jullie van hem? Zou J mij echt leuk vinden? Ik denk zelf omdat hij zich geen houding weet te geven. Maar dit is echt rot, want ik weet dat zelf namelijk ook niet. Ik heb zelf nergens ervaring mee (zoenen, verdergaan etc) omdat ik eigenlijk gewoon seksueel aangerand en misbruikt ben, ik ga dan lichtjes hyperventileren en wordt helemaal zenuwachtig en bang als iemand alleen al iets probeert bijvoorbeeld met het uitgaan. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Ik vind hem echt heel aardig en lief, (ook al snappen de meeste mensen niet wat ik in hem zie), en daarbij vertrouw ik hem ook soort van volledig, omdat ik hem al zo lang ken. Ik vertrouw echt heel weinig mensen, en dat gaat ook echt heel lang duren. Oftewel, ik wil hem nog niet kwijt. Ik wil het zo graag proberen.
Alvast bedankt!
Liefs, en heel erg bedankt voor het lezen ;$