Hekel aan stage

Lifestyle
#1

Hey,

Ik wil hier even mijn verhaal kwijt, waar ik al een tijdje mee zit. Sinds eind november loop ik stage op een camping bij de receptie. De stage duurt nog tot midden april. Ik vind alles heel leuk om te doen, alleen er is altijd zoveel commentaar. Ik heb altijd het gevoel alsof ik alles fout doe. Toen ik begon met stage lopen, kende ik gewoon helemaal geen Duits. Ik kreeg echt het idee dat ik meteen alles moest kunnen, terwijl ik gewoon nog nooit Duits op school had gehad, en dat heb ik ook gezegd bij het sollicitatiegesprek. Ik ben altijd al om 10 over half 9 aanwezig, maar ik moet vaak nog 10 minuten buiten wachten omdat er niemand is. Voor 9 uur moet ik dan alles hebben opgestart (slome computers) het afwasmachine in- en uitgeruimd hebben en vaak nog het koffiezetapparaat schoon hebben gemaakt. Dit krijg ik echt niet allemaal in 10 minuten gedaan. Er gaan ook zo vaak dingen fout, wat vaak vooral komt omdat ik het heel graag heel goed wil doen of omdat ik zo gestresst ben omdat ik bang ben dat ik het fout doe.
Ik zit hier heel erg mee en wat ik ook doe, het lijkt nooit goed genoeg. Bij ieder gesprek zeggen ze dat ik er meer aan moet werken omdat ze anders ook niet weten of ik mijn stage wel met een voldoende afrond. Ik moet ook met heel veel dingen tegelijk rekening houden en vaak vergeet ik dan iets, wat ik meteen weer te horen krijg. Ook krijg ik vaak van die vervelende klusjes. En ik weet dat dit bij heel veel stages zo is, maar ik zit er heel erg mee. Ik voer alles uit wat ze vragen, ben altijd ruim op tijd en heb me nog nooit ziekgemeld. Ik heb een paar dagen geleden te horen gekregen dat het Duits nu wel wat beter gaat, maar dan heb ik nog het gevoel alsof het nog steeds niet goed genoeg is, terwijl ik die gasten allemaal zelf help. Ze vinden ook dat ik veel te veel vraag en te vaak om een bevestigend antwoord vraag. Dit komt omdat ik echt heel erg onzeker ben en mijn mentor is aan het regelen dat ik binnenkort met iemand op school hierover kan praten.

Zouden jullie misschien weten wat ik nog kan doen? Ik ga echt iedere dag met tegenzin naar stage en als ik dan een dagje vrij ben, maak ik me de hele dag druk omdat ik zo bang ben dat ik mijn stage ook gewoon niet haal. Dit is ook pas mijn eerste stage, dus alles is ook nog echt nieuw voor mij.

#2

Hahaha, je bent mij van een jaar geleden.

Ik had ook een verschrikkelijke hekel aan mijn stage waar ik alleen maar rotklusjes kreeg. Hbo Communicatie bestond daar uit continu posters oprollen, boodschappen doen in de zeikregen (15 minuten langer lopen ipv 1 minuut naar de Lidl, want “het brood van de AH is lekkerder”) en alleen maar telefoontjes aannemen of publiciteitsmateriaal bestellen. Ze waren allemaal heel erg op elkaar gericht en gaven me het gevoel dat ik er nooit bij hoorde. Ook het gevoel dat je bevestigend antwoord wil krijgen, ken ik. Soms liet ik photoshop ‘creaties’ zien (ik moest veel photoshoppen, dat ligt mij niet maar ik deed het wel aardig) en soms vielen ze dan zo enorm uit van: “IK weet niet wat JIJ aan het doen bent, maar dit is echt…”. Of gingen ze de stagiaire voor mij helemaal ophemelen en bijv. bij het aannemen van de nieuwe stagiaire gingen ze benadrukken dat “zij alles heeft wat ze nodig hebben”. Op de dag van mijn afscheid waren slechts 5 mensen bereid hun werk eventjes neer te leggen om de traktatie die ik had meegenomen te eten, de rest bleef doorwerken want “ze hadden het zo druk”. Kortom, ik kan een boek schrijven met mijn ervaringen, maar dit is al aardig wat, hehe.

Mijn tips? Veel praten met je docent van school erover, eventueel een gezamenlijk gesprek organiseren met je stagebegeleider en niet alles slikken als zoete koek. Ik voelde mij ook onder druk gezet en bleef vrolijk en beleefd, maar ik had er echt wat van mogen zeggen.

Je bent tenslotte maar een stagiaire, je bent er JUIST om te leren. Gebruik dat ook als tegenargument dat áls ze verwachten dat je beter bent, dat ze dan óf iemand moesten hebben die al goed erin is óf dat zij een inschattingsfout hebben gemaakt en er maar mee om moeten gaan.

#3

Ik weet dus wat je toen hebt meegemaakt… Het is vaak dat ik vervelende klusjes krijg, maar dan ondertussen als de telefoon gaat, die óók nog moet oppakken. En als ze me dan ook nog allerlei klusjes geven, dan krijg ik dat gewoon allemaal niet optijd af omdat die telefoon er nog de hele tijd tussendoor komt. Ik moet gewoon echt alles tegelijk doen, de vaste medewerker waar ik dan mee moet werken (soms verschillend) pakt nooit de telefoon op en beantwoord ook geen mailtjes.
Mijn stagebegeleider/mentor is 2 dagen geleden geweest en heeft ook met mijn stagebegeleider van stage gesproken. Ze nam het gelukkig wel een beetje voor me op, maar ik heb niet het gevoel alsof het heel veel heeft geholpen. Want zodra mijn mentor weg was, was het eigenlijk gewoon hetzelfde…
En ik krijg ook gewoon vaak het idee dat ze denken dat ik het niet probeer. Maar ik lig er gewoon zelfs wakker van omdat ik zo onzeker ben en het zo erg vind dat hun vinden dat ik het niet goed doe. Als ik bijv. nadenk over wat ik deze zomer ga doen, dan denk ik zelfs; maar eerst nog bijna 2 maanden stage…
En omdat ik ook zo onzeker ben, durf ik er gewoon niks van te zeggen, omdat ik weet dat ze er toch tegenin zullen gaan. En bij de gesprekken zijn de stagebegeleider van stage en een werknemer. Dus het is eigenlijk 2 tegen 1.

#4

Ik begrijp het gevoel! Een gesprek met je stagebegeleider (school) kan wonderen doen! Op school zullen ze je vast wél begrijpen. Als stagiaire heb je inderdaad nog veel te leren en dat zouden ze daar ook moeten begrijpen. Waarschijnlijk hebben ze er niet bij nagedacht dat ze tijd en moeite in jou moeten steken.
Wat je ons nu hebt verteld, moet je ook met de school communiceren. Dan zullen we eens zien wie er straks op het matje wordt geroepen. Ik bevond mij in precies dezelfde situatie. Té hoge verwachtingen, waar ik onmogelijk aan kon voldoen. En dan toch maar mijn mond houden… want ja. Anders is de kans groot dat je er dan sowieso zonder pardon uit wordt geknikkerd. Maar tegen iemand van school mag je eerlijk zijn!

#5

Ik heb er pas ook goed over gepraat met mijn mentor. We hebben afgesproken dat ze me nu wekelijks belt en dat ze zelf ook iedere week contact heeft met mijn begeleider op stage. Ze hebben zelf al veel stagiaires opgeleid, dus ze zouden toch moeten begrijpen dat niet iedereen op hetzelfde niveau ligt. Ik ben altijd wel een beetje onzeker geweest, maar doordat ik zo vaak het gevoel krijg dat ik alles fout doe, word ik nog veel onzekerder. En ik vind het ook heel moeilijk om te zeggen als ik iets bijvoorbeeld niet snap of dat ik vind dat ze te veel van me vragen. Als collega’s kunnen ze soms (niet allemaal) ‘rotte’ opmerkingen maken, maar even later bijvoorbeeld wel ineens weer heel aardig doen als het over iets anders gaat. Dus omdat ze verder wel aardig zijn, vind ik het ook zo lastig.

#6

Misschien begrijpen ze onvoldoende hoe jij het ervaart. Misschien moet je een gesprek aankaarten dat je al onzeker bent en dat je het gevoel krijgt dat je niks goed doet waardoor je prestaties beïnvloed worden. Maar liever nu aangeven dan aan het einde van de rit, ze zullen het heus begrijpen!

#7

Nog bedankt voor de reacties!
Ik merk aan mezelf dat ik soms echt heel zenuwachtig word, al zijn het maar hele kleine dingen. Het ligt ook vooral aan degene waarmee ik moet werken, want er is 1 iemand waarmee ik liever niet werk, omdat ik bij haar het gevoel heb dat het nooit goed genoeg is. Helaas moet ik best vaak met haar werken en zij is ook degene die me beoordeeld… Ze weten dat ik heel erg onzeker ben en ik zeg ook dat ik het graag wil veranderen, maar het lijkt gewoon niet goed genoeg. Over de dingen waar wel vooruitgang in zit, praten ze bijna niet, alleen maar over de dingen die nog steeds slecht gaan.

#8

M’n nichtje had dit ook. Ze deed zo haar best, maar toch kreeg ze elke keer negatieve commentaar en nooit een goed woordje, waardoor ze zo ontmoedigd en onzeker werd. Als je stage je demotiveert, dan moet je zo snel mogelijk je begeleider inschakelen, die dan een gesprek gaat voeren met de persoon die jou beoordeelt.

#9

@Bettiepage, ja dit heb ik dus ook precies… Het maakt me echt zo onzeker! Af en toe heb ik het gevoel dat het even goed gaat, maar binnen een half uur hebben ze weer commentaar en lijkt het weer helemaal in te storten. Ik heb al een gesprek gehad met mijn begeleider van stage en school, maar dit heeft niet veel geholpen. Vandaag ging het weer helemaal verkeerd en ik voel me zo slecht. Toen ik naar huis ging zat ik gewoon echt met een brok in m’n keel en traanogen op de fiets, omdat ik me zo slecht voel. Het beïnvloedt ook gewoon alles, ik kan er 's nachts niet van slapen en ik denk er telkens aan. Ik probeer het telkens zó goed, maar het lukt gewoon niet. Ik krijg nooit te horen als ik iets goed doe en twijfel nu echt over alles. Het gaat zelfs zo ver dat ik me gewoon sinds ik stage loop, echt ongelukkig voel.

#10

Ik heb ook een rot stageplek.

Ik toon initiatief, vraag altijd of ik iets kan doen en vervolgens is het antwoord ‘Nee, er is op dit moment niets om te doen’’ en dan zit ik letterlijk te zitten en voor me uit te staren, weken lang, waarna ik vervolgens een beoordelingsgesprek heb en te horen krijg dat ik geen flikker doe en geen initiatief toon.
Heb dit aangegeven bij m’n mentor en ik wil zo snel mogelijk een nieuwe stageplek, want dit houd ik niet nog een anderhalf jaar vol.
Daarnaast krijg ik ook rotte opmerkingen van een collega, elke dag wel als ze er is. En mijn begeleidster op stage blijft maar volhouden dat het allemaal mijn probleem is en ik het zelf veroorzaak. (WAT?)
Stage is gewoon kut.

#11

Woow, wat erg zeg! Gelukkig hoef ik nog maar 7 weken, maar in maart moet ik in totaal 151 uur stage lopen. Dus in de 3 weken dat ik er in april nog ben, zal dit ook nog wel rond de 120 uur zijn. Ik zie er nu ook al zo erg tegenop. Bij mij is het juist dat ze me heel veel klusjes geven en dat krijg ik gewoon niet op tijd af aan het einde van de dag als ik ook nog alle telefoontjes en mails moet beantwoorden én ondertussen nog de hele poetsronde moet doen. Ik ben gewoon letterlijk dan de hele tijd aan het vliegen. En toestraks was het 5 uur en zei mijn collega ‘En vandaag zijn we weer niet om 5 uur klaar…’ Nou sorry hoor, maar ik ben de hele dag al druk bezig. Vroeger zou ik dan mijn excuses aanbieden omdat ik het vervelend vind, maar nu heb ik het gewoon genegeerd. Ik had er echt geen zin meer in om erop te reageren.

#12

De enige tip die ik je mee kan geven is dat je het gewoon moet laten gaan. Je gaat er heen, zet je nepste glimlach op en je gaat weer naar huis. Als je er thuis over in gaat zitten los je er ook niets mee op.

Uiteindelijk gaat het er om dat jij je uurtjes bij elkaar krijgt en je je werk zo goed en zoveel mogelijk doet. Dat het niet goed genoeg is voor hun… Tja, jammer dan. Als ik je verhaal zo hoor denk ik dat ze eerst hun bedrijf maar goed op orde moeten hebben voordat ze met stagiaires gaan werken.

Vergeet niet dat je er bent om ervaring op te doen en niet om hun rotte klusjes op te knappen. Een slechte ervaring is ook een ervaring. Je moet er alleen voor zorgen dat je jezelf er niet in verliest, hoe moeilijk het ook is. Het gaat om jouw toekomst.

#13

Ik heb ook een half jaar stage gelopen bij een bedrijf waar ik het niet naar mijn zin had, maar ik heb gewoon mijn tijd uitgezeten daar. Ik was zo blij dat ik klaar was daar… jammer genoeg ben ik nu dus wel weer onzeker geworden over mn studiekeuze door deze stage, maar ik hou mezelf maar voor dat het echt niet overal zo is, en ik gewoon pech had.

Zolang je maar niet over je heen laat lopen, gewoon zeggen als je t ergens niet mee eens bent, en dan is het zo weer voorbij, succes!

#14

Zo probeer ik het inderdaad ook te ‘overleven’. Het probleem is alleen dat ik heel bang ben dat ik mijn stage daar niet mag afmaken of dat ze me beoordelen met een onvoldoende. Vooral voor het eerste ben ik heel bang omdat ik dan echt op zoek moet naar een nieuwe stage. Mijn mentor heeft gezegd dat het beoordeeld word samen met school en ze weet dus hoe het er bij mijn stage aan toe is gegaan. En omdat school ook mee beoordeeld, zou school er dus toch nog een voldoende van kunnen maken. Mijn mentor heeft ook gezien hoe ik een reservering aan de telefoon maak en ze zei dat ze dat er heel professioneel uit vond zien, dus ik denk dat zij wel aan mijn kant staat.
Ze hebben ook aangegeven dat ze veel stagiaires hebben ‘opgeleid’, dus dan krijg ik toch wel weer het idee dat ik juist slecht ben. En het klopt inderdaad dat het een ervaring is, en ook slechte ervaringen horen er helaas bij.

#15

Begrijp dat je dan heel blij bent als je klaar bent! Ik kan nu ook al niet meer wachten, maar ik moet nog een tijdje… Ik ben niet onzekerder geworden over mijn studiekeuze, omdat ik het vak zelf heel erg leuk vind en ik vind het echt super om te doen als ik tenminste met de andere collega’s mag werken. Maar dit is dus ook vaak niet het geval.

#16

M’n mentor belde me net terug en ik heb maandag een gesprek op school met een vrouw die me gaat helpen om minder onzeker te zijn. Ik hoop dat dit helpt! Ze vroeg hoe het verder ging en ik zei dat het nog niet zo goed ging. En ze zei dat het dan wel goed was dat ik een afspraak met die vrouw had. Ze zal donderdag na het gesprek met mijn stage, zelf ook even bellen naar stage… Dus ben benieuwd!

#17

Ik denk inderdaad niet dat school je een onvoldoende gaat geven dan. Je laat al zien dat je er echt je best voor doet. Ik ben heel erg benieuwd naar je gesprek en hoop voor je dat je meer zelfvertrouwen krijgt, niet alleen voor nu deze stage maar ook zodat deze ervaring niet nadelig is voor oa je zelfvertrouwen in de toekomst.

Zou je willen laten weten hoe je gesprek is verlopen en hoe ze het gaan aanpakken? Ben er heel erg benieuwd naar.

#18

Dankjewel! Ik zal morgen laten weten hoe m’n beoordelingsgesprek is gegaan en maandag hoe het gesprek op school is gegaan :slightly_smiling_face: ben nu al zo zenuwachtig en kijk er zo erg tegenop om morgen weer naar stage te moeten…

#19

Zeg gewoon zo van yo die telefoon is belangrijk die computer kan je zelf ook aanzetten, ik moest dit trouwens ook allemaal doen is opzich zo gedaan… moest heel het bedrijf in mijn eentje runnen maar onthoud dat als je het niet aan kan het aan moet kaarten want je bent een stagaire en ze horen niet op je te rekenen, daar is het personeel voor.

#20

ik zit dus ook in zon situatie. loop nu 5 weken stage op een verpleeghuis
na 2 weken in een gesprek met mn begeleider al aangegeven dat ik toch wel even de tijd nodig had om te wennen en me er nog niet echt thuis voelde … zit in het laatste jaar verpleegkundige dus ze verwachten nogal wat.
Nu wil ze dat ik meer initiatief neem een het voortouw ga nemen, terwijl iedereen zegt dat ik juist goed initiatief neem! elke dag begin vd dienst moet ik in een schrift opschrijven wat mn doelen zijn, na de dienst een reflectie + reflectie vd collega … ik hoop zo dat i khet ga halen, moet nog tot 26 juni …
maar ik heb ook zoiets van; net doen of ik het leuk vind en probeer dat gesnauw en bitcherige gedoe van collega’s van me af te zetten (alhoewel ditmoeilijk is ) …