heimwee.

ik weet niet of hier al een keer een forum van is gemaakt maar doe het toch even,wat moet je doen als je heimwee hebt en dan kei lange dagen op school moet zitten,jullie zullen wel denken jaa hallo hoe oud ben je dan maar ik heb er zoveel moeite mee,ik ben nu net klaar met de middelbaare school en heb het overleeft door vriendinnen,maar nu begin ik weer een heel nieuw schooljaar het mbo maar daar heb ik dus me oude vriendinnen niet en dan krijg je ook nog eens een keer te horen dat je tot 6 uur naar school moet,en dan miss ik m`n moeder gewoon kei erg,en dan hoor je andere kinderen zeggen van ik wil naar huis maar dat wil ik dan ook maar om gewoon bij me moeder te zijn.

ik schaam me er egt kei erg voor want kennen jullie iemand van een 15 jarige die heimwee heeft naar haar moeder (bijna 16).ik hoop graag dat ik zo in contact kan komen met andere meiden die dit ook hebben,en hopelijk hebben jullie goede tips.bedankt voor het lezen…

Ik dacht dat je dat alleen kon hebben als je ergen ging slapen ofzo.
Best kut voor je :frowning_face:.
Ikzelf heb zoiets niet, maar misschien in de pauzes gewoon even je moeder bellen ofzo. Ik zou niet meer kunnen weten. :sob::muscle:

hmm ik begin ook 1e jaar mbo…ik ken niemand enzo… echt kut =(

Ik ben ook 15 heb ook best wel eens zoiets hoor! Das gezond :stuck_out_tongue: Hoop ik.

Ik heb daar gelukkig geen last van… Maar echt heel vervelend voor je! :frowning_face:
Ik heb één keer heimwee gehad, en echt verschrikkelijk! Liever wou ik slapen de hele dag. Ik kon niet eten niks. Ik voelde me echt heel slapjes toen.
Echt erg voor je. Maar ik weet niet wat je er tegen kan doen?
iid misschien je moeder bellen? Of anders een foto op je mobiel?
Verder weet ik het ook niet?
Heel veel succes iig!

Ik had dat ook toen ik in groep 3 en in groep 7 zat… dat is echt kut. Ik durfde echt niet meer naar school enzo.

Heimwee is normaal ik heb het ook maar bij mij gaat het niet over :confused:
ik blijf heimwee hebben aan vakantie

Je hoeft je er niet om te schamen hoor. Aan het begin van dit schooljaar ging ik voor het eerst naar de universiteit en ik kende NIEMAND en ik zat op kot (kamers) dus s avonds was ik nog steeds alleen… ik heb toen ook avondje gejankt hoor en ik ben 18 :stuck_out_tongue: maar het loopt wel los hoor! ooit moet je leren op eigen benen te staan. in het begin ist mss niet fijn maar het gaat sneller dan je denkt. er zijn vast nog andere meiden die niemand kennen en zich onzeker voelen. voor je het weet heb je ook vrienden in je nieuwe school en voel je je er goed. het vraagt gewoon tijd maar op voorhand wanhopen helpt niet :wink:

succes xx

:frowning_face:

succes!

x.

ps: up dus.

je zou ook eventueel ONDER de les kunnen smsen met je moeder? of gewoon goed contact, zoals bellen ofzo?

maar wie weet leer je wel leuke vriendinnen kennen en gaat t langzamerhand over? JE HOEFT JE NIET TE SCHAMEN HOOR!!

Ik heb dat altijd als ik ergens ga slapen dan heb ik echt heimwee maar als het dan bijv. bij goede vriendinnen is slapen heb ik nergens last van terwijl ik het wel altijd heb bij mijn oom en tante en opa en oma

zoals al gezegd is in de pauzes eventjes met je moeder bellen, en misschien helpt het om een foto in je agenda te stoppen?
je moet je er zeker niet voor schamen hoor! suc6 ermee

Waarschijnlijk leer je zo weer nieuwe mensen kennen. Dus die kunnen dan weer zorgen dat je het ‘overleeft’. Maar opzich is het niet zo slecht om een beetje te leren afstand te nemen van je moeder. Ik zeg niet dat je je ervoor moet schamen of iets dergelijks. Maar goed je moet een keer beginnen met zelfstandig worden :slightly_smiling_face:. Dus dit zou een mooi ‘leermoment’ kunnen zijn. Zo kun je het ook zien.

Ik ben 14 en heb ook heel veel last van heimwee, maar dan alleen kwa slapen.
Vroeger had ik ook heimwee op school en als me moeder dan mijn broertje kwam halen (die was toen nog eerder uit) wilde ik altijd mee naar huis en dat was een drama! Ik durfde zelfs niet af te spreken met vriendinnen.
Nu heb ik dat gelukkig niet meer, maar kamp is nog steeds een heel groot probleem.
Vorig kamp ben ik letterlijk ziek van ellende geworden… gelukkig mocht ik eerder naar huis!
Ik ben ooit naar zo’n phsigiatrische vrouw ofzo geweest en daardoor durfde ik weer af te spreken met vriendinnen! (toen zat ik nog op de basisschool)
Maar nu durf ik nog steeds niet bij iedereen te slapen, het licht heel erg aan de omgeving…
Succes!

Ik herken dit wel. Ik heb gelukkig op school zelf nooit heimwee, maar als ik ergens anders ga slapen vaak wel. Eigenlijk alleen maar als er ouders zijn die toezicht op je houden, zeg maar. Laatst was ik alleen met mijn beste vriendin, op haar kamer. Had daar in geen tijden gelogeerd, dus best wel spannend of het zou lukken. Maar haar moeder en mijn moeder zijn ook hele goede vriendinnen, dus die bleven bij elkaar tot een uur of twee, zodat ik en mijn vriendin gewoon een relaxt avondje hadden. Maar dit is natuurlijk niet altijd het geval, en zeker niet bij een schooldag.
Ik zou het me niet echt kunnen inbeelden, maar misschien een paar tips waaraan je kunt denken als dat je dat rotgevoel weer voelt opkomen:

  1. Spreek een tijd af, in een pauze of zo, dat je moeder je sms’st. Zo kun je uitkijken naar dat moment, en weet je dat ze ook aan jou denkt. En je kunt haar natuurlijk altijd bellen.
  2. Vertel het haar, zo kunnen jullie er goed over praten.
  3. Waarom mis je je moeder zo? Als je hier antwoord op hebt, kun je misschien kijken of je er iets aan kunt doen.
  4. Als je je verdrietig voelt over de heimwee midden op een schooldag, neem dan eventjes tijd voor jezelf. Dat kan ook door bijvoorbeeld eventjes naar de wc te gaan en je hoofd leeg te maken. Ik heb vaak, als ik heimwee heb, dat ik helemaal van streek raak en bang ben dat ik de nacht/dag niet meer doorkom. Haal dan diep adem, en denk er gewoon niet te veel aan. Dan vliegt de tijd.

Ik reageer misschien een beetje laat, maar ik hoop dat je er alsnog wat aan hebt. Beetje fluttips, maar ik zou je beter kunnen helpen als ik me echt kon inbeelden in jouw situatie, maar denk gewoon: Nog een paar uurtjes, en dan zit ik weer lekker thuis op de bank bij mijn moeder en kan ik weer met d’r kletsen.

Oud topic…