Heimwee op kamers

Lifestyle
#1

Hallo allemaal,

ik zit nu pas een week op kamers en ik begin nu al heimwee te krijgen. ofja, krijgen ik heb heimwee.
ik kom zelf uit een gezin van 6 personen en er was thuis dus altijd wel wat te doen. Thuis vond ik het juist fijn om vaak alleen thuis te zijn. Nu ik op kamers zit heb ik dat juist totaal niet. op het moment dat ik m’n kamer binnen kom is het gewoon stil. Ik woon niet in een studentenhuis maar heb een eigen keuken en badkamertje. Ik ken maar 1 ander iemand in de stad waar ik studeer en daar heb ik gisteren wel al mee afgesproken maar toen ik thuis kwam was 't toch weer zo alleen en stil in m’n kamer. Ook op school merk ik dat ik nog niet helemaal mezelf ben. Ik heb wel een groep waar ik bij zit en zij zijn ook wel aardig maar na school is het weer ieder voor zich. nou ben ik helaas niet zo iemand die meteen iedereen opzoekt dus dat maakt 't ook wel lastig. Ik zit nu al 2 dagen huilend op m’n kamer omdat ik me gewoon echt alleen voel en zo ver van al mijn vriendinnen en familie af. Als mijn moeder belt om te vragen hoe ik gaat durf ik hier niets van te zeggen omdat mijn ouders zo veelt tijd en geld in mijn kamer hebben gestoken. Verder probeer ik wel via school aan dingen deel te nemen maar toch is het als ik weer op mn kamer ben meteen weer het alleen zijn. er is niemand waar je iets tegen kunt zeggen, niemand die er gewoon is. Ik hou heel erg van zelfstandigheid en mijn eigen ruimte zeg maar. vandaar dat ik ook niet in een studentenhuis zit. maar ik had niet gedacht dat ik het zo moeilijk zou hebben. Zodra ik op mn kamer zit heb ik ook meteen nergens meer zin in waardoor ik niets aan mijn studie gedaan krijg. Hebben meerdere mensen hier last van? het is voor mij 2,5 uur reizen naar mijn woonplaats dus het is bijna niet te doen om iedere dag op en neer te gaan. Ik hoop dat dit gewoon een periode is waar ik doorheen moet want ik ben zo bang dat ik mijn studie niet ga halen omdat ik me dus niet kan focussen op het schoolwerk doordat ik me zo alleen voel. Weet iemand hoe ik hiermee om moet gaan want ik zie het allemaal niet meer zitten…

#2

Je moet gewoon nog een beetje wennen aan de hele situatie. Met de tijd leer je meer mensen kennen, ga je de stad verkennen en maak je genoeg leuke dingen mee.

#3

Ik herken je situatie wel! Toen ik op kamers ging wonen vond ik het in het begin ook altijd zo stil. Dan had je een hele leuke middag gehad met vriendinnen bijvoorbeeld maar dat leuke fijne gevoel was dan zo verdwenen als je op je kamer kwam zeg maar. Je moet inderdaad gewoon even wennen. Over een paar weken heb je via je opleiding ook meer mensen leren kennen en toch proberen om met die mensen eens gezellig wat te gaan doen. Je kan ook vragen of ze 's avonds samen met jou op je kamer willen komen eten, erg gezellig! Als je straks je draai een beetje hebt gevonden qua studeren, op je zelf wonen en andere activiteiten die je kan doen, gaat het vast beter en is het misschien juist lekker om eens een avondje voor jezelf te hebben!

#4

Het wordt een kwestie van wennen. Over een paar weken snak je naar tijd voor jezelf. Toen ik net een week van huis was op Curaçao, miste ik heel kort mijn vertrouwde leven thuis. Ik kreeg nieuwe vrienden en in mijn studentenhuis ging het vierentwintig uur maar door en door. Geef het tijd, ga lekker rommelen, maak het gezellig en nodig vrienden vanuit je ouderlijk huis uit. Of gezinsleden om te komen eten. Je vindt je weg wel.

#5

Dit is een periode waar iedereen doorheen moet als je op kamers gaat (ik in ieder geval wel). Sta jezelf lekker toe om te huilen en verwen jezelf een beetje (koop lekker eten, chocola etc).
Probeer aan zoveel mogelijk activiteiten deel te nemen, zodat je meer mensen leert kennen. Probeer samen te eten met andere mensen (bijv. met dat meisje dat je al kent).
Het is echt een hele omschakeling. Ik ging wonen in een groot studentenhuis en alsnog miste ik mijn ouders ook.

Je komt hier echt doorheen, trust me :slightly_smiling_face:

Oh, en als het studeren niet lukt hier door. Maak je geen zorgen. Het is echt niet erg om een tijdje niks te doen, als je na een paar weken het toch wel op weet te pakken.

Sterkte!

#6

Hee! Ik denk dat het vanzelf beter gaat hoor, je vindt steeds meer je eigen plek binnen je studie en je zal je vast steeds meer thuis gaan voelen in je nieuwe stad! Misschien is het ook een idee om je in te schrijven bij een studie/studentenvereniging? Op deze manier leer je heel snel heel veel mensen kennen en heb je ook dingen om te doen door de week, gezamenlijke borrels bijvoorbeeld. :slightly_smiling_face: En als je een studentenvereniging vindt die bij je past ontmoet je natuurlijk ook hele leuke, nieuwe vrienden!

#7

Precies dit. Ik woon al 4 jaar op kamers en als ik nu terug kom van een week bij mijn ouders heb ik dat gevoel soms nog steeds, maar je zult het echt niet meer de hele tijd hebben. :slightly_smiling_face:

#8

Toen m’n ouders de deur achter zich dichtdeden, heb ik uren gehuild. Nu word ik hoorndol van thuis zitten (mijn school is nog niet begonnen). Alleen gaan wonen betekent dat je jezelf een beetje moet leren kennen; je moet zoeken naar een manier om te genieten van alleen zijn. Ik zet bijvoorbeeld meteen een leuk muziekje op als ik thuis ben, rustig boekje erbij lezen…Na een tijdje ga je het waarderen! Trouwens, je bent nog maar pas bezig. Je gaat nog mensen ontmoeten en meer vrienden maken, hoor!

#9

Koop een hamster of ander klein huisdiertje?

#10

Herkenbaar hoor! Maar het went echt. Probeer leuke dingen te plannen, zo van: om 17.00 ga ik naar de supermarkt om mijn favoriete eten te kopen. Om 18.00 ga ik eten koken en dan met een filmpje op het opeten. En daarna ga ik een spannend boek lezen/youtubefilmpjes kijken/muziek luisteren…

Klinkt heel dom, maar probeer alles zo leuk mogelijk te maken, ook de alledaagse dingen. En muziek hielp mij altijd, dan was het niet zo stil.

#11

Ik herken dit heel erg van vorig jaar. Ik begon in een heel druk studentenhuis maar daar voelde ik me ontzettend alleen, en nu zit ik in een huis met een ander huisgenootje dat ik al kende en hier heb ik het enorm naar mijn zin. Ik heb maar een maand in dat studentenhuis gezeten, zo erg vond ik het. Maar dat was vooral omdat ik de mensen niet echt bij me vond passen. Ook waar ik nu zit moest ik heel erg wennen, het is gewoon anders.

Zet lekker een muziekje op, zorg dat je je prettig voelt! Je kunt met dat ene meisje lekker gaan koken, en ook op je studie zul je steeds meer mensen leren kennen. Komt echt vanzelf! Je kunt bij een vereniging gaan en voor het studeren kun je bijvoorbeeld in de bibliotheek van je hogeschool of universiteit gaan leren. Dat doe ik ook, daar is het heel erg rustig en het is een fijne leeromgeving, maar je hebt toch mensen om je heen. Je kunt ook gewoon je huiswerk maken in de cafetaria/kantine/menza/eetruimte bij je op de opleiding. Misschien kun je een keer een baantje zoeken, dan leer je ook weer mensen kennen!

#12

Ik denk ook dat het iets is waar je overheen moet komen. Dus even doorzetten.
Probeer zo veel mogelijk af te spreken met de vriendin die je al kent. Misschien heeft zij wel meer vriendinnen in de stad waar je studeert en kan je via haar nieuwe mensen leren kennen.

Wat je studie betreft. Ik zal net als hierboven gezegd wordt er voor kiezen om in een openbare ruimte te gaan studeren. In de bibliotheek of ergens anders. Ga daar dan gelijk uit school heen zodat je gelijk aan de slag kunt. Misschien iets om te proberen?

Succes!

#13

Dit had ik ook toen ik net op kamers ging wonen, maar het gaat echt over :slightly_smiling_face:
Bij mij hielp het juist om vaak gewoon even naar mijn ouders te bellen, maak je niet druk over het niet vertellen dat je je zo voelt omdat je ouders hierin geïnvesteerd hebben! Heimwee is heel normaal, dat betekent niet dat je je kamer niet fijn vindt of dat niet waardeert :slightly_smiling_face:
Ik bleef bellen om over mijn dag te praten ofzo, en ging eerst elk weekend nog naar thuisthuis. Op een gegeven moment went het echt, je leven in de nieuwe stad.

Je kan anders ook aan die mensen van je groepje op school vragen een keer wat te gaan drinken, te gaan shoppen of bij elkaar op de kamer bijv. even wat te drinken en af te spreken. Dan heb je ook los van school dat die contacten zich wat uitbreiden. Vooral in het begin wordt dat voor zover ik weet juist gewaardeerd als je daarin initiatief toont!
En anders kun je misschien bij een studenten-, studie- of sportvereniging gaan bijv, om ook wat meer contacten op te doen, dat is vaak net iets intensiever dan alleen tijdens school.

#14

Je zegt het zelf al: je woont nu een week op kamers. Je moet gewoon ook nog echt wennen aan alles. Je leert vanzelf nieuwe mensen kennen, komt goed :slightly_smiling_face: