hey meiden!
Ik moet even mijn verhaal ergens kwijt… Sorry als het onduidelijk of een te lang verhaal is.
Mijn moeder heeft een eigen zaak en sinds kort staat ze er alleen voor. Ze had een personeelslid en die heeft ze ontslagen wegens slecht werk, leugens etc. Sinds een tijdje moet mijn moeder dus in haar eentje de zaak draaiende houden. Ze werkt zich kapot! Ze staat om 7 uur op, gaat naar de zaak en komt pas rond 10 uur thuis. Dit doet ze zes dagen per week.
Ik vind dit natuurlijk heeel vervelend voor mijn moeder. Ik zie aan haar hoe kapot ze is. Ik zie ook aan haar dat ze zich heel erg schuldig voelt tegenover mij en mijn broertje. Wij zitten vaak alleen thuis omdat onze ouders gescheiden zijn en wij onze vaders dus nauwelijks zien (lang verhaal 
) Ik heb een best zware opleiding wat ik niet erg vind want ik wil er best wel wat voor doen. Maar omdat mijn moeder het zo gigantisch druk heeft zal ik ook voor een groot deel voor het huishouden moeten zorgen. Dit vind ik ook niet erg want ik wil mijn moeder echt zoveel mogelijk helpen!
het probleem is dat ik het niet meer aankan. Ik ben net als mijn moeder kapot en gebroken. Ik wil niet dat mijn moeder merkt dat ik het er moeilijk mee heb. Mijn moeder heeft al genoeg problemen op de zaak.
Ik mis haar gewoon zo verschrikkelijk! Ze heeft weinig vrije tijd en de tijd die ze heeft besteed ze het meeste aan haar vriend wat ik ook begrijp. Maar ik ben het zo ongelooflijk zat om alleen thuis te komen, eten te maken, mijn broertje in bed leggen en daarna alleen in het huis zitten. Het voelt gewoon alsof ik er alleen voor sta. Ik heb de laatste tijd best wat problemen gehad en dit kan ik dus niet met haar bespreken. Simpelweg omdat ze er geen tijd voor heeft.
Misschien denk je nu dat ik me aanstel en dat ik ook met mijn vriendin kan praten. Maar dit gaat dus ook niet. Die is alleen maar druk met wielrennen en haar vriend. Haar vriend komt namelijk voor een paar weken naar Nederland en die heeft ze al heeel lang niet meer gezien. Tijd voor mij zit er helaas niet bij. Ik heb geprobeerd af te spreken met haar maar dit is helaas niet gelukt.
Kunnen jullie mij een beetje opvrolijken met misschien wat handige tips om me minder alleen te voelen? Of tips om mijn moeder zoveel mogelijk te helpen in deze zware periode?
