Hoi iedereen,
Sinds een half jaartje heb ik op zaterdag een baantje bij een tuincentrum. Het is niet zo’n heel groot centrum dus er lopen zaterdags maar 1 of 2 ‘verkoopmensen’ rond zegmaar. Nu hebben we mij dus ook geleerd om met de kassa om te gaan zodat ik kan helpen afrekenen als het heel druk is. Het probleem is alleen dat ik hartstikke zenuwachtig word als iemand iets vraagt of iets wil afrekenen, ik ga helemaal trillen en kom niet uit mijn woorden, ook lijkt het alsof ik een soort black out krijg want dan sta ik maar als een debiel op die kassa te rammen zonder dat ik weet wat ik precies moet doen. Heeft iemand tips wat je hier tegen kunt doen? Ik vind het echt heel vervelend. Laatst op school kwam er een leraar schreeuwend op me af omdat ik met een ander vak bezig was tijdens de les, ja echt schreeuwend kwam hij op me afgestormd. Ik schrok me dood en kreeg meteen tranen in mijn ogen, ik moest niet huilen maar dat is gewoon een standaard reactie die ik krijg als iemand tegen me schreeuwt. Toen werd ik eruit gestuurd en liep ik helemaal trillend en met een klein pieperig stemmetje naar de deur, de hele klas lachte me uit. Als dat tranen in de ogen gebeuren en dat trillen weg zou kunnen gaan zou ik me een stuk beter voelen… Pfoe toch een langere post dan dat ik had bedoeld…
Edit: Voor de zomervakantie heb ik dus gesolliciteerd bij een supermarkt hier in de buurt. Toen ik langskwam voor een gesprek zeiden ze dus dat ik dan waarschijnlijk achter de kassa moest. Als ik nog steeds zo debiel tegen mensen praat wil ik echt niet achter de kassa! Ik dacht dat ik gewoon ging vakken vullen, dan vragen mensen misschien wel wat maar dan ben je daar gewoon alleen en kan niemand je uitlachen zegmaar…
Liefs,
Heeft misschien ook met je zelfverzekerheid te maken, bij mij wel, ik was heel onzeker, liet iedereen over mij heen wandelen… Nadat ik een paar keer mensen een grote mond zeg maar terug had gegeven, ook leraren, werd ik veel zelfverzekerder. Soms heb ik er nog last van, dat ik het even niet meer weet zoals jij het beschrijft, dan wacht ik gewoon even, adem paar keer diep in, denk helder na, en dan lukt het gewoon weer. Je moet jezelf vooral gewoon de rust geven om na te denken even.