Heey iedereen,
Ik voel me verdrietig op dit moment. Ongeveer 2 maanden geleden had ik een jongen ontmoet, M (16j) en ik vond hem meteen al een leuke jongen. Hij was spontaan, zei wat hij dacht en ik vond hem ook nog aantrekkelijk. Nadat ik hem had ontmoet hadden we nog 2 keer afgesproken voordat we hadden gezoend. Daarna hadden we nog een keer afgesproken, hij wilde niet echt in het ‘‘openbaar’’ afspreken (hij vond het irritant dat de hele buurt het kon zien ofzo -.-) dus spraken we af ergens afgelegen. Hij wilde verdergaan, ik wilde het eigenlijk niet, ik voelde me onzeker over mn lichaam (vooral mn buik) en ik was een beetje zenuwachtig. Hij raakte me op mn buik en hij zei dat ik mooi was, ik werd daar echt blij van ! Ik had gewoon het gevoel dat ik hem alles kon vertellen, en dat heb ik ook gedaan, ik heb hem verteld over mijn eetstoornis. Ik kon het gewoon niet voor me houden, want ik ging op dat moment in huilen uitbarsten… Die keren daarna zijn we steeds verder gegaan, ook al kende ik hem nog niet zo lang, maar ik voelde me gewoon mooi bij hem en ik werd blij als hij ook blij werd. Af en toe drong hij wel een beetje aan om verder te gaan, maar als het echt ‘‘nee’’ was stopte hij wel. Ik vond hem steeds leuker en toen ik een keer alleen thuis was met hem zijn we met elkaar naar bed geweest (wel veilig). Het was fijn, maar achteraf dacht ik toch van, ik wilde eigenlijk nog helemaal niet, ik vond het niet echt nodig ofzo… Maar ik had er niet echt spijt van ofzo. Daarna hebben we nog een keer afgesproken, dit keer bij mij thuis, en hij deed zo lief! Ik had echt het gevoel dat hij mij ook heel erg leuk vond…
Een dag later sprak ik hem op Facebook, hij zei dat hij een ‘‘break’’ wilde. Ik was geschokt, kon het niet geloven en ik werd boos op hem. Hij vond dat ik overdreef, hij wilde zich gewoon op school richtten en hij vertelde ook nog dat hij het niet echt kon accepteren hoe ik met mezelf om ging. Ik was echt verdrietig en nu eigenlijk nog steeds, hij negeert me al sinds dat gesprek en ik mag van mezelf ook niks tegen hem zeggen, want dan lijkt het net alsof ik niet ‘’‘zonder’’ hem kan ofzo. Ik baal dat ik al die dingen heb verteld aan hem, had ik natuurlijk nooit moeten doen, want voor zo’n jongen van 16 is dat natuurlijk een beetje afschrikwekkend. Ik baal ook dat ik met hem naar bed ben geweest, het was mijn eerste keer (Zijne ook), ik had verwacht dat we echt wat zouden krijgen… Ik snap hem gewoon niet, heeft hij mij gebruikt?? Wat vinden jullie??
