Nou, voor het eerst sinds ik een jongen leuk vind zit ik in tranen.
In het kort:
Ik vind een collega eigenlijk wel heel erg leuk. We zijn 1 keer na werk een drankje gaan doen. Ik was de eerste die initiatief daarin nam, toen hij weer, toen ik weer en uiteindelijk toen hij het weer vroeg ging het door. (die andere 2 en een halve keer niet!)
Dat was leuk, leuk gepraat de hele avond etc.
De dag erna zijn we wezen stappen en heb ik met hem gezoend.
Ik was wel stukken van de avond kwijt en hij ook. Maar we wisten wel nog dat we gezoend hadden.
Maar erg veel is er niet meer over gezegd. Hij doet wel nog steeds normaal/leuk tegen mij op het werk, maar verder niet echt speciaal.
Ik ben bang dat hij het alleen uit dronkenheid heeft gedaan en me verder helemaal niet leuk vind en gewoon zo tegen me doet, omdat hij een aardig persoon is…
Ik kan uit zijn gedrag namelijk niet echt duidelijk een conclusie trekken. Soms heb ik wel het idee dat hij best zijn best doet (zoals toen hij vroeg om een drankje te doen en als hij soms iets zegt met betrekking op mij en hoe hij dan naar me lacht) maar van de andere kant doet hij best wel droog en kan ik er echt geen hoogte van krijgen!
Wat kan ik nog doen? Ik wil hem eigenlijk niet laten gaan, maar zag het denk ik allemaal weer wat te rooskleurig in …