Hoi meiden,
Ik heb eigenlijk al sinds het 2e jaar (ik zit nu in de 4e van havo) een vervelend probleem met school, en dan bedoel ik vooral mijn klas. Mijn school is geen normale school, maar voor mensen met bepaalde stoornissen, en mijn school ligt dan ook niet dichtbij. Maar goed, mijn probleem met mijn klas begon eigenlijk al in de 2e, want er zaten hele drukke mensen in mijn klas en er waren niet echt leuke mensen meer zoals in de brugklas. Ik was op dat moment in een soort vriendengroepje, maar er was zoveel drama en nadat ik ruzie had met de (soort van) leider, wilde ik met niemand van hun meer bevriend zijn en richtte ik mij op 1 persoon, die niet in mijn klas zat. Dit was nog uit te houden. In de 3e veranderde het systeem op school, waardoor we eigenlijk geen orde meer hadden. Ik kwam toen gelukkig wel bij mijn beste vriendin (beter gezegd mijn enige vriendin) in de klas. Maar zelfs toen vond ik het niet zo leuk in mijn nieuwe klas, en ik had alsnog geen aansluiting bij de klas. Nu zit ik in de 4e, en het is alleen maar erger geworden… Mijn ‘beste’ vriendin is niet helemaal… nou ja, 100%, maar toch doet het echt pijn dat ze heel vaak met andere mensen om gaat en mij gewoon in de steek laat. In de 3e gingen we altijd met elkaar om, maar nu probeert ze bij allerlei groepjes te horen (wat haar niet lukt), en ik merk dus echt hoe eenzaam ik ben… Mijn klasgenoten zijn wel vriendelijk tegen me, maar ik voel me gewoon niet op mijn plek, ik voel ook totaal geen aansluiting met mijn klasgenoten of überhaupt iemand op mijn school, want ik heb niet zoveel last van mijn stoornis.
Ik voel me heel eenzaam, en ik heb al een paar keer geprobeerd om met iemand bevriend te raken, maar elke keer moet het vanuit mij komen en is het niet eens een vriendschap te noemen. Ze laten mij elke keer maar weer links liggen en gaan slecht af en toe een keer met me om, waarna ze me weer links laten liggen en gewoon weer naar hun groepje teruggaan. Ik heb zo vaak geprobeerd om me er een beetje in te mengen, maar het werkt gewoon niet, ik zal nooit bevriend kunnen raken met dit soort mensen…
Dit gevoel heeft er voor gezorgd dat ik gewoon niet meer naar school wil. Ik vind leren niet eens erg, het gaat mij er puur om dat ik me gewoon zo eenzaam voel op school, en dat gevoel is bijna niet meer te verdragen. Mijn ‘beste’ vriendin heeft me heel vaak in de steek gelaten als ik een probleem had of gewoon zomaar, en ik wilde zelfs een keer weglopen van school zodat ik dat rotgevoel kwijt zou raken (eenmaal thuis heb ik er geen last van, het is echt als ik op school ben). Ik heb erover nagedacht om van school te veranderen, maar dat lijkt mij heel lastig, zeker nu ik al 4 jaar op deze school zit. Ik ben bang om er weer niet bij te horen… Mavo doen (zodat ik een jaar minder school heb) gaat ook al niet meer, aangezien mavo 4 al een examenjaar is en ik dan te veel achter zou lopen. Heeft iemand misschien advies voor mij? Ik heb het al besproken met mijn ouders en mentor, maar zij zeggen dat ik gewoon mijn best moet doen, maar dat gaat heel moeizaam hierdoor… Sorry dat dit bericht zo lang is, maar ik wilde het gewoon even kwijt.
